Bericht 12
En maar weer wachten tot de ambtenarij antwoord wenst te geven. Dat zal ook wel weer weken duren. Het is slopend, want je kunt ook niet verder met plannen maken.
Intussen heb ik wel een aantal internationale verhuisbedrijven om offertes gevraagd. Dat gaat een mooie duit kosten, vooral als je ze alles laat doen. En dat willen we wel, want er is werk genoeg dat overblijft. De verhuizing geven we dus graag uit handen. Wel willen we ook nog bij Zweedse verhuisbedrijven informeren (dat schijnt de moeite waard te zijn).
Er is een makelaar al voor ons aan het zoeken (vrijblijvend), zodat we in april gericht kunnen zoeken naar huizen. Tenminste..... als die stomme huursubsidie meevalt.
Alinda is voor haar halfjaarlijkse controle naar de dokter geweest. Dat heeft meestal niets te betekenen, gewoon verlenging van de medicijnen. Haar toestand is al jaren heel stabiel. Nu heeft ze het weer eens gehad over de geluiden waar ze veel last van heeft. Dat had eerder nooit een naam. En wat blijkt; ze heeft "Hyperacusis". Het is een fysieke storing in de hersenen, waardoor geluiden veel te hard binnenkomen. (het kan wel 10 keer zo hard zijn als normaal, bovendien kan ze bijgeluiden niet buitensluiten) Daarnaast heeft ze wel eens oorsuizingen (Tinnitus). Ze heeft nu dus een benoembare reden om altijd maar rust te zoeken en contacten te mijden. Zelf is ze blij dat ze nu kan zeggen, als ze niet mee kan doen, dat ze hyperacusus en tinnitus heeft. Dat schept duidelijkheid.
Zelf ben ik maar passiflora gaan slikken om wat minder gespannen te zijn. Ik hoop dat daarmee ook de bloeddruk wat wil zakken, want ik heb geen zin in betablokkers.
Wat wordt er trouwens veel geklaagd over de sneeuw. Wij vinden het prachtig. Willen die mensen dan zo'n Hollandse kwakkelwinter? Het is ook nooit goed.

Bericht 11
Bij de burgerlijke stand hebben ze in Groningen (trouwgemeente) navraag gedaan. Ben daar nog getrouwd. Het zal wel aan de advocaat liggen en daar moet ik maar contact mee opnemen. Je moet alles zelf doen. De advocaat werkt niet meer en zijn kantoor bestaat ook niet meer. Maar gelukkig heb ik zijn privé adres gevonden. Hij begreep het wel: Wij zijn van tafel en bed gescheiden. Dat betekent dat mijn pensioenopbouw doorgaat, wij van elkaar erven en we niet kunnen trouwen. Verder ben je gewoon gescheiden, ook voor alle instanties. Dat is blijkbaar net even te moeilijk voor de gemiddelde ambtenaar. Afijn ik heb dat weer doorgegeven aan het gemeentehuis; de belastingmeneer weer een brief geschreven en vervolgens een brief naar Achmea geschreven. Want die zorgplicht schijnt te maken te hebben met een Persoonsgebonden Budget. Die hebben we in 2007 aangevraagd bij het CIZ en Alinda is ook positief geïndiceerd. Dan moet Achmea dan gaan uitkeren, maar eerst hebben die dat meer dan een jaar laten liggen, waarna ik een officiële klacht heb ingediend. Vervolgens moeten we dan bonnetjes overleggen van de hulp die ik verleend heb. Maar ja, bij ons werkt dat natuurlijk niet zo. We hebben het er toen maar bij laten zitten; je hebt meer ellende dan voordeel bij zulke dingen. Maar nu heb ik ze maar weer geschreven om uit te leggen in wat voor ellende we hierdoor zijn geraakt. Alles opgestuurd met kopieën van de scheidingsacte en de indicatie van het CIZ.
En nu maar weer afwachten wanneer daar weer een antwoord op gaat komen. (Dit is wel een "heel in het kort" verslag hoor).
Intussen lijdt ik aan een soort uitputting. Alles is me te veel. Alinda heeft griep en raakt gedeprimeerd.
Ik ben alvast begonnen met opruimen: uitzoeken,weggooien, vernietigen, opruimen en zo. Dat is sowieso wel eens goed. Wat heeft een mens toch een spullen zeg!!!!! Ik ben alleen nog maar bezig met de papierwinkel. Pfffff.