bericht 47
En nu maar hopen dat ik voorlopig in de lucht kan blijven. Computers zijn mooie dingen, net als allerlei andere electronica, maar als het niet werkt....... je kunt er niet meer zonder hè.
Eerst maar een slecht bericht: met de auto zijn we bedrogen uitgekomen. Na de grote beurt die we hebben laten uitvoeren, bleek nu de remvoering totaal versleten, de lagers moesten vervangen en de wielophanging vernieuwd. Dat heeft al met al dus een bom duiten gekost. Intussen hebben we 4 nieuwe spijkerbanden met 2ehandsvelgen er onder zittten. En nu maar hopen dat we het nog een poosje kunnen uitzingen.
Voor alle zekerheid hebben we besloten geen verbouwing in de douche te laten doen en ook geen carport voor de camper te laten bouwen. We kunnen beter wat reserve opbouwen voor als er een andere auto moet komen.
Nu dus wat betere verhalen: Ik ben met mijn pijnlijke benen naar de dokter geweest. Niets aan de hand; just old age !!!
Ik was in de bergen van de zomer gevallen en met mijn been tussen keien gezakt. Maar het bleef maar blauw en werd pijnlijker. Het is gewoon door de leeftijd een wat slechtere doorbloeding. Intussen ben ik dagelijks met arnica aan het smeren en het is al een stuk beter.
Gezondheidszorg is hier gratis. D.w.z. Ik kreeg een soort van knipkaart waar de 150 Kr. die ik moest betalen, op aangetekend werd. Als ik aan de 1200 Kr. ben is de rest gratis. Dus geen dure premie meer en alleen een eigen risico van zo'n €130,-
De bloeddruk is gemeten, ik heb een plas ingeleverd, en als er niets gevonden wordt, krijg ik over 3 maanden een oproep om voor controle te komen. De bloeddruk was nauwelijks meer verhoogd. Ik heb nu Zweedse plastabletten. Als over 3 maanden alles goed is gegaan krijg ik pas over een jaar weer een oproep voor controle en krijg ik ook voor een jaar medicijnen. Natuurlijk kun je altijd tussendoor komen als je klachten krijgt.
Op 1 oktober was het hier "Kanelbullardag". Kanelbullar zijn een soort cakejes met kaneel. Ze zijn er van 1hapsdingen tot hele taarten. Wel lekker. Een andere Zweedse lekkernij zijn de gehakt-bullar, je weet wel van IKEA.
Op 11 oktober begon de elandenjacht. Onze, overigens alleraardigste, buurman Kjell is er helemaal weg van. In de zomer liep hij er al steeds over te vertellen en moest ik zijn trofeeën zien. Hij showde o.a. een foto van zijn zoontje van 4 bij een grote elandenkop die op tafel lag en waar het bloed uit droop. Bah!!! Het is een rare toestand hoor. Een bosperceel wordt in vierkante stukken verdeeld en alle jagers krijgen door loting een deel toegewezen. En dan maar wachten tot er een eland in jouw deel wil komen om afgeschoten te worden. Het duurde een week en we hebben veel knallen gehoord. Tot kerst gaat het nog alleen in de weekenden door.
We hebben inmiddels de garage een beetje verbouwd. Het tussenwandje moest er uit, omdat anders de auto er niet in zou passen. Ik had er net een ophangsysteem aan gemaakt. Afijn, het is nu klaar, de auto staat er in. Voor het opruimen van alle rommel moeten we nog maar eens de mouwen opstropen. Ik hoef nu hopelijk geen ruiten meer te krabben in het donker om 7.30 uur.
Want ik moet nu 5 morgens per week van 8.15-11.15 naar de grote klas in school. De wekker loopt om 7 uur af. Brrr, ik ben 's morgens vroeg niet op m'n best.
De hal hebben we nu klaar. Dat lijkt dus nu echt wat. Alleen zit de kapstok nog niet in elkaar; ik ben onderdelen kwijt. Ik snap er niets van, alles is al uitgepakt en ik ben ze niet tegengekomen.
Op school zitten we met 14 mensen in de klas. Allemaal uit het Verre-Oosten of het Midden-)osten en Oost-Afrika. Ik ben de enige Europeaan. Ik ben ook de enige die (omdat ik EU-burger ben) geen bonus van 12.000 Kr. krijgt als de cursus klaar is. Er zijn een aantal vrouwen uit Thailand en Vietnam die met een rijke Zweed getrouwd zijn en die krijgen het dus wel. Daar baal ik wel behoorlijk van. Na school heb ik vaak nog een boodschapje, rij dan weer een half uur naar huis, eten, ons vaste rondje lopen en dan heb ik het wel gehad voor die dag. We gaan dan lekker iets leuks doen; lezen bijv. Van klussen komt gewoon niet zo veel. En het kan ons ook niet schelen. Als we weer wat zin hebben beginnen we wel weer. Tijd zat.
Af en toe heb ik een hele dag school, omdat er dan in de middag een spreker komt of we een excursie hebben. Ach, ik begin toch al een leuk mondje Zweeds te praten. Verstaan is een ander verhaal !
Alinda heeft last van Ischias gehad. Ze is met een warme kruik tegen de pijnlijke plek in bed gaan liggen en toen was het wel snel weer over. Ze heeft een tas vol wol gekocht en is begonnen met het breien van een sprei. Allemaal vierkanten in geel-groene tinten.
Het heeft een paar dagen wat gemiezerd, maar nu is de lucht weer helder en schijnt overdag de zon. Het vriest wel behoorlijk. Vanmorgen was het -10 toen ik opstond en vanavond om 6 uur was het al weer -6. Maar die droge vorst met overdag een heerlijk zonnetje is wel lekker. We doen thermo-ondergoed aan en dan is er geen centje pijn. Een verwarmde stoel in de auto is wel heel behaaglijk hoor.
De overbuurman Günnar vertelde trouwens dat er voor vannacht sneeuw voorspeld is. Gelukkig staat de auto in de garage. De sneeuwschuiver en sneeuwschep staan bij de voordeur, dus we kunnen ons direkt uitgraven als het nodig is en we hebben in het magazijn genoeg voorraad staan. Wij zijn voorlopig niet bang voor de winter.

bericht 46
We zijn even uit de lucht geweest wegens computerproblemen. Het lijkt hier alsmaar moeilijk te zijn om on-line te blijven. Maar nu weet ik dat het aan de dongel ligt. Die moet ik nu terugsturen naar de provider en dan ben ik hem ongeveer 2 weken kwijt. De ervaring in Zweden leert me dat het langer zal gaan duren, want hier heeft niemand haast. In Hagford heb ik trouwens een computerwinkel gevonden die goede service geeft. De eigenaar is een grote Viking, met blonde paardestaart en zijn winkelmeneer is nog groter en zit bovendien vol tatoes. En aardig dat ze zijn!! Met de baas heb ik al een paar keer heel leuke gesprekken gehad. Heel inspirerend. Ze zijn uren met mijn computer bezig geweest; al telefonerend met de provider. Aan het eind van de rit hoefde ik niet te betalen, want een goed gesprek was veel meer waard.
Als ik noodgedwongen off-line ben ga ik naar de bibliotheek, waar een internetcafé is. Maar dat is vlak naast het AZC en daar staan de asielzoekers in de rij om te internetten. Je krijgt daar maar een kwartier en in die tijd moet ik dan mijn mails zien af te werken. Dus als je niet snel iets van me hoort, weet je waar het aan ligt.
Die service bij de computer-Vikingen is trouwens uniek, want je moet hier echt heeeeeeeeeeel lang wachten op hulp. Een gevleugeld woord is hier "näste vecke kanske": "volgende week misschien"; nou dan weet je dat je lang kunt wachten. Ik had offertes gevraagd aan de loodgieter, de electricien, het klussenbedrijf, de garage: niks-nada in 3 maanden tijd. Komt maandag ineens de loodgieter om de zaak te bekijken en een offerte te maken. Het is echt ergerlijk hoor. Maar iedereen leeft daar gewoon mee. Het was trouwens zo, dat de electricien wel onmiddellijk mijn wasmachine kwam aansluiten toen ik dat vroeg. Gelukkig maar!
De hovenier (uit Friesland) is gelukkig wel iemand die zich aan afspraken houdt. Hij gaat de carport voor de camper waarschijnlijk bouwen. De enige klus die we laten doen voorlopig.
We laten nu niets doen, want het geld is op en de uurlonen zijn hier erg hoog. We zien later wel weer.
Maandag is de verhuizer weer geweest. Moeder en zoon. Ze hebben hier voor het huis in de auto geslapen en 's morgens hebben we gezellig samen ontbeten. We hebben leuk contact en ze komen vast nog eens langs. We kregen nog een heerlijke slagroomtaart en een echte schep om bessen te plukken. (Wij waren zo onnozel om een kinderschepje te kopen, dat was wel lachen)
De taart hebben Alinda en ik vandaag lekker (bijna) opgemaakt samen, vanwege mijn verjaardag. Raar, jarig zijn als er niemand langs komt hoor. Maar ik kreeg veel kaarten, telefoontjes en skypes. Daar was ik erg blij mee. Ik heb van Alinda een lekkere stoel gekregen, het derde deel van Stieg Larssons boekenserie en een plantje. Ik ben erg verwend dus.
De herfst hier is overweldigend. Felle kleuren bladeren, die ook nog lang aan de bomen blijven zitten. We hebben geen regen, dus het krijgt alle tijd om te drogen. Als dan de zon er op schijnt weet je niet wat je ziet. Het wateroppervlak van het meer is soms spiegelglad en dan zie je alles ook nog eens twee keer.
Het wordt hier op het ogenblik om 6.30 uur ongeveer licht, maar om 19.00 uur is het al goed donker. We hebben gehoord dat het in de winter om 9 uur licht wordt en om 15.00 uur donker. Dus dat worden mooie lange avonden om te lezen en te knutselen.
We hebben vorige week ook de wekelijkse Tora-studie weer opgepakt. Door alle drukte en onrust schoot dat er het laatste half jaar helemaal bij in. Even weer aan het vaste ritme gaan wennen, maar hebben er wel weer veel zin in.
De auto rijdt uitstekend, maar nu begint hij wat lawaai te maken (uitlaat?) Maandag maar eens naar de garage. Ik hoop niet dat het een ernstige situatie is......... Zelf heb ik een afspraak bij de dokter, omdat mijn benen de laatste weken wat pijn doen. Maar even naar laten kijken dus.
Dus.....voorlopig even geen bericht. Ik meld me weer als de PC in orde is. Tot dan.