bericht 54
Deze week zijn het hier de "mellan dagen" (tussen dagen). D.w.z. dat tussen kerst en nieuwjaar de winkels opruiming hebben. En alles gaat weg voor soms zelfs minder dan de helft van de prijs.
Het schijnt een enorme drukte in de stad te zijn. Gelukkig hebben wij niets nodig. Het zou ons ook veel te druk zijn.Wij zijn vorige week al naar Karlstad geweest; gewoon omdat we er zin in hadden. Alinda vindt het wel leuk om af en toe naar de stad te gaan. Het is hier gewoon minder druk, er jammert je geen muziek tegemoet en natuurlijk voelt ze zich ook beter. Zo kan ze hier dus veel meer aan. Er is een hobbywinkel in Karlstad, maar die verkopen niet wat wij zoeken voor de kaartenmakerij. Wel hebben we iets gekocht om leuke kerstpoppetjes te maken. Dat is weer iets wat niet in Nederland is. We hebben ook nog lekker gegeten in een wokrestaurant. Er zijn hier ontzettend veel restaurantjes waar je voor nog geen €10,- kunt eten. En ook nog erg lekker.
Nu het zo'n 10 à 15 graden warmer is zijn er ook meer mensen buiten te zien. Er rijden af en toe sneeuwscooters (dus toch eens lawaai in de straat, maar het is niet noemenswaard)en het langlaufen is begonnen. De piste hier vlak bij huis is nu ook aangelegd.
De Zweden zijn nagenoeg allemaal dol op de winter, behalve onze overbuurman, die klaagt steen en been en begrijpt helemaal niet dat wij altijd maar wandelen en het nog fijn vinden ook. Er zijn heel veel mensen die 's morgens als het nog donker is eerst gaan wandelen (al of niet nordic) voor ze aan de dagtaak beginnen. Nou zulke ochtendmensen zijn wij nu ook weer niet. Als het zonnetje 's middags schijnt gaan wij er op uit.
En nu maar op naar de jaarwisseling. We zijn benieuwd hoe dat hier verloopt. Jullie, lezers van de blog, in ieder geval prettige dagen. En .....je bent een rund als je met vuurwerk stunt !!!

bericht 53

Wat een eigenaardige kerstdagen waren dit ! We waren met ons tweetjes thuis in een besneeuwde wereld die alle geluiden dempt. We hebben hoegenaamd geen beweging gezien van mensen buiten. Wat een stilte. En wat heben we er van genoten. Lekker rustig zitten breien, kaarten gemaakt, Tora gestudeerd, sneeuw geruimd en een spelletje gedaan. En ons kerstdiner bestond uit.........spruitjes. Lekker joh.

De temperatuur was gisteren gestegen tot -13 en vandaag was het -7. Met het gevolg dat we weer sneeuw er bij hebben gekregen. De verwachting is dat er nog meer gaat komen.

Vorige week hadden we op school een knutseldag. Iedereen werd gevraagd z'n knutselarijtjes mee te nemen. Alleen een vrouw uit Lithouwen en de Thaise dames hadden iets meegenomen en ik had onze zelfgemaakte kaarten meegenomen. Ze vielen goed in de smaak en er zijn zelfs 24 verkocht. Ik had al gemerkt dat dat soort dingen hier helemaal niet worden gedaan. Terwijl op de kerstmarkten allerlei huisvlijt werd verkocht. Ik heb mijn docenten gevraagd of zij dachten dat het misschien geschikt zou zijn voor de verkoop hier in Zweden. Ze waren daar allebei zeer positief over. Mijn leraar is bevriend met de directeur van een volkshogeschool en hij gaat informeren of ik daar geen les kan komen geven in al die papiertechnieken. Dat is dan zo maar ineens een heel nieuwe gedachte, waar ik even aan moet wennen, maar het lijkt me wel erg leuk.

Een echtpaar uit St. Oedenrode, dat ook bij mij op school zit, heeft hun autoreparatiebedrijf daar verkocht en hun buurman was een groothandelaar in knutselpapier. Ik heb het adres gekregen en intussen een mooie bestelling geplaatst. Want wij houden van kaarten maken met alerlei technieken en als we daar op markten een centje mee zouden kunnen verdienen zou dat wel prachtig zijn.

Op school hadden we ook Julfest en we mochten onze gezinsleden meenemen. Alinda zag er erg tegenop om al die onbekenden te ontmoeten, maar ze is wel meegegaan. Achteraf heeft ze er toch erg van genoten. Ze kent nu de mensen, die ik dagelijks zie en waar ik over vertel. Ze deed het echt geweldig daar. 's Morgens hadden we eerst een leuke film (Zweeds gesproken en Zweeds ondertiteld, dat was heel goed te volgen voor ons allebei). Daarna was er een Julbord met een smörgasstorte en allerlei Russische en Thaise gerechten. Heerlijk allemaal. Tussendoor waren er zang en muzikale optredens van de klasgenoten.

Ik heb nog 2 weken kerstvakantie, tot 10 januari. Ik kan dus nog even flink aan het klussen. Er moet nl. nog best veel gebeuren.

Oja, ook vermeldenswaard: we hebben nog geen enkel rotje gehoord. In Wilhelminaoord was het eind oktober al vaak prijs.

bericht 52
Gisteren was het de kortste dag van het jaar. Dat betekent hier dat het om half negen pas licht is en dat het om vier uur al helemaal donker is. De winter is gisteren dus ook begonnen. Dat zou je niet zeggen als je de weerberichten van de hele wereld bekijkt. Overal te veel regen, met overstromingen. Zelfs in de Sahel (sic) hebben ze last van te veel regen; op Curacao zijn de stranden weggespoeld; in Europa heeft de winter vroeg en streng toegeslagen.
Ook hier in Zweden is het extreem. De koudste maand is meestal februari (vorig jaar 34 graden vorst, en dat was uitzonderlijk). Bovendien kan het hier met kerst zomaar sneeuwloos zijn.
Maar nu is er op 9 november al sneeuw gevallen, die ook nog eens is blijven liggen. Het heeft alleen maar bijgesneeuwd. Ook is er al wel een maand erg strenge vorst. Gisteravond om half elf vroor het al 27 graden en vanmorgen om half negen was het -29 !
Wat zal de energierekening gaan doen aan het eind van het seizoen?
Wij leven trouwens alleen op de bovenste verdieping, dan hoeven we beneden alleen de zaak maar vorstvrij te houden. We dragen thermo-ondergoed en warme kleding, dus we hebben geen last van de kou. Als het zo koud is, is de lucht heel helder en kan het dus niet sneeuwen. Zijn er wolken dan stijgt de temperatuur zomaar met 10 of 15 graden en krijgen we weer sneeuw.
Er was vannacht een prachtige volle maan, die heel dichtbij lijkt te staan. Vanmorgen ging hij roze onder. Dat schijnt te maken te hebben met de maansverduistering, die hier overigens niet te zien was.
Het is wel een prachtige wereld hier hoor.
Op 13 december hadden we het Lucia-feest. Lucia is de heilige die het nieuwe licht in de donkerste tijd komt brengen. Overal worden jonge meisjes als Lucia gekozen en zij mag dan in een witte jurk en met een kroon op haar hoofd waar kaarsen in branden het licht binnenbrengen.
Ook op mijn school was een (Thaise, Zweden is multi-culti) Lucia. Er is dan weer eens een gelegenheid om gebak te eten. Dat grijpen ze hier aan bij elke gelegenheid.
Op school zit ik samen met vluchtelingen uit Irak, Palestina, Somalië en Eritrea. Immigranten uit Nederland, Schotland, Duitsland en Roemenië. Een Philippijnse, die hier getrouwd is en met 10 Thaise dames. Daar kun je ze blijkbaar per dozijn kopen of ze geven kwantumkorting, want er zijn er hier heel veel. Ze zijn tussen de 20 en 35 jaar en trouwen met 60+ Zweden. Erg ongezond als je het mij vraagt. Maar het zijn erg aardige vrouwen, ik kan goed met ze opschieten.
De kersttijd is een langdurige geschiedenis. Het begint al in oktober en duurt tot de 13e kerstdag. Er wordt in elk huis en in elk restaurant een "Julbord" (kersttafel) gehouden. Dit in de vorm van een buffet. Typische Julgerechten zijn: Gekookte ham, vis en risgryntgröt (het smaakt zoals het klinkt). Rijstebrij dus met zoetigheid. Het heeft hier allemaal niet zo veel met de geboorte van Jezus te doen. Dat is meer een aangelegenheid in de kerk. Wat iedereen hier viert is "Jul". Joelfeest dus. Het feest van de zonnewende. Een overblijfsel uit de Germaanse tijd. Er was een goede kabouter "de Tomte", die bij de mensen aanklopte (klappar) en een stuk hout naar binnen gooide, zodat ze zich konden warmen. Hij had een grijs pakje aan met een grijze puntmuts. In de vorige eeuw heeft een sprookjestekenaar er een rood pakje van gemaakt en is hij gegroeid. In andere landen werd het toen de kerstman, maar hier is het nog steeds de Tomte en hij brengt op 24 december Julklapper (cadeautjes). Kerst is door de kerk op deze tijd ingesteld, om aan te sluiten bij het oorspronkelijke feest, maar het heeft hier echt niets met elkaar te maken. Het is een erg gezelige tijd. Mooie versieringen, veel lichtjes. Maar niet zo oubollig als in Nederland. Ze zijn hier ook nog heel traditioneel met veel rood/groen en goud/zilver. Ik dacht dat het veel te lang zou duren, maar het is eigenlijk wel heel gezellig zo.
Vandaag heb ik de hele dag besteed aan het schrijven van kerst en nieuwjaarsgroeten. Ik zat met de laptop op schoot voor het raam, met uitzicht op het dikke pak sneeuw in de tuin; het zonnetje dat er op scheen en de strakblauwe lucht erboven. Echt een sprookje. Ik ben nog niet helemaal klaar, morgen maar weer verder. Ik hoop dat ik niemand vergeten ben. Ik heb niet van iedereen een mailadres. (kan natuurlijk nog doorgegeven worden). Maar die mensen die geen mailtje hebben gekregen (excuus), wensen wij vanaf deze plek heel gezellige feestdagen toe en voor het nieuwe jaar 2011 alle goeds.
We hopen dat jullie in Nederland deze barre tijden goed doorkomen en dat de chaos (waarom toch?) niet al te groot zal blijven.
Weet je wat we heel erg gaan missen? Het live-verslag van de Elfstedentocht !

bericht 51
Vandaag had ik een dagje vrij van school, omdat de docenten een studiedag hadden. Wij hebben er dus maar een feestje van gemaakt.
Gisteravond allerlei eten en drinken klaargemaakt en vanmorgen om 6.30 uur opgestaan. Om 7.00 uur zijn we met de auto vertrokken onder een prachtige sterrenhemel en 20 graden vorst.
Na Hagfors hebben we eerst een kleine 100 km. over een onverharde weg naar het noorden gereden. (nou ja, door de vorst was die weg natuurlijk aardig verhard) We hebben het langzaam licht zien worden en om een uur of acht kwam de zon echt op en zette de bomen in een mooie rode gloed. Hoe verder we kwamen, hoe meer sneeuw er lag. Vanaf Malung hebben we de Dal-rivier gevolgd tot Sälen. Daar vroor het 22 graden in de zon. Toen de fjell op (fjell is gebergte boven de boomgrens). Wat een sneeuw!!! Er werd geskied en er stond een groep honden met sleeën aan de weg waar je een rit van een uur in kon maken á 750 Kr. p.p. Dat is ons toch echt te duur, maar we hopen het later nog eens te kunnen gaan doen. De natuur was zo allemachtig prachtig. Adembenemend gewoon. Alinda zat op een gegeven moment gewoon te huilen, omdat ze het zo mooi vond. Toen heb ik van de weeromstuit maar even meegedaan. We hebben een enorme cirkel door de fjell gemaakt en hebben onze soep gegeten bij het meertje waar we afgelopen zomer gekampeerd hadden. Wel even wat anders nu die bevroren was en er een dik pak sneeuw lag. Terug zijn we vanaf Malung over de bergen naar de Klar-rivier gereden en hebben we die gevolgd tot bijna bij Sunnemo. De zon zagen we ondergaan boven op de bergen; heel rood.
Later, toen we bijna thuis waren ging hij nog eens onder. Dat was een rare gewaarwording! We waren toen natuurlijk een heel stuk zuidelijker. Toen dachten we dat er over de heuvel iets in brand stond, omdat er een knalrode gloed hing. Maar op de top zagen we dat het de zon was.
We hadden gehoopt wat wild op de foto te zetten, een eland bijvoorbeeld, maar die heeft zich niet laten zien. Anders zien we nogal eens een vos, maar die liet vandaag ook verstek gaan. We hebben alleen twee reeën geschoten die vlak bij de weg stonden te grazen en toen even mooi gingen poseren voor ons.
Om half vier waren we weer thuis, net voor donker dus en het was toen 15 graden onder nul. Intussen was het wel bewolkt geworden en dan is het dus wat warmer.
De rivieren en meren zijn nagenoeg dicht gevroren. Alleen is het ijs nog niet betrouwbaar natuurlijk.
Het heeft de laatste dagen niet meer bijgesneeuwd. Het vriest een beetje weg. Er ligt misschien een cm. of 5.
Wat hebben we een heerlijke dag gehad. Het is hier zo mooi. Ik zou wel willen dat jullie het ook allemaal eens konden zien. Ons zie je niet meer naar Nederland verhuizen.

bericht 50
We zitten op het ogenblik weer lekker in de sneeuw. Nier zo veel nog, maar voorlopig blijft het denken we wel liggen, omdat het overdag ook niet boven nul graden komt. Gisteren hebben we een mooi autotochtje door het sneeuwlandschap gemaakt. Weer mooie plekjes ontdekt, die ook in de zomer vast heel mooi zijn. Afgelopen week moest ik een keer met 17 graden vorst naar school. Uit Nederland krijgen we allemaal reacties over de kou hier en hoe erg dat wel niet is. Maar ik kan je verzekeren; het is helemaal niet koud als je warme kleren aan hebt. De natte kou boven nul in Nederland voelt veel vervelender aan. De natte kou beneden nul is daar helemaal erg.
Het is om half vier al helemaal donker en 's morgens om half acht wordt het licht. We hebben op tijd de gordijnen dicht (ook vanwege de warmte), doen kaarsjes aan, lezen, breien en luisteren muziek. Heerlijk ontspannen. We hebben nog steeds geen TV, maar we missen die ook helemaal niet.
Op school zit ik nu in groep 3 (van de 4). Samen met een Philippijnse kinderverzorgster, een Peruaanse musicus en een Roemeense veearts. We gaan snel vergeleken met de anderen. Dat is aan de ene kant wel fijn, maar aan de andere kant ook heel vermoeiend. Ik ben al een vrouw op leeftijd hè. Als ik 's middags thuiskom heb ik echt de pijp wel uit. De lezingen op de middagen ga ik niet meer naar toe. Dat kost nog meer tijd en er zijn dan allemaal tolken de lezing aan het vertalen, ook de vragen die gesteld worden. Je hoort maar amper Zweeds, dus dat is zonde van mijn tijd. De vluchtelingen van buiten Europa horen hier veel over de Zweedse samenleving, maar dat is voor mij minder interessant. Bijv. hoe het rode kruis werkt of de politie komt wel aardig overeen met de Nederlandse situatie. Het lezen van Zweeds gaat heel goed, er ontgaat me niet zo veel. Spreken is wat moeilijker, omdat ik nog niet zo veel woorden heb onthouden als ik wel zou willen. Ook de grammatica is nog niet goed. Maar het verstaan van Zweeds is een ramp. Er zijn heel veel dialecten (per dorp wel verschillend), dus je hoort zelden 'schoolzweeds'. Bovendien zijn er heel veel stomme letters, dus het klinkt heel anders dan wat je leest. Toch vindt de docent dat we het heel snel leren.
Door de islamitische klasgenoten was ik uitgenodigd voor hun offerfeest. Heerlijke gerechten gegeten uit Irak, Libanon, Somalië en Eritrea. Dat was op een donderdag. De dag dat de Zweden traditioneel pannenkoeken eten. De docenten vonden het helemaal niet erg om die een keer te missen, voor zo iets heerlijks.
Eind oktober hadden we ineens 2 heksen voor de deur staan die een zak ophielden; of we daar wel wat snoep in wilden doen. Haloween. Ik schrok me wild, dacht aan Sint Maarten in Nederland en dat ik dan altijd een voorraad snoep in huis had. Dat had ik nu helemaal niet. Gelukkig had ik nog een zakje 'hartjes' van mijn afscheidspakket van de SP. Die dus maar aangebroken. De hele avond is er niemand meer gekomen. De volgende avond weer twee. Het is een traditie die komt overwaaien uit Amerika, maar gelukkig nog niet echt aangeslagen is. Ik vind er ook nix aan. Met St. Maarten zingen de kinderen tenminste nog iets en hebben ze lampionnen gemaakt. Dit is alleen maar een soort eisend bedelen.
Vanaf half oktober raakt Zweden al in de kerstsfeer. De winkels zijn er dan helemaal klaar voor. Het is een enorm commerciële toestand. Maar het lijkt er op dat iedereen wekelijks iets koopt en aan de versiering van het huis toevoegt. Tegen kerst moet het dan wel heel mooi worden. De zomerplantenbakken, de graven op het kerkhof en de gemeentelijke plantenbakken zijn leeg gehaald en er zijn dennentakken ingestoken met heideplanten en/of kerstversiering. Het ziet er allemaal heel verzorgd uit.
Er is hier in elk dorp wel een byggdegard (er moet een rondje op de a, maar ik weet niet hoe dat moet). Dat is in de meeste gevallen een groot oud huis, dat niet verkocht wordt als de bewoners zijn overleden, maar waar de erven 'iets' mee doen. Je kunt er bijna altijd iets drinken met huisgebakken lekkernijen. En je kunt het zien als een klein openluchtmuseum. Het oude ambacht van opa is tentoongesteld, of er is een expositie, een winkeltje, een loppis (vlooienmarkt), er worden eenmalige activiteiten georganiseerd of een cursus. Het is een leuke gewoonte. Het oude blijft bewaard en heeft nog nut ook.
Op het ogenblik zijn er in de byggdegards kleine kerstmarkten. Je vind er veel huisvlijt (breien, haken, weven, houtsnijden, leerbewerken, strovlechten, noem maar op). En natuurlijk allerlei thuisgebakken lekkernijen. Leuk om te bezoeken en de dingen te bekijken. We hebben er inmiddels 3 bezocht en we gaan het nog wel een paar keer doen.
Via de Wereldkrant, en het SP nieuws volgen wij de Nederlandse politiek. Wat een ellende!!! Wat die Rutte allemaal met droge ogen durft uit te voeren. En dan het Cda ! En dan is de coalitie afhankelijk van figuren in de PVV die niet deugen en lekker mogen blijven zitten om als stemvee voor Wilders te dienen. En dat stijgt ook nog in de peilingen. De armoedeval gaat met een duizelingwekkende vaart. Wat is dat voor bevolking die dat allemaal wil?
[moest het toch even kwijt]
In Scandinavië is het "allemansrecht". Dat wil zeggen dat iedereen het recht heeft op toegang tot bijna alle gebieden. Je mag dus wel een groot stuk natuur (meestal bos) tot je eigendom kunnen rekenen, maar iedereen heeft het recht om dat gebied te betreden en ook gebruik van te maken. Zo mag je bessen en paddestoelen plukken voor eigen gebruik, vissen, vuurtje stoken, of wandelen. Een hek om je terrein en bordjes verboden toegang is dus not-done. Toevallig hebben wij een hek om de tuin, omdat ons huis een kinderopvang is geweest. Dan moet het vanwege de veiligheid natuurlijk. Maar we zijn wel de enige in het dorp. We lopen dus rustig door andermans tuin om een kortere route te nemen. De beleefdheid gebiedt wel dat je langs de rand van de tuin loopt. Bij een meer hier in de buurt is een Duitser komen wonen. De weg naar het meer is wettelijk van hem, maar al eeuwen wordt die weg gebruikt door iedereen om bij het meer te komen. Die Duitser heeft nu een slagboom geplaatst en een bord 'verboden toegang'. De bevolking heeft hem er op aangesproken, maar hij laat het zoals het is. Men is uiterst verbaasd dat die man de traditie van het land gewoon overboord zet en de grond als Zijn eigendom claimt.
De natuur is van iedereen. Je mag alles uit de natuur gebruiken. Op een paar beschermde planten na. (kerstbomen uit het bos halen staat een hoge boete op) De Zweden gaan ook heel zorgvuldig met de natuur om. Misschien wel juist omdat er een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid ligt. Het is eigenlijk van niemand en dus van iedereen.
Het is trouwens best leuk om van diverse kanten te horen dat je gemist wordt en dat je werk gewaardeerd werd. Dat kun je maar beter nog bij leven horen hè.
Nou ik mis het vele werk niet dat ik in Nederland deed. Wel de mensen waar ik mee werkte. Daarom is het heel fijn om via de mail, post of skype contact te hebben.
Om elf uur heeft Alinda sneeuw geruimd; het is nu kwart voor één en het mag wel weer. Het sneeuwt maar door. Mooie schone wereld. De camper hebben we ingepakt in een groot zeil van 20x7 meter. Die moet zo de winter maar overleven. Dan kan hij in de zomer dienen als overnachtingsplek voor gasten. (net als de twee tweepersoons logeerkamers en de tentruimte in de tuin)

bericht 49
Vanmorgen was ik een kwartier te laat op school. Gisteravond is het gaan sneeuwen, dus moest ik vanmorgen eerst sneeuwruimen. Er ligt wel zo'n 6/7 cm. mooie droge sneeuw. Het is een mooie wereld zo. Er werd helemaal niet geschoven, dus ik ben nu wel blij met de spijkerbanden. De temperatuur komt nauwelijks nog boven nul uit. Maar helaas........aan het eind van de week zal het gaan regenen. Men zegt dat de twee eerste keren dat het sneeuwt het weer wegsmelt. Pas de derde keer blijft het liggen. We hebben al een keer een klein wit vliesje gehad. Ik weet niet of dat meetelt. Ik hoop maar dat het niet glad wordt met regen op de sneeuw.
Dat ik op school nu mijn eigen programma mag afwerken is wel lekker. Zo schiet het meer op.
Als ik 5 morgens per week naar school ga, komt er 's middags niet zo veel meer van werken, omdat we dan ook nog gaan wandelen. We doen nog wel iets hoor, maar lezen, breien, muziek luisteren is dan wel een heerlijke ontspanning. In Nederland regent het nog steeds warm water lezen we in de krant. Nou, wij zijn blij met dit mooie weer hier.

bericht 48
De afgelopen week had ik herfstvakantie van school. Ik heb er zelf nog 3 morgens bij genomen, omdat ik wel eens wat in huis wilde opschieten. En dat is goed bevallen.
De Zweedse les gaat vreselijk langzaam, omdat er zo veel niet-Europeanen en niet zo gemotiveerde leerlingen bij zitten. Ik heb het er met de docent over gehad, dat ik dat toch wel zonde van de tijd vind. Nu krijg ik andere boeken en mag ik voor mezelf werken. Hij komt dan steeds even bij me langs om vragen te beantwoorden en dergelijke. Ook krijg ik boeken en CD-s mee naar huis. Zo gaan we dan dus vanaf morgen verder. Ik hoop dat ik dan wat sneller door de stof heen kom. Het lezen en praten gaat best al lekker, maar het verstaan van de Zweden is een ramp. Daar oefen ik trouwens ook veel te weinig mee, omdar we bijna niemand echt spreken. Dan moet dan later maar eens.
Alinda gaat niet naar Zweedse les, omdat zij officieel in Nederland woont en dus ook geen persoonsnummer heeft. Ze zou dan alles zelf moeten betalen. Zij doet het met wat ik mee naar huis neem.
We hebben ook regelmatig een excursie van school of een lezing. Zo waren we op bezoek in een bejaardentehuis. De bewoners hadden een mooie kamer met een pantry, een slaapkamer en een eigen douche/wc. Er waren 3 afdelingen met elk 12 bewoners. Op elke afdeling werken overdag en 's avonds 4 verzorgenden en 's nachts één. Er zijn hier wel bejaardenhuizen of gezinsvervangende tehuizen, maar men streeft er naar om de mensen zo veel mogelijk in hun eigen huis te laten wonen. Er is dan ook genoeg thuiszorg beschikbaar. Als het moet ook dag en nacht. Ik weet van een totaal verlamde jongeman die zelfstandig woont en 24 uur per dag iemand bij zich heeft. De verzorgenden zijn in dienst van de gemeente en rijden in een auto van de gemeente. Je ziet er inderdaad heel veel rijden.
Ook hadden we een lezing van een wethouder. Om ons te vertellen over de Zweedse politiek. Die verschilt bijna niet van de het Nederlandse systeem. Hij vertelde dat in Hagfors volgend jaar begonnen wordt met de bouw van een methanolfabriek. Dat gaat 500 arbeidsplaatsen opleveren en als de fabriek klaar is zijn er 200 personeelsleden nodig. Dat is een enorme push voor een gemeente waar 1/3 van de bevolking 65+ is. Er zijn dan ook natuurlijk veel meer gezondheidszorgers, onderwijzers e.d. nodig. Zweden bouwt die fabriek, omdat ze onafhankelijk van olie wil worden. Er gaat dan veel meer GFT opgehaald worden en er is natuurlijk heel veel hout en houtafval in dit land. Let wel: voor elke gekapte boom moeten er 2 nieuwen geplant worden.
Nadat we vorige week een paar dagen met veel regen hadden (net als in Nederland) is het nu al weer een poosje lekker zonnig met flinke vorst 's nachts. De zon staat de hele dag op het raam en verwarmt alles dus lekker. Scheelt een hoop stookkosten. Heerlijk weer is het zo.
Als het even kan wandelen we elke dag. Alleen heb ik steeds meer last van mijn versleten heup. Er zijn al dagen geweest dat ik bijna helemaal niet kon lopen vanwege de pijn. Ik ben bang dat ik me een nieuwe heup moet laten aanmeten. Daar zit ik niet echt op te wachten. Maar goed nu gaat het weer goed en loop ik elke dag weer een mooi stukje in de prachtige natuur hier.
Op het ogenblik, zondagmorgen 11.45 uur, schijnt de zon, is de lucht mooi blauw met een enkel wolkje en is het -2 graden.
Van de buurman hoorden we dat de elandenjacht niet zo veel had opgeleverd. Er waren er niet zo veel omdat er hier in de buurt 10 wolven zitten. Ik vraag me af of elanden daarvoor echt op de loop gaan. Maar goed, er zijn er tenminste niet zo veel geschoten.
Alinda is begonnen met breien en ik ben met haar mee gaan doen. 's Avonds met een muziekje er bij of Zweedse les en je hebt geen TV nodig. We hebben trouwens nog steeds geen schotelantenne gekocht. Helemaal geen haast mee.
Op 1 november was het allerzielen/allerheiligen. Dat wordt hier gevierd op de 1e zaterdag na 1 november, omdat mensen meestal van ver moeten komen om de graven van hun geliefden te bezoeken. Er staan meestal wel wat kaarsen op de graven te branden, maar nu staat het kerkhof vol kaarsen. Ook op de muur rondom het kerkhof. Dat doet ons wel wat. Het is ontroerend om dat met z'n allen te beleven. En in het donker een prachtig gezicht. Alleen zijn wij eerst naar de kerkdienst gegaan en dan hadden we niet moeten doen. De tenen staan ons dan krom in de schoenen. De volgende jaren gaan we, net als de meeste Zweden trouwens, gewoon in stilte op het kerkhof onze kaarsjes branden en herdenken. Jammer dat het in Nederland niet meer gebeurd.
Een hartelijke groet van ons beiden.

bericht 47
En nu maar hopen dat ik voorlopig in de lucht kan blijven. Computers zijn mooie dingen, net als allerlei andere electronica, maar als het niet werkt....... je kunt er niet meer zonder hè.
Eerst maar een slecht bericht: met de auto zijn we bedrogen uitgekomen. Na de grote beurt die we hebben laten uitvoeren, bleek nu de remvoering totaal versleten, de lagers moesten vervangen en de wielophanging vernieuwd. Dat heeft al met al dus een bom duiten gekost. Intussen hebben we 4 nieuwe spijkerbanden met 2ehandsvelgen er onder zittten. En nu maar hopen dat we het nog een poosje kunnen uitzingen.
Voor alle zekerheid hebben we besloten geen verbouwing in de douche te laten doen en ook geen carport voor de camper te laten bouwen. We kunnen beter wat reserve opbouwen voor als er een andere auto moet komen.
Nu dus wat betere verhalen: Ik ben met mijn pijnlijke benen naar de dokter geweest. Niets aan de hand; just old age !!!
Ik was in de bergen van de zomer gevallen en met mijn been tussen keien gezakt. Maar het bleef maar blauw en werd pijnlijker. Het is gewoon door de leeftijd een wat slechtere doorbloeding. Intussen ben ik dagelijks met arnica aan het smeren en het is al een stuk beter.
Gezondheidszorg is hier gratis. D.w.z. Ik kreeg een soort van knipkaart waar de 150 Kr. die ik moest betalen, op aangetekend werd. Als ik aan de 1200 Kr. ben is de rest gratis. Dus geen dure premie meer en alleen een eigen risico van zo'n €130,-
De bloeddruk is gemeten, ik heb een plas ingeleverd, en als er niets gevonden wordt, krijg ik over 3 maanden een oproep om voor controle te komen. De bloeddruk was nauwelijks meer verhoogd. Ik heb nu Zweedse plastabletten. Als over 3 maanden alles goed is gegaan krijg ik pas over een jaar weer een oproep voor controle en krijg ik ook voor een jaar medicijnen. Natuurlijk kun je altijd tussendoor komen als je klachten krijgt.
Op 1 oktober was het hier "Kanelbullardag". Kanelbullar zijn een soort cakejes met kaneel. Ze zijn er van 1hapsdingen tot hele taarten. Wel lekker. Een andere Zweedse lekkernij zijn de gehakt-bullar, je weet wel van IKEA.
Op 11 oktober begon de elandenjacht. Onze, overigens alleraardigste, buurman Kjell is er helemaal weg van. In de zomer liep hij er al steeds over te vertellen en moest ik zijn trofeeën zien. Hij showde o.a. een foto van zijn zoontje van 4 bij een grote elandenkop die op tafel lag en waar het bloed uit droop. Bah!!! Het is een rare toestand hoor. Een bosperceel wordt in vierkante stukken verdeeld en alle jagers krijgen door loting een deel toegewezen. En dan maar wachten tot er een eland in jouw deel wil komen om afgeschoten te worden. Het duurde een week en we hebben veel knallen gehoord. Tot kerst gaat het nog alleen in de weekenden door.
We hebben inmiddels de garage een beetje verbouwd. Het tussenwandje moest er uit, omdat anders de auto er niet in zou passen. Ik had er net een ophangsysteem aan gemaakt. Afijn, het is nu klaar, de auto staat er in. Voor het opruimen van alle rommel moeten we nog maar eens de mouwen opstropen. Ik hoef nu hopelijk geen ruiten meer te krabben in het donker om 7.30 uur.
Want ik moet nu 5 morgens per week van 8.15-11.15 naar de grote klas in school. De wekker loopt om 7 uur af. Brrr, ik ben 's morgens vroeg niet op m'n best.
De hal hebben we nu klaar. Dat lijkt dus nu echt wat. Alleen zit de kapstok nog niet in elkaar; ik ben onderdelen kwijt. Ik snap er niets van, alles is al uitgepakt en ik ben ze niet tegengekomen.
Op school zitten we met 14 mensen in de klas. Allemaal uit het Verre-Oosten of het Midden-)osten en Oost-Afrika. Ik ben de enige Europeaan. Ik ben ook de enige die (omdat ik EU-burger ben) geen bonus van 12.000 Kr. krijgt als de cursus klaar is. Er zijn een aantal vrouwen uit Thailand en Vietnam die met een rijke Zweed getrouwd zijn en die krijgen het dus wel. Daar baal ik wel behoorlijk van. Na school heb ik vaak nog een boodschapje, rij dan weer een half uur naar huis, eten, ons vaste rondje lopen en dan heb ik het wel gehad voor die dag. We gaan dan lekker iets leuks doen; lezen bijv. Van klussen komt gewoon niet zo veel. En het kan ons ook niet schelen. Als we weer wat zin hebben beginnen we wel weer. Tijd zat.
Af en toe heb ik een hele dag school, omdat er dan in de middag een spreker komt of we een excursie hebben. Ach, ik begin toch al een leuk mondje Zweeds te praten. Verstaan is een ander verhaal !
Alinda heeft last van Ischias gehad. Ze is met een warme kruik tegen de pijnlijke plek in bed gaan liggen en toen was het wel snel weer over. Ze heeft een tas vol wol gekocht en is begonnen met het breien van een sprei. Allemaal vierkanten in geel-groene tinten.
Het heeft een paar dagen wat gemiezerd, maar nu is de lucht weer helder en schijnt overdag de zon. Het vriest wel behoorlijk. Vanmorgen was het -10 toen ik opstond en vanavond om 6 uur was het al weer -6. Maar die droge vorst met overdag een heerlijk zonnetje is wel lekker. We doen thermo-ondergoed aan en dan is er geen centje pijn. Een verwarmde stoel in de auto is wel heel behaaglijk hoor.
De overbuurman Günnar vertelde trouwens dat er voor vannacht sneeuw voorspeld is. Gelukkig staat de auto in de garage. De sneeuwschuiver en sneeuwschep staan bij de voordeur, dus we kunnen ons direkt uitgraven als het nodig is en we hebben in het magazijn genoeg voorraad staan. Wij zijn voorlopig niet bang voor de winter.

bericht 46
We zijn even uit de lucht geweest wegens computerproblemen. Het lijkt hier alsmaar moeilijk te zijn om on-line te blijven. Maar nu weet ik dat het aan de dongel ligt. Die moet ik nu terugsturen naar de provider en dan ben ik hem ongeveer 2 weken kwijt. De ervaring in Zweden leert me dat het langer zal gaan duren, want hier heeft niemand haast. In Hagford heb ik trouwens een computerwinkel gevonden die goede service geeft. De eigenaar is een grote Viking, met blonde paardestaart en zijn winkelmeneer is nog groter en zit bovendien vol tatoes. En aardig dat ze zijn!! Met de baas heb ik al een paar keer heel leuke gesprekken gehad. Heel inspirerend. Ze zijn uren met mijn computer bezig geweest; al telefonerend met de provider. Aan het eind van de rit hoefde ik niet te betalen, want een goed gesprek was veel meer waard.
Als ik noodgedwongen off-line ben ga ik naar de bibliotheek, waar een internetcafé is. Maar dat is vlak naast het AZC en daar staan de asielzoekers in de rij om te internetten. Je krijgt daar maar een kwartier en in die tijd moet ik dan mijn mails zien af te werken. Dus als je niet snel iets van me hoort, weet je waar het aan ligt.
Die service bij de computer-Vikingen is trouwens uniek, want je moet hier echt heeeeeeeeeeel lang wachten op hulp. Een gevleugeld woord is hier "näste vecke kanske": "volgende week misschien"; nou dan weet je dat je lang kunt wachten. Ik had offertes gevraagd aan de loodgieter, de electricien, het klussenbedrijf, de garage: niks-nada in 3 maanden tijd. Komt maandag ineens de loodgieter om de zaak te bekijken en een offerte te maken. Het is echt ergerlijk hoor. Maar iedereen leeft daar gewoon mee. Het was trouwens zo, dat de electricien wel onmiddellijk mijn wasmachine kwam aansluiten toen ik dat vroeg. Gelukkig maar!
De hovenier (uit Friesland) is gelukkig wel iemand die zich aan afspraken houdt. Hij gaat de carport voor de camper waarschijnlijk bouwen. De enige klus die we laten doen voorlopig.
We laten nu niets doen, want het geld is op en de uurlonen zijn hier erg hoog. We zien later wel weer.
Maandag is de verhuizer weer geweest. Moeder en zoon. Ze hebben hier voor het huis in de auto geslapen en 's morgens hebben we gezellig samen ontbeten. We hebben leuk contact en ze komen vast nog eens langs. We kregen nog een heerlijke slagroomtaart en een echte schep om bessen te plukken. (Wij waren zo onnozel om een kinderschepje te kopen, dat was wel lachen)
De taart hebben Alinda en ik vandaag lekker (bijna) opgemaakt samen, vanwege mijn verjaardag. Raar, jarig zijn als er niemand langs komt hoor. Maar ik kreeg veel kaarten, telefoontjes en skypes. Daar was ik erg blij mee. Ik heb van Alinda een lekkere stoel gekregen, het derde deel van Stieg Larssons boekenserie en een plantje. Ik ben erg verwend dus.
De herfst hier is overweldigend. Felle kleuren bladeren, die ook nog lang aan de bomen blijven zitten. We hebben geen regen, dus het krijgt alle tijd om te drogen. Als dan de zon er op schijnt weet je niet wat je ziet. Het wateroppervlak van het meer is soms spiegelglad en dan zie je alles ook nog eens twee keer.
Het wordt hier op het ogenblik om 6.30 uur ongeveer licht, maar om 19.00 uur is het al goed donker. We hebben gehoord dat het in de winter om 9 uur licht wordt en om 15.00 uur donker. Dus dat worden mooie lange avonden om te lezen en te knutselen.
We hebben vorige week ook de wekelijkse Tora-studie weer opgepakt. Door alle drukte en onrust schoot dat er het laatste half jaar helemaal bij in. Even weer aan het vaste ritme gaan wennen, maar hebben er wel weer veel zin in.
De auto rijdt uitstekend, maar nu begint hij wat lawaai te maken (uitlaat?) Maandag maar eens naar de garage. Ik hoop niet dat het een ernstige situatie is......... Zelf heb ik een afspraak bij de dokter, omdat mijn benen de laatste weken wat pijn doen. Maar even naar laten kijken dus.
Dus.....voorlopig even geen bericht. Ik meld me weer als de PC in orde is. Tot dan.

bericht 45
Intussen zijn we in Nederland geweest en hebben de kinderen en kleinkinderen (resp.zussen en broers, neefjes en nichtjes) en wat vrienden bezocht. Het was fijn om iedereen weer in levende lijve te zien.
Deze keer hebben we zowel heen als terug de kleine veerpontoversteekjes gemaakt. Kosten voor beide ponten samen €100,-. Het scheelt ongeveer 150 km. minder rijden dan helemaal door Denemarken. Maar in Duitsland hebben we zo veel vertraging gehad, dat het in tijd niet scheelde. We waren om 3.45 uur vertrokken en waren om 21.00 uur bij Wilja. De volgende dag zijn we naar ons logeeradres in Vorden gegaan. Na een week naar het logeeradres in Boyl. Het is fijn om een eigen plekje te hebben waar je tussen de bezoekjes door weer even tot rust kunt komen. Het is best druk om bijna elke dag iemand te bezoeken of te ontvangen.
Alinda was al drieeneenhalve maand weg en ik nog maar tweeeneenhalf, maar o,o,o, wat overvalt je de drukte als je in Duitsland aan komt direct al. Het verkeer is gewoon gekkenwerk. Wat ben je dat dan al heel anders gewend in Zweden. Vooral bij Hamburg en Bremen hadden we veel vertraging.
De terugweg hebben we op zondag gedaan. Dan rijden er geen vrachtauto's in Duitsland en Denemarken. Dat scheelt een slok op een borrel. We zijn toen via Osnabrück, Hannover, onder Hamburg langs naar Puttgaarden gereden. Dat is een veel betere weg en bovendien mooier.
In Zweden hebben we de route via Jönköping genomen. Die gaat niet door allemaal plaatsen met rotondes en stoplichten. Dat reed dus veel rustiger. Het was een prachtige route. Dit verdient aanbeveling voor wie ook eens met de auto naar ons toe wil komen.
We vertrokken om 3.30 uur uit Boyl en waren om 20.00 uur thuis. Qua kilometers was er nauwelijks verschil.
Thuis......ja we kwamen echt thuis. We verlangden allebei er naar om weer terug te gaan. Hoe fijn het ook was om iedereen weer te zien, we voelen ons hier toch het lekkerst.
En dan het weer. Het is een paar graden kouder, maar de lucht is strakblauw en de zon schijnt de hele dag. We hebben elke dag al weer gewandeld. En wat een heerlijk frisse lucht. De herfstkleuren; geel oranje, bruin en rood knallen je tegemoet tegen een achtergrond van dennengroen. Prachtig gewoon.
Buurman Kjell heette ons hartelijk welkom terug. Ook dat doet goed.
We gaan nu de winter tegemoet. Wel spannend hoe het zal zijn, maar we zien er niet tegenop. Er bestaat geen slecht weer, zeggen de Scandinaviërs, wel slechte kleding. En zo is het maar net.

Nog even iets van voor onze vakantie. "Mijn school" heeft een nieuw gebouw en die werd geopend door Koning Carl XVI Gustav. Ik heb dus de koning van heel dichtbij gezien. Dat is me met Beatrix nog nooit overkomen. Er was me verteld dat hij niet al te intelligent is, maar wel aardig. Nou ja, de andere sprekers deden hun woord uit het blote hoofd, maar de koning las een briefje voor. Ik verstond er natuurlijk niet veel van, maar wel dat hij elke zin met En.......begon.
De koning heeft hier trouwens alleen maar een ceremoniele functie. Hij heeft geen enkele inbreng in de politiek. Het was een aardig informele toestand. Hij werd gereden in een kleine volvo en ik heb geen enkele bewaking gezien. De koning liep gewoon tussen het personeel en de leerlingen. Ook was niet heel Hagfors opgeknapt en schoongemaakt. Dat is bij Trix wel even wat anders.

De verkiezingen zijn hier intussen ook geweest. Er is geen absolute meerderheid meer voor centrum rechts, maar ook niet voor links. De Zweedse PVV is wel met 20 zetels (van de 349) in het parlement gekomen. Meer dan de prognoses aan hadden gegeven. Maar geen van beide vleugels wil met ze regeren en ze ook niet gedogen. Ze willen geen Nederlandse toestand. Maar het formeren gaat dus wel lastig worden. Er moet contact gezocht worden met een andere oppositiepartij.
Ik las net dat de besprekingen in Nederland voor een rechtse regering klaar zijn. (Ik moet aan de rand van de gulden denken).
Morgen ga ik weer naar school en we zullen ons gaan storten op de vele klussen die er nog gedaan moeten worden. Maar de winter is nog lang. Dus tijd zat (en anders maar volgend jaar).In de eerste week van oktober zal ook de rest van de verhuisspullen komen.
We houden je verder op de hoogte............

bericht 44
Er valt elke keer best veel te vertellen valt me op. Dus.......vooruit met de geit.
De auto heeft een grote beurt gehad. Je koopt hem hier zonder garantie of controle, dus dat leek wel verstandig. Kostte wat, maar hij is dan nu ook helemaal perfect (hopen we).
Hij moest al om 7 uur in de garage in Hagfors zijn!!! Dus om 6.30 uur ging ik op weg. En druk dat het was op de weg! (Voor Zweedse begrippen dan hè) Hier begint het meeste werk om 7 uur 's morgens. De meeste mensen moeten wel een uurtje rijden om er te komen. Dus vroeg opstaan zijn ze wel gewend. Ook in de winter. De kinderen beginnen op school net zo vroeg. School is na de middag vrij en dan gaan de kinderen naar de "vrije tijd". De ouders zijn om een uur of drie weer thuis en hebben dus nog lekker lang vrij. Er is veel werk om, aan en in het huis, dus die vervelen zich nooit. Om 10 uur zie je nergens meer licht branden (alleen ik ben nog op; ik moet nog erg aan dat ritme wennen). Volgens mij wordt er bijzonder weinig TV gekeken.
Mijn Zweedse les is ook begonnen. De eerste keer moest ik er om 8.15 uur zijn. Maar er kwamen nog een aantal nieuwelingen om 9 uur, dus moest ik wachten. Waarom ik dan zo vroeg moest komen???? Afijn, ik heb me grandioos zitten schamen voor een groep Nederlanders. Dat heb ik vaak in het buitenland. Zegt er eentje "Wat een klotenzooi hier hè". De anderen lagen in een deuk. De docenten lachten maar wat mee. Geen idee natuurlijk wat er gezegd werd. We kregen wat voorlichting over wat er zou gaan gebeuren tijdens de 525 uur les die we gaan krijgen, voor we het diploma krijgen. Daar ben ik dus wel een jaar zoet mee. Ik moest de volgende dag om 13.00 uur weer komen. En.........ik kreeg privéles. Dat gaat nu 4 weken gebeuren. Vier middagen per week van 13.00-14.20 uur. Daarna stroom ik in een bestaande groep in en moet dan 5 morgens per week van 8.15-11.15 uur komen. Het is doodvermoeiend om alleen de beurt te krijgen, maar aan de andere kant schiet het ook wel lekker op. Ik heb er nu 5 lessen op zitten.
De docent is Nederlands aan het leren, dus we vertalen steeds 2 kanten op. Tussen door hebben we leuke gesprekjes over een onderwerp, waarbij we beiden de taal leren. Zijn Nederlands is al wel beter dan mijn Zweeds.
We zijn al een paar keer naar Karlstad geweest voor boodschappen. Laatst hebben we er bij de Thai gegeten. Een buffet voor €8,50. En lekker dat het was! Je kunt hier trouwens heel betaalbaar uit eten.
In augustus zijn hier overal kreeftenfeesten. Men vangt of koopt rivierkreeften en die worden feestelijk verorberd. Overal zie je wegwerpservies, servetten, lampions e.d. met kreeften er op.
Ik denk dat het vooral in huis gebeurt, want we hebben er niets van gemerkt.
Het klussen in huis ligt helemaal stil. We zijn vooral veel buiten bezig. Voor het grote snoeiwerk heb ik een hovenier laten komen. Het was veel te zwaar voor ons. De vaste planten lijken de verhuizing overleefd te hebben maar de buxussen zijn nagenoeg allemaal dood.
We plukken nog steeds bessen (nu ook cranberries), maken jam en chutneys. Bij de achterbuurvrouw rapen we de wereld aan valappels. Bovendien moet de grote lap gras elke week gemaaid en gestrimd worden.
Die beer die vlak bij ons huis was gezien is geen sterk verhaal. Van diverse kanten hebben we gehoord dat het echt zo is. Neemt niet weg dat we gewoon allerlei wandelingen maken en ook nieuwe mooie paadjes vinden.
Met de buren ben ik naar een jaarmarkt geweest. Ergens op een boerenland. Veel kramen met lekkere dingen (ook Hollandse kaas en bloembollen) en veel andere waar. En wat zo heerlijk was.........geen muziek. Wel op de kermis, maar dat was niet luid. Het was gezellig. Bekenden ontmoetten elkaar en maakten babbeltjes. De volgende dag wilde Alinda ook wel en zijn we samen nog eens geweest. Hele dikke lamswollen sokken gekocht.
Ik kwam laatst thuis met cranberries en dat zag de buurman. Hij zei dat ik even naar zijn vrouw moest gaan want die was net jam aan het maken. Ik heb het recept van haar gekregen. Goeie mop: wij plukken met de hand; de Zweden hebben een soort kam met een zak er aan waar ze de hele struik met één schepbeweging mee leeghalen. Wij hadden een paar uur over 1 kilo gedaan. De buurman een half uur over 5 kilo. De volgende keer mogen we de schep lenen. We hadden die dingen al veel in de winkel zien liggen, maar geen idee wat het was. Zo wordt je dus steeds wijzer.
Op het ogenblik ben ik behoorlijk moe. Elke dag naar school en thuis nog wat studeren; en de gewone dingen die eigenlijk ook door moeten gaan. Maar ik ben wel gemakkelijker geworden. Als het te veel is, laat ik het liggen. Gelukkig doet Alinda veel in huis.
Vrijdag 10 september gaan we 's morgens heel vroeg op weg naar Nederland. We slapen dan een nachtje bij Wilja en gaan dan zaterdag naar het zomerhuisje in de Achterhoek. De week erna gaan we naar een zomerhuisje in Boyl. We hopen een aantal bezoekjes af te leggen. We zijn dan weer bereikbaar op het Nederlandse mobiele nummer. Op 26 of 27 september gaan we dan weer op huis aan.
Ik ben met de computer uit de lucht van 4-28 september. Als ik bij iemand ben die een computer heeft kan ik natuurlijk wel even mailen. (of een blog schrijven)
Enne............we hebben weer een mooi zomers weertje. Lekker puh.

bericht 43
Nou, de problemen met de huursubsidie opgelost?.....................niet echt.
Ik kreeg terecht huursubsidie is nu vastgesteld. Ik hoef dus niet terug te betalen. Maar nu......krijg ik al die huursubsidie nog een keer uitgekeerd!!! En een verrekening die ik had moeten terug betalen á €97,- hebben ze nooit ontvangen (en ik weet van nix). Maar die wordt nu in maandelijkse delen van het voorschot, dat ik dus nog steeds krijg (!), afgetrokken. Ik woon dus al in Zweden, huur geen huis meer in Nederland, heb de subsidie stop laten zetten, maar krijg het nog steeds. Wie het allemaal snapt mag het zeggen. Afijn ik stort alles wat ik teveel krijg op een aparte spaarrekening, zodat ik het in één keer terug kan betalen als ze er om vragen. Ik ga nu echt niet meer schrijven en bellen. Ze zoeken het maar uit.
Intussen zijn we ontzettend druk met van alles en nog wat. We hebben grote keien uit het bos gehaald en hebben er een vuurplaats in de tuin mee gemaakt. Stammetjes liggen er ook genoeg. Wij nemen de polsdikke mee en die zaagt Alinda in gelijke stukken. Naast de schuur zijn we een houtvoorraad aan het aanleggen.
Gisteren was het een stralende dag met een strakblauwe lucht. Zo lang het nog kan doen we zo veel mogelijk buiten. Het binnenwerk komt later wel. De winter gaat zo lang duren.
We hebben gras gemaaid (moet minstens 1 keer per week) en gestrimd. Daarna geharkt. Bomen en heesters gesnoeid. Er zat veel dood hout in. De stammen komen in stukjes op de houtstapel en de rest hebben we allemaal verbrand.
Na zo'n dag in de zon heb je niet zo veel puf meer om uitgebreid te koken en dan is de Zweedse gemakkelijke versie erg lekker. Aardappelpuree, ingemaakte rode bietjes en worst.
Vandaag is het totaal ander weer. Regen en wind. Vanmorgen eerst de auto van de garage opgehaald. Die heeft een grote beurt gehad. De garageman zei dat hij er goed uit zag. Dat is tenminste een geruststelling. Maar of alle onderdelen die vervangen zijn ook nodig was???? Maar als je er zelf geen verstand van hebt moet je maar vertrouwen hebben hè. Gelijk even gevraagd wat een setje winterbanden gaat kosten. (Met velg en al) Hij gaat uitzoeken wat dat tweedehands kost en dat belt hij me dan door.
Daarna heeft de bankmevrouw mij les gegeven in internetbankieren. Gaat toch weer heel anders dan in Nederland. Net als opwaarderen van de mobiele telefoon; heeft de winkelmeneer (zo'n hele grote getatoueerde viking) mij even geleerd.
Morgen begint mijn Zweedse les. Het was eigenlijk maandag al begonnen, maar dat wist ik niet. Ik ben er vanmorgen even geweest om me af te melden (wegens de bankierlessen). Er zaten een 15 tal niet westerse jongemannen, behoorlijk ongeïnteresseerd, in de klas. Maar voor de goede Zweedse les op de volkshogeschool moet ik perse eerst die inburgeringscursus doen. Nou ja, maar zien dat ik dat diploma snel haal. Van het thuis studeren via de schriftelijke cursus is niet zo veel gekomen. Het emigreren zelf kostte zo veel tijd en energie. Er stond ook niet een grote stok achter de deur, omdat de meeste Zweden wel Engels spreken, dus je kunt je hier wel redden. Maar nu moet het toch maar gebeuren. Alinda kan niet mee, omdat ze geen ingezetene van Zweden is. Zij moet het dus alle dagen van mijn lessen hebben. Bovendien is zij al wel verder met de schriftelijke cursus. (En ze is jonger en leert sneller natuurlijk).
We zaten nog steeds op de verhuizer te wachten. Dus ik heb maar eens gemaild. Ze komen pas de eerste week van oktober weer in de buurt. Nou ja, we redden het wel. Zonder TV en koffiezetmachine, o.a.
Die Tv hebben we nog geen dag gemist. We lezen de Wereldkrant 7 dagen per week 's morgens vroeg op de e-mail en eens per week Zweden nieuws (in het Nederlands). Dat is wel genoeg kennis van wat er in de wereld, Nederland en Zweden gebeurd. We moeten nu trouwens aan het Zweeds studeren en we werken zo hard dat we 'avonds best moe zijn. We zijn superslank aan het worden. Bovendien slaap ik ontzettend goed. Dat is in geen jaren gebeurd.
Het gaat met Alinda zo hartstikke goed. Ze is heel actief en ze ziet er zoooo goed uit. Ik heb tegen haar gezegd, dat het wel heel lang geleden is dat ik haar zo zag. Alleen dat is al een reden om helemaal geen heimwee naar Nederland te hebben. Trouwens, daar hebben we verder ook geen reden toe.

Bericht 42
Maandag zijn we met de camper naar Noorwegen vertrokken. In het Oostelijke deel zijn we gebleven. We hebben weer op mooie vrije plekjes gestaan. De eerlijkheid gebied te zeggen dat de Zweedse kant van het grensgebied wel mooier is. Voor het allermooiste Noorwegen moet je toch in het westen zijn. Maar we hebben evengoed wel genoten. Woensdag werd het weer zo slecht dat we maar naar huis zijn gegaan. Vanaf nu kan de camper dus met pensioen.
Omdat we nog een beetje vakantiegevoel hadden, zijn we donderdag met de auto aan de oostkant van Sunnemo de buurt wat gaan verkennen.
En eindelijk...................heeft Alinda voor het eerst een eland in het wild gezien. Een koe met een kalf. Ze stonden niet ver van de weg; wij zijn gestopt en we hebben elkaar een hele tijd bekeken. (Ik had helaas geen camera bij me) Toen de dieren er genoeg van hadden om bekeken te worden liepen ze rustig het bos in. Er zitten hier best veel elanden, alleen moet je het geluk hebben ze te zien te krijgen. Maar goed dat is in Nederland met reeën net zo.
We hebben bij een tuincentrum vier fruitbomen gekocht. Appel, pruim, peer en stoofpeer. Ze krijgen de naam van degene die het geld ervoor gegeven hebben bij ons vertrek uit Nederland.
Vandaag: vrijdag, is het nog steeds somber weer. Het lijkt wel herfst.
Het is nog een hele toer om de camper uit de verzekering en de belasting te krijgen. Ik heb een vrijwaringsbewijs nodig en die heb ik natuurlijk niet. Ik heb informatie gevraagd over hoe het dan nu moet.
Nog een leuk bericht: De belastingdienst heeft de conclusie getrokken dat ik toch niet onterecht al die jaren huursubsidie heb gekregen. Dat hing nog altijd als een zwaard van Damocles boven mijn hoofd. Dit is me toch een opluchting. Duizenden euro's niet te hoeven terugbetalen!!!!
Natuurlijk wist ik wel dat het goed zat, maar je bent toch altijd bang voor die dienst. Ik had een bezwaar ingediend, een klacht, en een klacht bij de Nationale Ombudsman. Het heeft heel veel schrijven, bewijzen overleggen en slapeloze nachten gekost. Maar nu is het gelukkig opgelost.

Bericht 41
Vanmorgen zouden we op weg gaan om frambozen te gaan plukken voordat het zou gaan regenen, want dat was voorspeld. We hebben een uiterst vriendelijke overbuurman, Gunnar, die ook heel nieuwsgierig en bemoeizuchtig is. Het is moeilijk om hem te ontlopen, want hij zit altijd voor zijn huis. Ook vanmorgen; we hadden hem nog niet eens gezien of hij sprak ons al aan. Hij vroeg vriendelijk of we leuke vakantiedagen gehad hadden en vertelde vervolgens dat hij berenpoep had gevonden in het bos vlakbij, waar wij de bosbessen geplukt hebben en een dag later had iemand uit de straat daar een beer gezien. Of dit nou een sterk verhaal is.......? Er zitten in Värmland wel ongeveer 1000, dus het zou kunnen. Maar zo dicht bij het dorp??? Afijn wij zijn toch naar het frambozenparadijs gegaan. Van de weeromstuit heeft Alinda de hele tijd tijdens het plukken staan zingen om de eventuele beer te verjagen. We zijn naar huis gegaan toen het begon te regenen. Dat was daar toen natuurlijk weer over. Maar ik heb wel van 3 kg frambozen jam gemaakt!!!
Alinda heeft de potjes uitgekookt. We zijn nu ook al weer door de gespaarde potjes heen, wat te veel was zit in de diepvries. En nu maar weer verder potjes sparen. Dat gaat niet zo snel zo met ons tweetjes.
Na het weekend (of in het weekend) gaan we waarschijnlijk ook nog een paar dagen weer met de camper weg. De zomer is nog maar kort en het is zo heerlijk.
Ik ben de vloer van de eetkamer aan het schoonmaken: kwadraatmeter na kwadraatmeter, met onverdunde zeep, een doek, een borstel en een mesje. Het blijkt een heeeeel andere kleur te zijn dan we eerst dachten.
We zijn overigens allebei al een paar kilo afgevallen. Hard werken en veel buiten actief zijn is niet zo verkeerd.
Ik vertelde eerst dat we wel werkten, maar ook tussendoor wel leuke dingen deden. Nu denk ik dat we veel leuke dingen doen en tussendoor ook nog werken. En nog sterker; ik werd al jaren altijd wakker met het gevoel van 'o wat moet ik doen vandaag'. Dat is sinds kort helemaal weg. Ik slaap heerlijk en wordt heel ontspannen wakker. Dat is toch zo'n enorme verandering in mezelf. Ik ben er wel heel blij mee.
Alinda is ook heel ontspannen en vooral ook heel actief, dat is ook een enorme verandering in haar. Helemaal prima dus die emigratie. We zien ook helemaal niet op tegen de winter. Integendeel het lijkt ons juist prachtig.

Bericht 40
Even iets rechtzetten: De muis was geen muis. Mijn dochter Wilja zei "een muis zonder staart dat kan niet" en ze ging googelen. En wat ze vond was een BOSLEMMING. En het klopt helemaal. Zilvergrijze vrij dikke vacht, een piepklein staartje moet hij gehad hebben en een mooi rond lijfje. Het is een diertje dat op de rode lijst staat, dus maar goed dat we hem van de ekster gered hebben. (Nou ja voor hoe lang?, want er zitten hier heel veel eksters en kraaien)
Ook nog vermeldenswaard is dat we bezoek hebben gehad van onze kennissen uit Vorden, op wiens huis en hond we al een paar keer gepast hebben. Ook de hond, Beren was er bij. Ze waren hier met vakantie en kwamen even kijken. Heel leuk om zo maar onverwacht bezoek te krijgen.
Vanavond even naar het Elandenmeer gereden (12 km), geen eland gezien natuurlijk. Maar er is wel een mooi strandje. Een ideaal plekje om eens te gaan zwemmen, vuurtje stoken, barbeknoeien en zo.

Bericht 39
Ik ga al weer een 'dierenverhaal' vertellen: De onderkant van Alinda haar slaapkamerraam ligt gelijk met de grond buiten. We hadden al het idee dat daar wel eens iets door naar binnen zou kunnen lopen. En ja hoor; ze hoorde 's nachts getrippel in haar kamer. Maar niet gekeken met haar slaperige hoofd natuurlijk. Tot ze wakker werd doordat er 'iets' over haar kussen wandelde. Toen kwam ze mij wakker maken. We wisten wel zeker dat het een muis was. Dus hebben we de deur naar het magazijn met voedsel maar goed dicht gedaan en zijn weer gaan slapen. De volgende morgen liep de muis door de woonkamer en trok zich niets van me aan. Ik heb een laken gepakt van het strijkgoed dat er lag en over hem heengegooid. Natuurlijk was hij er snel ondervandaan, maar ik kon hem met mijn handen toch nog pakken. Alinda deed snel de buitendeur open en ik heb hem in de tuin gezet. Onmiddellijk was er een grote ekster bij. Die hebben we weggejaagd..........daarvoor hadden we de muis niet gered. Het was trouwens een heel mooie kleur grijs die hij had en hij had geen staart. Hij was ook heel lekker zacht. Hoe lang zou hij al die eksters en kraaien overleven?
We hebben besloten, zolang het nog zomer is, ook nog van het mooie weer en de natuur te genieten. De camper kan nog steeds gebruikt worden en het werk kan de hele winter nog gedaan worden. We zijn naar Fulufjället geweest. Dat is één van de 10 PAN-Nationale Parken van Europa. Het ligt tegen de grens met Noorwegen ongeveer 300 km. rijden bij ons vandaan. Daar is ook de hoogste waterval van Zweden. (93 meter) We hebben er vrij gekampeerd en twee mooie wandeltochten gemaakt door de fjäll (hoogvlakte). Daarna nog vrijgekampeerd aan een meer in de buurt van Idre; 's avonds een kampvuurtje gemaakt en van het uitzicht genoten. Via Noorwegen weer naar het zuiden gereden en op de Trysilfjäll weer bij een meer en weer met een kampvuur gekampeerd. Daarna maar eerst weer naar huis gegaan. (Ook net vakantie trouwens) We gaan vast nog wel eens een paar dagen weg. De camper mag dit jaar nog gewoon rijden, tenminste tot 1 oktober want dan zijn winterbanden hier verplicht en die zetten we er niet meer om; dan mag hij met pensioen en wordt het een 'zomerhuisje'.

bericht 38
In het paars, vanwege de knalpaarse vingers die we hebben. We plukken namelijk ontzettend veel bosbessen. Die staan aan het eind van de straat in het bos. (ongeveer 100 meter). Lekker voor in de smoothy of om jam van te maken. We zijn ijverig potjes aan het sparen (van de ingelegde haring; niet duur en erg lekker). Ook zijn er hier heel veel frambozen, in een dag tijd waren de bermen rood. We plukken dus heel wat af. In de eerste weken van juli waren er ook veel heerlijk zoete wilde aardbeitjes, maar dat is nu wel afgelopen. De diepvries zit al aardig vol met vitamientjes. De cranberries zijn ook bijna rijp (je weet wel van de Zweedse gehaktballetjes).
Er groeien ook veel eetbare paddenstoelen hier, maar daar hebben we geen verstand van dus dat laten we maar even. Misschien wil een aardige Zweed ons dat nog ooit een keer leren.
Gisteren hebben we een lynx gezien, ja echt waar. We hebben hem gegoogeld en weten het dus zeker. Hij lag in het lange gras lekker te zonnen op zo'n 20 meter van het pad. Hij schrok van ons en wij van hem. We hebben elkaar een hele tijd recht in de ogen gekeken en toen besloot hij het bos in te rennen. Wat magnifiek was dat!! Met Wilja en Werner hebben we verse elandsporen en poep gezien, ook vlak bij huis, dus die gaan we ook vast nog een keer tegenkomen. Er zitten hier ook beren en wolven, maar je hebt weinig kans om die te zien te krijgen, omdat ze zo schuw zijn. Hoewel......dat is een lynx ook. Maar die vind ik op een plaatje ook wel erg mooi hoor. Vanuit de auto hebben we een vos gezien. Die liep in een korenveld, redelijk dicht bij de weg. Ook zitten hier behoorlijk wat dassen. Helaas hebben we die alleen nog maar dood in de berm zien liggen. En dan, zoals ik eerder al meldde de kraanvogels. Die zijn groot hoor en met een enorme spanwijdte.
We zijn best veel aan het werk, maar we stoppen als we er zin in hebben en gaan dan wandelen, zwemmen of bessen plukken. Ook hebben we al gefietst op de nieuwe fietsen, maar ik ben nog geen held daarin. Geen fietsconditie hè. Maar daar ga ik wel mee aan de slag hoor. Alinda is er wel beter in.
We doen precies wat we willen en houden geen rekening met de tijd. Geen afspraken, geen verplichtingen, alleen genieten. Het Zwedenlevengevoel, zeg maar.
Ik bèn wat aan het schroeven; monteren, ophangen, er komt geen eind aan. Ik ben ook al een bekend figuur aan het worden in de doe-het-zelf-winkel. Ik dacht dat ik heel wat spullen had, maar ik koop nog heel wat bij. Ook zelfs nog meubels. Het huis is ook zo groot.
Het is al heel bewoonbaar, maar nog niet "aangekleed". Dat heeft even z'n tijd nodig. En daarvan hebben we heel veel.
We gaan denk ik nog een paar dagen naar Noorwegen met de camper. Nu die toch nog rijdt dit jaar.......het trekt wel en het is lekker dichtbij.
We hebben een paar dagen regen gehad (en ook wel heel veel), net toen Wilja en Werner er waren notabene, maar nu is het weer lekker. Soms bewolkt, soms zonnig en boven de 20 graden. Heerlijk toch.

bericht 37
Zo, dat heeft even geduurd. Druk, druk, druk en bovendien zaten we een poosje zonder computer.
Het huis schiet al mooi op. De grote meubelstukken staan op hun plaats en het inruimen is begonnen. We werken best veel elke dag, maar we gaan ook wel wandelen, winkelen en zwemmen. Er is geen tijdsdruk, dus we doen precies waar we zin in hebben. Alinda doet hoofdzakelijk de huishouding en de tuin (we moeten elke week heel veel maaien met de maaimachine en de strimmer) en ik klus.
De kastenwand uit mijn oude slaapkamer paste hier niet. Er zit in deze slaapkamer een verlaagd plafond en de vorige eigenaar zei dat daar wel 15 cm. boven zat. Nou mooi niet.....het is hooguit 5 cm. Dus heb ik eerst maar de kasten plat op de grond laten leggen en de deur gesloten gehouden. Tijd om na te denken. Ik dacht het plafond er uit te halen en dan 5 cm. van de drempels van de kast af te zagen. Maar er is werk genoeg, dus eerst maar andere dingen.
De code van mijn telefoon was ik kwijt en zat ook niet in de verhuisdozen, dus heb ik in de winkel hem weer op laten sporen (moest ook nog behoorlijk betalen). Dat is dus nu weer in orde.
De computer was het volgende probleem. Ik kon ineens geen letters meer schrijven. In de winkel (Expert) heben ze hem een paar dagen gehad en zeiden toen dat het niet te repareren was; ik zou een nieuwe moeten kopen. Nou daar hadden we dus even geen geld voor. Mijn vriendin Mieke heeft aan haar computerspecialist gevraagd. Die zei dat een los toetsenbord waarschijnlijk gewoon de oplossing was. Helaas was dat niet het geval. (Ik heb intussen een andere computerwinkel gevonden; daar mocht ik dat bord gewoon terugbrengen als het niet zou werken).
Intussen heb ik naar een auto gezocht. Oudere tweedehands auto's worden hier bijna uitsluitend per internet verkocht. Dat zag ik nou echt niet zitten. Dus ik ben in Karlstad (70 km. van hier) alle dealers langs geweest. Welgeteld 2 auto's heb ik gevonden. De ene moest ik eerst veel aan sleutelen (dat kan ik dus helemaal niet) en de andere heb ik gekocht. Een Renault Mégane uit 1998. En nu maar hopen dat het een goede koop is.
Vrijdagmorgen zijn mijn oudste dochter en mijn zoon (Wilja en Werner) vertrokken uit Nederland. Ze hebben hun gezinnen achtergelaten en zijn samen naar Zweden gereden. 's Avonds kwamen ze hier aan. Vier hele dagen heb ik met mijn 3 kinderen doorgebracht!!! Dat is in heel veel jaren niet gebeurd. Was dat even heerlijk. We hebben gewandeld, gezwommen, gewinkeld, maar ze hebben ook geweldig met klussen geholpen. Sommige dingen kan ik echt niet alleen en ik dacht al dat ik daar mannetjes voor zou moeten inhuren. De kasten hebben we helemaal gedemonteerd en vervolgens met z'n drieën en soms met z'n vieren in verticale stand
weer opgebouwd. Eerst een deel van het plafond er uitgesloopt. Het paste net!!!! Er zit geen millimeter meer tussen de kast en het plafond. Ben ik even opgelucht. Wat hebben die kinderen me enorm geholpen zeg.
Met ons vieren hebben we de auto ook opgehaald. Je krijgt hier 2 weken verzekering van de dealer bij de koop. Nu heb ik dus even tijd om zelf een verzekering te regelen. De no-claim uit Nederland kan ik hier meenemen gelukig.
Werner is een hele dag met de computer bezig geweest. Van alles heeft hij uitgezocht, maar hij leek het niet te kunnen vinden. Wilja wist ook vaag iets en daarover heeft ze gesmst met haar man. Die bracht de oplossing! Terug naar de laatste instelling en die ongedaan maken. Dat was overigens het installeren van de dongel. Toen deed hij het weer, maar was ONTZETTEND traag. Werner is grote opruiming gaan houden in mijn laptop en heeft alles gecomprimeerd. En toen deetiehetweer.
Woensdagmorgen zijn ze weer vertrokken om 5 uur. Bij Hamburg hebben ze ruim 2 uur in de file gestaan. Wilja was om half 12 thuis en Werner om half 1. En die arme Wilja moest de volgende morgen weer werken.
Ik ben heel blij dat ze het hier gezien hebben en vooral dat ze gezien hebben hoe mooi het hier is en hoe blij wij er mee zijn. Zo kunnen zij er denk ik ook wel een beetje vrede mee hebben dat we zo ver weg zijn gegaan.
Intussen heb ik al een heleboel geskyped. Wat een uitvinding zeg.
En nu maar weer verder en verder met de inrichting van het huis. De mannen die ik om een offerte heb gevraagd zijn nog niet geweest. Maar ja, we wisten dat in Zweden de uitdrukking "volgende week misschien" net zo veel gebruikt wordt als in Spanje "manjana". Bovendien ligt in de 2 zomermaanden Zweden ongeveer plat. Maar gelukkig is de wasmachine wel aangesloten. De man had wel door dat dat geen 2 maanden kon wachten. Maar alles wat we nodig hebben is er, dus het gaat best. Zelfs de logeerbedden staan klaar. Het is nog lang licht, dus de lampen hebben we ook nog niet zo nodig en één douche werkt prima.
We hebben de laatste weken lekker warm weer gehad, niet zo gek als in Nederland gelukkig, maar soms toch te warm om flink te werken. Maar, zoals gezegd: we hebben alle tijd. En juist toen de kinderen hier waren hadden we 2 regenachtige dagen. Woensdag was het weer heerlijk zonnig (!) Maar vandaag heeft het de hele dag geregend.
Ik heb intussen de rest van het plafond er uit gehaald en de schade hersteld. Nu kan ik mijn waterbed gaan monteren.
We blijven op de hoogte van het Nederlandse nieuws door het abonnement op de 'De Wereldkrant', met het weerbericht voor Zweden er in. Televisie hebben we nog niet. Die is nog bij de verhuizer, bovendien hebben we nog geen schotel. Zien we in het najaar wel weer. Ik denk dat we er niet veel aan missen. Er is ook nog 'uitzending gemist', maar dat hebben we nog niet eens gebruikt.
Vanuit het hoge noorden heel veel groeten van ons beiden.
We blijven je op de hoogte houden.

bericht 36
Op dit moment hebben we even goed pech, want de computer doet het niet meer. Ik ben druk bezig een oplossing te vinden. In de winkel weten ze niet hoe het gerepareerd moet worden en wij hebben even geen geld voor een nieuwe. Mijn vriendin Mieke is met een vriend bezig om via mail naar een oplossing te zoeken. Nu ben ik even in het VVV kantoor in Hagfors, waar ik internet mag gebruiken. Alle mails beantwoorden duurt te lang, dus jullie moeten het nu doen met alleen de blog en sms via mijn Nederlands mobiel nummer. De Zweedse heb ik nog niet kunnen vinden in de bagage.
Het gaat heel goed met ons. Dinsdag is de verhuizer geweest met een opnieuw ingepakte auto waar 50 kub in zat. Wat een vakmanschap, werkelijk elke cm. was gebruikt. Er komt nu nog met een volgende rit ongeveer 2 kub. Dit bedrijf, De jong uit Woudsend is wel aan te bevelen hoor. Bovendien was het erg gezellig werken met hun. We kregen nog een mooie fles wijn met 2 glazen en een Friese kruidkoek.
Intussen zorgt Alinda voor de huishouding en maait regelmatig het gras. Ik ben bezig met monteren, boren schroeven, uitpakken, opruimen, enz, enz. Overal heb ik blauwe plekken van het tillen duwen en sjorren. Geen gezicht. Het boren kan ik zelf doen, want het zijn hier allemaal wandjes van gipsplaat of planken. Alleen kan ik mijn hele pluggenvoorraad wel wegdoen, ik moet allemaal hollewandpluggen gaan kopen. Maar intussen lijkt het al heel wat nu er al wat op zijn plaats staat. We slapen nog op de matras op de grond omdat we de schroeven van de bedden nog niet hebben gevonden.
Het is hier aldoor tussen de 25 en 30 graden. Wel een beetje warm om te werken, maar we doen rustig aan. Bij jullie is het haast niet om uit te houden hebben we begrepen?
Gisteren een baal sms van Werner gekregen over de finale voetbal. We hebben heel snel alle beessies en welpies weggehaald.
Afijn we gaan lekker verder met het klaarmaken van het huis. We gaan ook binnenkort een auto kopen. Als die prijs meevalt kunnen we misschien een nieuwe computer kopen, als dat nodig mocht zijn. Tot dan moet alle nieuws van jullie maar via de mail en van mij via de blog.
We zijn, op de computer na, heel gelukkig. Dus maak je geen zorgen.
Heel veel groeten van ons tweetjes.

bericht 35
Uiteindelijk ging alles zo snel en was ik op vrijdagmorgen helemaal klaar. Mieke bleef nog wat langer op haar vakantieadres, dus daar hoefde ik niet op te wachten. Ferry kwam om het grof vuil op te halen en had een thermoskan koffie met gebak bij zich om het afscheid te vieren. Hij had me eigenlijk voor de avond willen uitnodigen voor een galgenmaal (!) Maar het vogeltje wilde vliegen. Uitgezwaaid door Ferry en buurvrouw Marina reed ik dan weg uit Wilhelminaoord. Ferry reed tot Wapserveen achter me; nog even zwaaien en dat was het dan. Wel even een momentje, zoals hij later zei. Sleutels ingeleverd bij de woningstichting in Ruinen (waar ze nog eens heel moeilijk deden; ze wilden dat ik tot de 30e bleef, omdat dan de huur opgezegd was). Beetje getikt lijkt me.
Via Emmen, Oldenburg, Bremen, Hamburg, Flensburg Denemarken in en dan via de Kleine Belt, Grote Belt (tolbrug) en de Sont (tolbrug) Zweden in. Dat was even een emotioneel momentje hoor. Nu was ik echt geëmigreerd. Het was niet helemaal donker en de volle maan weerspiegelde in het water. Toen ik er met Alinda heen reed was het ook al zo mooi.
Wat me nog nooit overkomen is bij de honderden keren dat ik een grens overstak, werd ik nu gecontroleerd. Nooit had ik iets bij me, maar juist nu had ik de campervloer en de wc vol met planten (en die mag je niet invoeren). De meneer vroeg of ik een hond bij me had en of ik met vakantie kwam. Ik vertelde dat ik in Zweden kwam wonen. Nou toen werd het toch een leuk babbeltje en wenste hij me een fijne tijd. Pffff. Gelukkig keek hij niet achter me in de camper!
Om half 12 bij Landskrona ben ik gaan slapen en de volgende morgen om 7 uur weer gaan rijden.
Zowel de reis door Duitsland en Denemarken als die door Zweden verliep lekker rustig. Ik kon gestaag aan doorrijden, alleen bij Hamburg was er een half uurtje file.
Om 14.10 smste ik naar Alinda dat ik op de brug van Sunnemo was. Zij stond dus al voor de deur op me te wachten. Toen schoot ik helemaal vol. Ik was thuis!!! Want zo voelt het wel. Ook was ik erg blij weer bij AlindaIk ben helemaal bekaf van deze laatste weken. Wat heb ik gebuffeld zeg. Maar nu heb ik een week rust. Daar zal Alinda ook wel voor zorgen. Ik ga me lekker laten verwennen. Veel luieren.
Ze heeft al een aantal keren mijn voeten heerlijk gemasseerd. te zijn. Zij was zich ook al wel eenzaam gaan voelen en was ook blij dat ik er was.

We hebben wel de planten direkt uit de camper gehaald, in de schaduw neergezet en water gegeven. Zondags hebben we die geplant. We hebben 'zomerwater' dat is water dat uit het meer gepompt wordt en voor de tuin, de auto, e.d. gebruikt kan worden. Ongeveer 30 bewoners hebben dat zelf in handen. Een buurman zorgt voor afluiting in de herfst en aansluiting in het voorjaar en het onderhoud van de pomp. Dat kost elk huis 500 Kr. per jaar. We hebben de planten elke dag flink water gegeven, want het is erg warm. Benieuwd of ze het gaan redden. Alinda had een margrietplant gekocht met een blauw-geel mini meiboompje er in (het is hier net midzomerfeest) en blauwe en gele ballonnen opgehangen. Daarmee wordt het lege huis toch heel gezellig.
Helemaal stilzitten kon ik toch ook niet als er veel te doen valt. Ik heb dus wel wat klusjes gedaan. Het gereedschap had ik meegenomen in de camper, dus ik kan wel aan de slag. Niet te veel; ik luier ook echt wel veel. Het is bovendien erg warm. Tegen de 30 graden. In Nederland is het op het ogenblik niet om te harden begrijp ik.
Ik ben ook nogal in de weer geweest om internet te krijgen. Dat is nog niet zo gemakkelijk, zo blijkt. Het komt er op neer dat ik mobiel blijf. Ik heb een dongel. Daar betaal ik ongeveer 30 euro per maand voor. Een vaste aansluiting is duurder, bovendien zijn de aansluitkosten nogal hoog. Voorlopig laten we het maar zo. De Zweedse mobiele telefoon kan ik nog niet gebruiken, want ik heb de code denk ik ingepakt in de verhuiswagen zitten. Geen idee hoe snel ik die weer vind.
Wel heb ik skype. Dat is wel een uitvinding zeg! Met beeld, gratis bellen.
Ik moet jullie zeggen dat we hier heel gelukkig zijn. Het is hier heel mooi. Als je de straat uit loopt (100 m) zit je meteen in het bos. Een kwartiertje over een bospaadje en je bent bij een mooie zwemplek in het meer. En dan de rust. We hebben buren, maar je hoort ze niet en je ziet ze ook bijna niet. De mensen zijn zo relaxt, nergens zie je haast. Ook niet in het verkeer (dat is er trouwens ook niet veel, zelfs niet op de E wegen). In de winkels nemen ze alle tijd voor je (ook als je domme vragen hebt over internet) en de andere klanten wachten gewoon rustig.
Ik ben intussen al weer lekker uitgerust, dus we zien vol verwachting de verhuisauto komen. Dan kunnen we aan de bak. Maar dan wel in een tempo dat ons beter past. We gaan ook echt van de zomer genieten hoor.
Vanuit Sunnemo een hartelijke groet van ons beiden en tot het volgende bericht.