bericht 43
Nou, de problemen met de huursubsidie opgelost?.....................niet echt.
Ik kreeg terecht huursubsidie is nu vastgesteld. Ik hoef dus niet terug te betalen. Maar nu......krijg ik al die huursubsidie nog een keer uitgekeerd!!! En een verrekening die ik had moeten terug betalen á €97,- hebben ze nooit ontvangen (en ik weet van nix). Maar die wordt nu in maandelijkse delen van het voorschot, dat ik dus nog steeds krijg (!), afgetrokken. Ik woon dus al in Zweden, huur geen huis meer in Nederland, heb de subsidie stop laten zetten, maar krijg het nog steeds. Wie het allemaal snapt mag het zeggen. Afijn ik stort alles wat ik teveel krijg op een aparte spaarrekening, zodat ik het in één keer terug kan betalen als ze er om vragen. Ik ga nu echt niet meer schrijven en bellen. Ze zoeken het maar uit.
Intussen zijn we ontzettend druk met van alles en nog wat. We hebben grote keien uit het bos gehaald en hebben er een vuurplaats in de tuin mee gemaakt. Stammetjes liggen er ook genoeg. Wij nemen de polsdikke mee en die zaagt Alinda in gelijke stukken. Naast de schuur zijn we een houtvoorraad aan het aanleggen.
Gisteren was het een stralende dag met een strakblauwe lucht. Zo lang het nog kan doen we zo veel mogelijk buiten. Het binnenwerk komt later wel. De winter gaat zo lang duren.
We hebben gras gemaaid (moet minstens 1 keer per week) en gestrimd. Daarna geharkt. Bomen en heesters gesnoeid. Er zat veel dood hout in. De stammen komen in stukjes op de houtstapel en de rest hebben we allemaal verbrand.
Na zo'n dag in de zon heb je niet zo veel puf meer om uitgebreid te koken en dan is de Zweedse gemakkelijke versie erg lekker. Aardappelpuree, ingemaakte rode bietjes en worst.
Vandaag is het totaal ander weer. Regen en wind. Vanmorgen eerst de auto van de garage opgehaald. Die heeft een grote beurt gehad. De garageman zei dat hij er goed uit zag. Dat is tenminste een geruststelling. Maar of alle onderdelen die vervangen zijn ook nodig was???? Maar als je er zelf geen verstand van hebt moet je maar vertrouwen hebben hè. Gelijk even gevraagd wat een setje winterbanden gaat kosten. (Met velg en al) Hij gaat uitzoeken wat dat tweedehands kost en dat belt hij me dan door.
Daarna heeft de bankmevrouw mij les gegeven in internetbankieren. Gaat toch weer heel anders dan in Nederland. Net als opwaarderen van de mobiele telefoon; heeft de winkelmeneer (zo'n hele grote getatoueerde viking) mij even geleerd.
Morgen begint mijn Zweedse les. Het was eigenlijk maandag al begonnen, maar dat wist ik niet. Ik ben er vanmorgen even geweest om me af te melden (wegens de bankierlessen). Er zaten een 15 tal niet westerse jongemannen, behoorlijk ongeïnteresseerd, in de klas. Maar voor de goede Zweedse les op de volkshogeschool moet ik perse eerst die inburgeringscursus doen. Nou ja, maar zien dat ik dat diploma snel haal. Van het thuis studeren via de schriftelijke cursus is niet zo veel gekomen. Het emigreren zelf kostte zo veel tijd en energie. Er stond ook niet een grote stok achter de deur, omdat de meeste Zweden wel Engels spreken, dus je kunt je hier wel redden. Maar nu moet het toch maar gebeuren. Alinda kan niet mee, omdat ze geen ingezetene van Zweden is. Zij moet het dus alle dagen van mijn lessen hebben. Bovendien is zij al wel verder met de schriftelijke cursus. (En ze is jonger en leert sneller natuurlijk).
We zaten nog steeds op de verhuizer te wachten. Dus ik heb maar eens gemaild. Ze komen pas de eerste week van oktober weer in de buurt. Nou ja, we redden het wel. Zonder TV en koffiezetmachine, o.a.
Die Tv hebben we nog geen dag gemist. We lezen de Wereldkrant 7 dagen per week 's morgens vroeg op de e-mail en eens per week Zweden nieuws (in het Nederlands). Dat is wel genoeg kennis van wat er in de wereld, Nederland en Zweden gebeurd. We moeten nu trouwens aan het Zweeds studeren en we werken zo hard dat we 'avonds best moe zijn. We zijn superslank aan het worden. Bovendien slaap ik ontzettend goed. Dat is in geen jaren gebeurd.
Het gaat met Alinda zo hartstikke goed. Ze is heel actief en ze ziet er zoooo goed uit. Ik heb tegen haar gezegd, dat het wel heel lang geleden is dat ik haar zo zag. Alleen dat is al een reden om helemaal geen heimwee naar Nederland te hebben. Trouwens, daar hebben we verder ook geen reden toe.

Bericht 42
Maandag zijn we met de camper naar Noorwegen vertrokken. In het Oostelijke deel zijn we gebleven. We hebben weer op mooie vrije plekjes gestaan. De eerlijkheid gebied te zeggen dat de Zweedse kant van het grensgebied wel mooier is. Voor het allermooiste Noorwegen moet je toch in het westen zijn. Maar we hebben evengoed wel genoten. Woensdag werd het weer zo slecht dat we maar naar huis zijn gegaan. Vanaf nu kan de camper dus met pensioen.
Omdat we nog een beetje vakantiegevoel hadden, zijn we donderdag met de auto aan de oostkant van Sunnemo de buurt wat gaan verkennen.
En eindelijk...................heeft Alinda voor het eerst een eland in het wild gezien. Een koe met een kalf. Ze stonden niet ver van de weg; wij zijn gestopt en we hebben elkaar een hele tijd bekeken. (Ik had helaas geen camera bij me) Toen de dieren er genoeg van hadden om bekeken te worden liepen ze rustig het bos in. Er zitten hier best veel elanden, alleen moet je het geluk hebben ze te zien te krijgen. Maar goed dat is in Nederland met reeën net zo.
We hebben bij een tuincentrum vier fruitbomen gekocht. Appel, pruim, peer en stoofpeer. Ze krijgen de naam van degene die het geld ervoor gegeven hebben bij ons vertrek uit Nederland.
Vandaag: vrijdag, is het nog steeds somber weer. Het lijkt wel herfst.
Het is nog een hele toer om de camper uit de verzekering en de belasting te krijgen. Ik heb een vrijwaringsbewijs nodig en die heb ik natuurlijk niet. Ik heb informatie gevraagd over hoe het dan nu moet.
Nog een leuk bericht: De belastingdienst heeft de conclusie getrokken dat ik toch niet onterecht al die jaren huursubsidie heb gekregen. Dat hing nog altijd als een zwaard van Damocles boven mijn hoofd. Dit is me toch een opluchting. Duizenden euro's niet te hoeven terugbetalen!!!!
Natuurlijk wist ik wel dat het goed zat, maar je bent toch altijd bang voor die dienst. Ik had een bezwaar ingediend, een klacht, en een klacht bij de Nationale Ombudsman. Het heeft heel veel schrijven, bewijzen overleggen en slapeloze nachten gekost. Maar nu is het gelukkig opgelost.

Bericht 41
Vanmorgen zouden we op weg gaan om frambozen te gaan plukken voordat het zou gaan regenen, want dat was voorspeld. We hebben een uiterst vriendelijke overbuurman, Gunnar, die ook heel nieuwsgierig en bemoeizuchtig is. Het is moeilijk om hem te ontlopen, want hij zit altijd voor zijn huis. Ook vanmorgen; we hadden hem nog niet eens gezien of hij sprak ons al aan. Hij vroeg vriendelijk of we leuke vakantiedagen gehad hadden en vertelde vervolgens dat hij berenpoep had gevonden in het bos vlakbij, waar wij de bosbessen geplukt hebben en een dag later had iemand uit de straat daar een beer gezien. Of dit nou een sterk verhaal is.......? Er zitten in Värmland wel ongeveer 1000, dus het zou kunnen. Maar zo dicht bij het dorp??? Afijn wij zijn toch naar het frambozenparadijs gegaan. Van de weeromstuit heeft Alinda de hele tijd tijdens het plukken staan zingen om de eventuele beer te verjagen. We zijn naar huis gegaan toen het begon te regenen. Dat was daar toen natuurlijk weer over. Maar ik heb wel van 3 kg frambozen jam gemaakt!!!
Alinda heeft de potjes uitgekookt. We zijn nu ook al weer door de gespaarde potjes heen, wat te veel was zit in de diepvries. En nu maar weer verder potjes sparen. Dat gaat niet zo snel zo met ons tweetjes.
Na het weekend (of in het weekend) gaan we waarschijnlijk ook nog een paar dagen weer met de camper weg. De zomer is nog maar kort en het is zo heerlijk.
Ik ben de vloer van de eetkamer aan het schoonmaken: kwadraatmeter na kwadraatmeter, met onverdunde zeep, een doek, een borstel en een mesje. Het blijkt een heeeeel andere kleur te zijn dan we eerst dachten.
We zijn overigens allebei al een paar kilo afgevallen. Hard werken en veel buiten actief zijn is niet zo verkeerd.
Ik vertelde eerst dat we wel werkten, maar ook tussendoor wel leuke dingen deden. Nu denk ik dat we veel leuke dingen doen en tussendoor ook nog werken. En nog sterker; ik werd al jaren altijd wakker met het gevoel van 'o wat moet ik doen vandaag'. Dat is sinds kort helemaal weg. Ik slaap heerlijk en wordt heel ontspannen wakker. Dat is toch zo'n enorme verandering in mezelf. Ik ben er wel heel blij mee.
Alinda is ook heel ontspannen en vooral ook heel actief, dat is ook een enorme verandering in haar. Helemaal prima dus die emigratie. We zien ook helemaal niet op tegen de winter. Integendeel het lijkt ons juist prachtig.

Bericht 40
Even iets rechtzetten: De muis was geen muis. Mijn dochter Wilja zei "een muis zonder staart dat kan niet" en ze ging googelen. En wat ze vond was een BOSLEMMING. En het klopt helemaal. Zilvergrijze vrij dikke vacht, een piepklein staartje moet hij gehad hebben en een mooi rond lijfje. Het is een diertje dat op de rode lijst staat, dus maar goed dat we hem van de ekster gered hebben. (Nou ja voor hoe lang?, want er zitten hier heel veel eksters en kraaien)
Ook nog vermeldenswaard is dat we bezoek hebben gehad van onze kennissen uit Vorden, op wiens huis en hond we al een paar keer gepast hebben. Ook de hond, Beren was er bij. Ze waren hier met vakantie en kwamen even kijken. Heel leuk om zo maar onverwacht bezoek te krijgen.
Vanavond even naar het Elandenmeer gereden (12 km), geen eland gezien natuurlijk. Maar er is wel een mooi strandje. Een ideaal plekje om eens te gaan zwemmen, vuurtje stoken, barbeknoeien en zo.

Bericht 39
Ik ga al weer een 'dierenverhaal' vertellen: De onderkant van Alinda haar slaapkamerraam ligt gelijk met de grond buiten. We hadden al het idee dat daar wel eens iets door naar binnen zou kunnen lopen. En ja hoor; ze hoorde 's nachts getrippel in haar kamer. Maar niet gekeken met haar slaperige hoofd natuurlijk. Tot ze wakker werd doordat er 'iets' over haar kussen wandelde. Toen kwam ze mij wakker maken. We wisten wel zeker dat het een muis was. Dus hebben we de deur naar het magazijn met voedsel maar goed dicht gedaan en zijn weer gaan slapen. De volgende morgen liep de muis door de woonkamer en trok zich niets van me aan. Ik heb een laken gepakt van het strijkgoed dat er lag en over hem heengegooid. Natuurlijk was hij er snel ondervandaan, maar ik kon hem met mijn handen toch nog pakken. Alinda deed snel de buitendeur open en ik heb hem in de tuin gezet. Onmiddellijk was er een grote ekster bij. Die hebben we weggejaagd..........daarvoor hadden we de muis niet gered. Het was trouwens een heel mooie kleur grijs die hij had en hij had geen staart. Hij was ook heel lekker zacht. Hoe lang zou hij al die eksters en kraaien overleven?
We hebben besloten, zolang het nog zomer is, ook nog van het mooie weer en de natuur te genieten. De camper kan nog steeds gebruikt worden en het werk kan de hele winter nog gedaan worden. We zijn naar Fulufjället geweest. Dat is één van de 10 PAN-Nationale Parken van Europa. Het ligt tegen de grens met Noorwegen ongeveer 300 km. rijden bij ons vandaan. Daar is ook de hoogste waterval van Zweden. (93 meter) We hebben er vrij gekampeerd en twee mooie wandeltochten gemaakt door de fjäll (hoogvlakte). Daarna nog vrijgekampeerd aan een meer in de buurt van Idre; 's avonds een kampvuurtje gemaakt en van het uitzicht genoten. Via Noorwegen weer naar het zuiden gereden en op de Trysilfjäll weer bij een meer en weer met een kampvuur gekampeerd. Daarna maar eerst weer naar huis gegaan. (Ook net vakantie trouwens) We gaan vast nog wel eens een paar dagen weg. De camper mag dit jaar nog gewoon rijden, tenminste tot 1 oktober want dan zijn winterbanden hier verplicht en die zetten we er niet meer om; dan mag hij met pensioen en wordt het een 'zomerhuisje'.

bericht 38
In het paars, vanwege de knalpaarse vingers die we hebben. We plukken namelijk ontzettend veel bosbessen. Die staan aan het eind van de straat in het bos. (ongeveer 100 meter). Lekker voor in de smoothy of om jam van te maken. We zijn ijverig potjes aan het sparen (van de ingelegde haring; niet duur en erg lekker). Ook zijn er hier heel veel frambozen, in een dag tijd waren de bermen rood. We plukken dus heel wat af. In de eerste weken van juli waren er ook veel heerlijk zoete wilde aardbeitjes, maar dat is nu wel afgelopen. De diepvries zit al aardig vol met vitamientjes. De cranberries zijn ook bijna rijp (je weet wel van de Zweedse gehaktballetjes).
Er groeien ook veel eetbare paddenstoelen hier, maar daar hebben we geen verstand van dus dat laten we maar even. Misschien wil een aardige Zweed ons dat nog ooit een keer leren.
Gisteren hebben we een lynx gezien, ja echt waar. We hebben hem gegoogeld en weten het dus zeker. Hij lag in het lange gras lekker te zonnen op zo'n 20 meter van het pad. Hij schrok van ons en wij van hem. We hebben elkaar een hele tijd recht in de ogen gekeken en toen besloot hij het bos in te rennen. Wat magnifiek was dat!! Met Wilja en Werner hebben we verse elandsporen en poep gezien, ook vlak bij huis, dus die gaan we ook vast nog een keer tegenkomen. Er zitten hier ook beren en wolven, maar je hebt weinig kans om die te zien te krijgen, omdat ze zo schuw zijn. Hoewel......dat is een lynx ook. Maar die vind ik op een plaatje ook wel erg mooi hoor. Vanuit de auto hebben we een vos gezien. Die liep in een korenveld, redelijk dicht bij de weg. Ook zitten hier behoorlijk wat dassen. Helaas hebben we die alleen nog maar dood in de berm zien liggen. En dan, zoals ik eerder al meldde de kraanvogels. Die zijn groot hoor en met een enorme spanwijdte.
We zijn best veel aan het werk, maar we stoppen als we er zin in hebben en gaan dan wandelen, zwemmen of bessen plukken. Ook hebben we al gefietst op de nieuwe fietsen, maar ik ben nog geen held daarin. Geen fietsconditie hè. Maar daar ga ik wel mee aan de slag hoor. Alinda is er wel beter in.
We doen precies wat we willen en houden geen rekening met de tijd. Geen afspraken, geen verplichtingen, alleen genieten. Het Zwedenlevengevoel, zeg maar.
Ik bèn wat aan het schroeven; monteren, ophangen, er komt geen eind aan. Ik ben ook al een bekend figuur aan het worden in de doe-het-zelf-winkel. Ik dacht dat ik heel wat spullen had, maar ik koop nog heel wat bij. Ook zelfs nog meubels. Het huis is ook zo groot.
Het is al heel bewoonbaar, maar nog niet "aangekleed". Dat heeft even z'n tijd nodig. En daarvan hebben we heel veel.
We gaan denk ik nog een paar dagen naar Noorwegen met de camper. Nu die toch nog rijdt dit jaar.......het trekt wel en het is lekker dichtbij.
We hebben een paar dagen regen gehad (en ook wel heel veel), net toen Wilja en Werner er waren notabene, maar nu is het weer lekker. Soms bewolkt, soms zonnig en boven de 20 graden. Heerlijk toch.