Eindelijk maar weer eens aan de slag op de blog.
Zoals de laatste keer gemeld, zijn we 2 weken in Nederland geweest. Op 7 april vanuit Gotenburg met de nachtboot vertrokken en op 8 april (Alinda's 42e verjaardag) door Duitsland naar Münster gereisd, waar we een klasgenoot (hier uit Zweden) bezocht hebben en een lekker Paas-diner voorgeschoteld kregen. 's Avonds kwamen we aan op ons vertrouwde stekje, in de vakantiehut, bij de boerderij in Vorden.
Op de 2e Paasdag kwamen Werner en Minke net als wij bij Wilja en Marc om een beetje Alinda's verjaardag te vieren. Helaas was Elbrich ziek en moest thuis blijven. De zaterdag daarna zijn we verkast naar Noordwolde-Zuid, waar we een stacaravan hadden gehuurd. Dat was heerlijk rustig.
De hele twee weken waren vol met bezoekjes. Natuurlijk een aantal keren naar de kinderen, maar ook diverse vrienden hebben een bezoekje gehad. Druk, druk, druk, maar ook heel gezellig.
Deze keer was Sven aan de beurt om een dagje meer uit te gaan. En uiteraard koos hij voor de dierentuin; zijn grote passie. Hij weet ook werkelijk alles van dierentuinen in de hele wereld. Hij is net een wandelende encyclopedie. Aan het eind van de dag hebben we heerlijk Chinees gegeten. (Er zijn er immers toch genoeg :) )
Hoogtepunt was wel de musical-voorstelling van Meike (van haar school dan hè). Zingen is haar grote passie en ze heeft een geweldige stem. Ik ben zelfs 2 keer geweest.
Nog een keer uit eten geweest met mijn vriendin Mieke bij de Chinees. Erg gezellig.
Op 22 april hebben we de boot terug genomen en op de 23e kwamen we weer thuis aan.
In totaal heb ik 3980 km. gereden. (En dat met de benzine-prijzen van tegenwoordig. Nederland spant trouwens wel de kroon.)
In Duitsland en Nederland hebben we het voorjaar zien losbarsten. Alles werd groen en er ging al veel bloeien.
Pas drie weken later beleefden we het hier in Zweden nogmaals. Dan dan zitten we toch heel wat noordelijker. Maar hier is het al weer langer licht intussen.
Het is altijd even vervelend om afscheid te nemen, maar het dubbele is, dat we ook zo blij zijn om weer thuis te komen.
"Laat nu het voorjaar maar beginnen", dachten we. En dat deed het ook wel hoor. We hebben heerlijk zonnige dagen gehad, met soms tegen de 20 graden. Maar ook koele bewolkte dagen en soms een regendag. Het echte mooie weer wil nog niet komen.
En dat terwijl mijn vingers jeuken om in de tuin aan de slag te gaan. We willen dit jaar een echte moestuin aanleggen. Wel zijn er zaden gezaaid in kweekbakjes. Die staan nu voor het raam in de zon. Een flink deel is intussen ook al opgekomen.
Op mooie dagen zijn we op zoek gegaan naar nieuwe wandelplekjes en we hebben er ook wel een paar gevonden. Heel mooie zelfs. Ook een leuke stek, waar je lekker kunt spelen met hangbrug en kabelbaan en zo. Daar waren bevers lekker te keer gegaan. Allemaal afgeknaagde boomstammen.
Ik had een oproep van het ziekenhuis in Karlstad gekregen voor een mammografie, dus hebben we daar ook maar een lekker winkeldagje van gemaakt; met uit eten natuurlijk. Op een van onze wandeldagen hebben we ook lekker ergens gegeten. Ja, ons leventje ziet er nog niet zo slecht uit.
Bovendien zagen we redelijk dichtbij een mooie vos. Ik kon lopend zelfs aardig dichtbij komen. Hij keek naar me en wachtte tot hij het dicht genoeg bij vond en keerde zich toen om om weg te gaan.
We zien op het ogenblik ook weer aardig wat kraanvogels. Reeën zien we het hele jaar door wel.
Elanden zien we wel, maar niet zo heel vaak. Een klasgenote van me heeft gisteren vanuit de auto een wolf gezien. Dat is pas heftig. Bij ons in het bos is ook al een beer gespot. Maar wolven en beren zijn zo bang voor mensen, dat je ze eigenlijk zelden te zien krijgt. Maar ik zou het wel heel leuk vinden.
Alinda is intussen al weer druk met het kaarten maken. Binnenkort maar weer eens wat markten proberen.
Ik heb heel veel plezier met het keramiekschilderen. Een keer per week een avond naar les.
Dat is ook goed voor mijn Zweeds. Want nu ik niet meer naar school ga, oefen ik natuurlijk veel minder. Maar ik vind zelf dat ik me best goed kan redden. Gisteren mijn 'diploma' gekregen (maximale score). Leuk joh.
Het is voor ons allebei heel erg wennen nu ik niet meer elke morgen weg hoef. Het ritme is een beetje zoek. Toen ik van de week naar Hagfors ging voor wat boodschapjes, vond Alinda het zelfs heerlijk dat ik weg was. Kon ze even weer haar eigen ding doen.
In juni komen ook mijn achternicht en haar man om te klussen en vakantie te vieren. En een vroegere buurvrouw uit Wilhelminaoord, Tineke, komt met haar beide zoons, Sven en Lars, ook logeren en wat klussen.
We hadden in mei eigenlijk naar Lapland willen gaan, maar we hebben besloten het maar niet te doen. Het is er nog veel te koud om te kamperen. We zien wel wanneer we dat nog eens gaan doen. De zomer is te druk en zijn we bovendien ook graag gewoon thuis. Het is hier het hele jaar uiteindelijk vakantie.
Tot een volgende blog.
