bericht 68

Intussen is het hier nu toch echt aan het dooien. Er hangen mooie ijspegels aan de dakranden en je hoort overal water stromen. De zon schijnt in een mooie blauwe lucht.

Vannacht heeft het voor het eerst niet gevroren.

Dan hebben we hier toch wel dik winter gehad gedurende viereneenhalve maand.

Nu het zo ver is verlangt iedereen toch wel naar de lente. Die schijnt heel mooi te worden. We wachten dus maar af.

In ieder geval kunnen de zomerbanden volgende week onder de auto.

Het was wel even schrikken van de energierekening. Over dec.jan.febr. €1500,- Maar we hadden er ook al wel rekening mee gehouden. De energie is hier stukken duurder dan in Nederland.

Onze buurvrouw in Wilhelminaoord stuurde een bericht dat ons huis ontruimd werd. De politie had de deur ingetrapt en alle inboedel naar buiten gegooid. Ook van boven, hupplakee uit het raam. De meterkast werd eveneens gesloopt. Bleek er een wietkwekerij op zolder te zitten. Het was ook allemaal al heel raar. Ten eerste heeft die vent mij nooit die €450,- betaald voor de overgenomen spullen en vervolgens werd het huis steeds niet bewoond en zat alles altijd dicht.

De buurvrouw stuurde wat actiefoto's op. (zagen we hoe onze diepvrieskist werd afgevoerd) Dat was wel even heel raar hoor! Het schijnt er een enorme bende geweest te zijn. Er heeft lange tijd een hond opgesloten gezeten in de keuken, dus dat rook niet bepaald fijn. De buren hebben lang lopen klagen voor er eindelijk iets gebeurde. Achter het huis en in de bijkeuken was het een vuilnisbelt. Dus de buurt is blij dat het nu opgeruimd is.

Onze business begint al aardig vorm te krijgen. We hebben al zo'n 500 kaarten klaar. Bovendien zijn er ook al aardig wat andere dingen gefröbelt. Zie foto's.

Ik ga deze week en volgende week nog naar school en dan stop ik tot oktober. Er is veel te veel te doen in de zomer en we gaan nog eens 2 keer naar Nederland. Ik kan me gewoon een poosje uitschrijven en in oktober weer inschrijven; dat is dus wel gemakkelijk.

We verlangen er naar om in Nederland onze geliefden weer in levende lijve te zien. Dan is een half jaar best lang hoor!

bericht 67

Nou willen we altijd heel graag een eland zien...............en er zijn er genoeg. Maar na dat eerste vrouwtje met kalf hebben we nog niets gezien.

Op het ogenblik sterven er elanden van de honger vanwege de lange winter. Ze komen, zoals ik al meldde, heel dicht bij woningen om voedsel te zoeken.

Wij hebben achter in de tuin een compostbult en Alinda heeft er een pad naar toe gegraven.

Nu is er een eland vanaf de compostbult, over dat pad en door de sneeuw, over de trap langs Alinda's slaapkamerraam gelopen.

EN WIJ SLIEPEN. !!!

(en ik vergis me niet, want er stond een grote hoefafdruk in de sneeuw)

Alinda zit de laatste dagen steeds een poosje op het terras in de zon; naast het nog steeds dikke pak sneeuw.

Het is nu al wel flink aan het dooien hoor. Hoewel het 's nachts nog vriest.

De meeste wegen zijn nu flink gepekeld en dus schoon. Over twee weken zomerbanden???

Het roodwild staat soms midden op de weg het zout op te likken. Daar hebben ze nu ook gebrek aan.

Toen ik vorige week uit school kwam moest ik stoppen voor 6 reeën, die niet weg gingen en gewoon bleven staan. Het is erg gevaarlijk voor automoblisten.

Wat een beangstigende situatie in Japan ! We keken nooit naar het NOS-journaal, maar nu wel (via uitzending gemist). Nu missen we dus toch even de televisie. En we willen wel graag op de hoogte blijven. Het Zweedse nieuws kunnen we ook wel volgen op de radio, maar we willen graag wat beelden er bij.

Laten we hopen dat ze de kernramp weten te beperken. De aardbeving en tsunami waren erg genoeg.

bericht 66

Nu lijkt het er dan toch op dat de dooi gaat doorzetten. Overdag dooit het en 's nachts vriest het maar een paar graden. Maar het gaat niet hard. Het is ook zo'n dikke compacte laag! Eigenlijk zie je het aan de daken het beste. Buiten zou je een heleboel bagger verwachten, maar dat hebben we nog niet gezien. Wel wordt in de steden veel sneeuw, dat in de bermen ligt, afgevoerd en er worden goten in de berm gegraven, waar dan het water langs weg kan stromen. Omdat het landschap nergens plat is loopt het water ook wel gemakkelijk weg. Voor de winter waren er al diepe greppels langs de wegen gegraven, waar dan de sneeuw in geschoven kon worden. Vanaf eind september was men al bezig met voorbereidingen. Toen werden er ook al lange stokken in de bermen gestoken, zodat je ten allen tijde de weg zou kunnen terugvinden. Geen overbodige luxe.
Het sneeuwt trouwens ook nog bijna elke dag.
De dagen worden heel snel langer. Ik weet niet precies hoe laat het licht wordt (dan slaap ik nog), maar om kwart voor zes was het gisteren al licht. 's Avonds gaat het om half zeven schemeren. Het is wel grappig dat wij vanuit de huiskamer kunnen zien waar de zon opkomt en ook waar hij ondergaat. Die plaatsen verschuiven per dag.
Doordat hij ook nog eens de hele dag naar binnen schijnt kan de kachel overdag vaak uit. En dat terwijl het buiten nog best koud is. Dat scheelt dus een slok op een borrel.
Het wordt wel spannend of we voor 1 april weer de zomerbanden op de auto kunnen zetten. Zo niet dan hebben we een probleem, want dan kunnen we niet naar Nederland. Buiten Zweden zijn de spijkerbanden namelijk verboden.
De winter is wel extreem geweest. Er gaan intussen elanden dood van de honger en alle wild komt dicht bij de huizen op zoek naar voedsel.
Onze business krijgt ook steeds meer vorm. We hebben al bijna 450 kaarten klaar en een mooi aantal haakwerkjes. We hebben nog veel meer ideetjes, maar eerst een flinke voorraad kaarten klaar zien te krijgen, zodat een kraam ook gevuld lijkt.
Langzaam vordert ook het klussen.
En intussen maken we lijstjes met wat er mee moet naar Nederland en wat we in Nederland moeten kopen. Ook zijn de meeste afspraken voor bezoekjes intussen gemaakt. Wat een planning!!!
Nog maar drie weken..............
Vandaag hebben we aan de nieuwsberichten gekluisterd gezeten, vanwege de ramp in Japan. En wat gaat er nog achteraan komen......? Griezelig hoor. Wat een vreselijke beelden daarvandaan.
En wat een menselijk leed!

Bericht 65

lekker kleurtje na de wandeling

Nou van het klussen is niet veel gekomen. Ik begon met het wisselen van een boortje. Bij het losdraaien kreeg ik zo veel pijn aan mijn pols, dat ik het verder wel kon schudden. De pols zit weer in de brace en de pijn wil nog niet zakken. Wat dat moet worden met mijn gewrichten.....?

Maar goed, we worden al aardig Zweeds en hebben geen haast. Wel heb ik nog wat gordijnen ingekort en we hebben samen rails opgehangen, zodat die voor een

deel nu hangen. Nu de slaapkamers nog.

lang haar al hè.

Ik heb me ook op het beantwoorden van brieven en mails gestort en heb geprobeerd zo veel mogelijk afspraken te maken voor als we in Nederland zijn.

Vorige week dachten we dat er een dooiaanval aan zat te komen, maar dat is niet gebeurd. Wel veel zon gehad en overdag rond nul graden of iets er boven, maar 's nachts vriest het zo hard dat er van dooi nog geen sprake is.

Mijn kursus kaarten maken gaat niet door. Er zijn geen aanmeldingen. In het najaar willen ze het weer proberen. We zien het wel. Het voorjaar is meestal geen goede tijd om een cursus te beginnen; mensen willen naar buiten. En hier is het volop wintersport.

Omdat ik niet veel kon doen heb ik me nogal vermaakt op de computer. Facebook, Hyves en zo. Ik wordt er aardig handig in. Zo heb ik ook contact gekregen met een vriendje van de kleuterschool. Hij is nu een gepensioneerd onderwijzer. Grappig hoor.

Je moet wel oppassen dat je niet te veel in die sites doet, want het ene antwoord lokt het andere uit en voor je het weet ben je verslaafd. Dus na de vakantie is het wel weer afgelopen.

(En dat is morgen al)

Gisteren was het zulk prachtig zonnig weer, dat we besloten een toertje met de auto te maken langs onverharde wegen en ergens in de zon te gaan picknicken. Goed en wel onderweg kwamen er wolken en even later was het zwaarbewolkt. Dus maar weer naar huis. We hebben wel weer mooie plekjes ontdekt. We kwamen op een plek die dichtgewaaid was met stuifsneeuw. Toch er maar doorgereden en het lukte net. Spannend hoor! (er liggen een schop en rijplaten in de kofferbak dus ik durf wel aardig)

Eenmaal thuis ging het hard waaien en sneeuwen. Aan het eind van de middag was er weer volop zon en zaten de buren buiten te eten.

Vanmorgen weer zulk mooi weer. Dus nu zijn we maar wat vroeger weggegaan. Een andere (nieuwe) route genomen en op een mooi plekje

aan een onverharde weg lekker in de zon gaan zitten met koffie.

Alinda is nog druk aan het fietsen en steppen en heeft me overgehaald om ook elke dag Tai-Chi met haar te gaan doen. Ze moet maar niet fanatieker gaan worden :). Ik ben best lui.

De reeën lopen hier in de tuin; zelfs op het overdekte terras. Maar dat doen ze 's nachts, dus we hebben het nog niet gezien. Je ziet trouwens overal heel veel sporen in de sneeuw.

Aan het eind van de maand moeten de zomerbanden weer onder onze auto. Ik kan het me haast niet voorstellen dat dat dan al weer kan. Maar het moet, anders kunnen we niet naar Nederland. We verlangen er wel naar om alle geliefden weer in levende lijve te zien hoor!