Bericht 88.

Verder met het vervolgverhaal:

Vandaag zijn de wanden bekleed met de plastmatten. Één stuk van 2 meter hoog langs de wand en daarna nog een smalle strook daar bovenop. En weer alles netjes afgekit. Het ziet er gelikt uit. En we zijn heel tevreden. Witte wanden, lila plafond en paarse vloer.

Een ander verhaal is; dat we sinds dinsdag, na de loodgieter, geen warm water meer hadden. Bellen dus, maar komen ho maar. Wel kregen we een rekening die extreem hoog was. Hij rekent veel te veel uren en het materiaal is ook veel te duur. (Ook volgens onze Nederlandse klussers en de plastmattenzaak) . Die betaal ik voorlopig dus niet. Dat ga ik hem schrijven, met een reeks aan klachten over dat figuur dat hier gewerkt heeft. Zelden heb ik zo'n lomperik gezien. Vanmorgen zijn de plastmattenmensen ook nog aan het bellen geweest. Uiteindelijk heeft die plastman het opgelost, en de loodgieter afgebeld. Die is dus nog helemaal niet klaar met mij.

Daarnet heb ik eerst maar eens lekker gedoucht. Wat een genot!!!

Intussen hebben we besloten dat het werk voorlopig maar even stil komt te liggen. Dit in overleg met Bert en Simone, de klussers.

Het was zo enerverend en vermoeiend, dat het beter lijkt om even goed uit te rusten voor we 30 december voor een week naar Nederland vliegen. Anders hebben we er daar niets aan, en de kinderen ook niet.

9 Januari gaat het werk aan de badkamer dus verder. Er komt dan ook wel weer een verslag.

Gelukkig hebben we fijne buren, die op ons huis passen als we weg zijn en de post uit de brievenbus halen. Ze hebben zelfs het dekzeil van de camper al eens opgeruimd toen het erg gestormd had. Een goede buur is nooit weg.

Hier is het gaan regenen. En dat op een laag sneeuw. Dat geeft dus een smerige bagger. De gemeente heeft wel zand gestrooid, maar het blijft toch wel glibberig.

Gisternacht werd ik wakker van enorm veel lawaai. Ik dacht aan een aardbeving of zo. Maar het was de sneeuwschuiver die het verijste sneeuw probeerde weg te schuiven. (3 uur) Half vriezen half dooien, dat is niet prettig.

Langs deze weg willen we de lezers van onze blog ook alvast heel gezellige kerstdagen en jaarwisseling toewensen.

In het nieuwe jaar hopen we weer van ons te laten horen.

Bericht 86.

Vanmorgen lag er al weer 15 cm. extra sneeuw. Dus was ik om 7 uur al weer aan het schuiven. Want de plastmattenmensen zouden om half acht komen. Nou kun je nooit rekenen op afspraken met Zweden, dus kwamen ze om kwart over acht pas. Maar afijn, de vloer ligt er in en het is heel mooi geworden. Ze maken die mat met een grote föhn warm om te kunnen verwerken. In de hoeken wordt met een plastic koordje in dezelfde kleur als de mat de naadjes dicht gesoldeerd. De vloer is paars en heeft antislipnoppen. Maandag komen ze weer voor de muren. Het plafond heb ik lila geverfd en de wanden worden wit.

De rekeningen van de bouwvakkers en de loodgieter zijn ook gekomen. Dat is wel even slikken. Samen SEK 16.503 (ongeveer delen door 9 om euro's te krijgen). Daar zal voor de plastmatten nog eens zo veel bijkomen. En dan nog de rekening van het Nederlandse echtpaar dat de rest van het werk doet. Plus al het materiaal dat we al gekocht hebben. Dat wordt voortaan dus chique douchen.

En intussen sneeuwt het de hele dag maar door. We zijn blij met de grote sneeuwschuiver.

Bericht 85

De badkamer beneden ziet er eigenlijk heel acceptabel uit. Alleen het kastje boven de wastafel hebben we vervangen door een mooie houten. Maar als je naar boven keek zag je alle afvoerbuizen van de bovenverdieping. Dus we hebben besloten dat er een verlaagd plafond in zou komen om die buizen aan het gezicht te onttrekken. Wat een geluk dat dat nog niet klaar was. Want ze bleken behoorlijk te lekken.

Boven moest er een nieuw afvoerputje komen, zowel in de nieuwe badkamer als in de hal bij de boiler. Doordat er water door gegoten werd, ontdekten we de lekkage. Dus de aannemer is in het beton gaan boren en de loodgieter kwam nieuwe buizen aanleggen. Er zaten dus 5 gaten in de vloer. Er ligt nu zo veel betonstof in huis dat we nog dagen bezig zijn om alles weer stofvrij te krijgen.

Je kunt hier maanden wachten op handwerksmannen, maar als ze elkaar nodig zijn kunnen ze blijkbaar direct komen. Het betekent vast wel dat er ergens anders iemand weer langer moet wachten. Maar wij zijn gered.

Vandaag dus zitten wachten op de plastmatten, maar niemand gezien. Wie weet komen ze morgen of anders................................ je weet het hier maar nooit.

Vanmorgen bleek er zo'n 15 cm. sneeuw te liggen. Dus ik was om half acht al aan het sneeuw ruimen. En het bleef maar doorsneeuwen. Alinda is halverwege de morgen ook nog een keer bezig geweest.

We hebben een grote sneeuwslee gekocht. Daarmee kunnen we sneller en lichter veel meer sneeuw tegelijk wegschuiven. We schuiven nu alles naast de schuur, een eind de tuin in. Dan hoeven we het niet zo hoog op te scheppen en kunnen we een mooi poosje vooruit.

We zijn blij dat de winter nu echt is begonnen. Die mist en regen is maar niks. Het ziet er weer zo mooi uit buiten.

We melden ons wel weer als de badkamer echt klaar is en laten het resultaat dan ook weer zien.

Bericht 84.

De verbouwing van de badkamers valt een beetje tegen. Gelukkig is de wasruimte beneden klaar en daarbij waren er geen tegenvallers. Boven dachten we alleen nieuw sanitair en een glasblokkenwandje te plaatsen. Maar bij het strippen bleek dat de "plastmatten", een soort vinyl op de wand en de vloer, zo beschadigd en vies te zijn dat we besloten dat ook te vernieuwen. Tegels is geen optie in een houten huis, want als het hout gaat werken knappen de tegels los. De plastmatten bestaan uit één lap op de vloer en tegen de wanden komt een lap die uit één geheel bestaat. En dan begint het: Plastmatten leggen is een spesialistisch vak. Dus de plastmattenman besteld. Dan gaat het op z'n Zweeds. Ze komen wel maar weten niet wanneer. En weer een half jaar wachten hadden we geen zin in. Dus ik stond ruim een week bijna elke dag bij hem op de stoep in Hagfors om te vragen of hij al een datum wist. Afijn, afgelopen maandag kwamen ze. Toen bleek dat er een buis van de boiler lekte en een stuk muur nat was. Zo konden zij niet werken. Ook de afvoer was te oud en moest vernieuwd worden. Gelukkig hebben ze goed geholpen en hebben een loodgieter en een bouwbedrijf gebeld. En wat blijkt; ze kunnen direct komen. Gisteren is het lek dus gedicht. Maar toen kwam het volgende verhaal. Doordat er na jaren weer water door die afvoer liep, bleek dat ook te lekken in de douche beneden. Toen vanmorgen dan de bouwvakkers kwamen, heb ik met hen overlegd wat te doen. Zij adviseerden om al die buizen te vervangen. Ze bleken zelfs al hier en daar gelijmd te zijn. Zij hebben ook weer een loodgieter gebeld en die was er ook om half 11. Dus 3 man over de vloer. Kijk als ze elkaar bellen kan het wel snel dus. Een geluk bij een ongeluk. De bouwvakkers boren de afvoer uit de betonnen vloer (wat een mist aan stof in huis oplevert) en de loodgieter gaat nieuwe buizen aanleggen. Hier zitten de buizen gelukkig niet achter de wanden maar hangen zichtbaar aan het plafond. Dat is niet mooi. Daarom waren we van plan om onze Nederlandse klussers er een verlaagd plafond in te laten maken. Wat een geluk dat dat nog niet gebeurd is!!! We hopen dus dat de plastmattenman morgen weer kan komen en zijn werk afmaken. Hij heeft al wel de muren egaal gemaakt en er twee keer een goedje opgesmeerd. Morgen hoop ik meer nieuws te melden.

Bericht 83.

Zoals beloofd laten we nu zien hoe de eerste badkamer is geworden. In de oude situatie in de langwerpige smalle badkamer zat er een douche boven de wasmachine. Hij kon niet eens aan de muur vast. De wastafel had een gebarsten kraan en was erg vies. De wc lekte en stonk nogal. We hebben alleen het kastje onder de wastafel hergebruikt. Dus nu is het een heerlijke was/werkruimte, waar alle schoonmaakspullen kunnen worden opgeruimd en waar een fijne wasbak is voor handwasjes e.d.

Een ander fijn nieuwtje is; dat het vanmorgen heeft gesneeuwd! We hopen dat er nu een eind is gekomen aan die nattigheid met mist en regen. Een stevige winter is wel veel lekkerder hoor.

Aanstaande maandag wordt begonnen met de badkamer boven, naast de logeerkamers. Dat viel een beetje tegen, want toen alles er uit gesloopt was bleek de muur toch wel erg beschadigd en vies. Dus is er besloten dat er een nieuwe wand in moest. Hier wordt niet getegeld, want in een houten huis zit te veel werking en zouden de tegels los kunnen knappen. Er zit een soort vinyl in de badkamers. Een stuk op de vloer en op de wanden zit één stuk. Het wordt geplakt door een specialistisch bedrijf. Die komt dus maandag. Dat duurt 3 dagen, waarna donderdag ons klussen- bedrijf weer komt. Dat is een echtpaar uit Nederland. We hebben zelf het oude vinyl er uit gehaald. Dat was best zwaar. Eerst overal met een stanleymes in snijden en het dan aan repen er uit trekken. Het is stug spul en het zat goed vast gelijmd. Maar goed, dat klusje hebben we weer zelf verdiend.

Ik heb een paar keer op kerstmarkten gestaan met wisselend succes. Maar gisteren, hier in het dorp, ging het goed. We hebben nu al ons aangeschafte materiaal terugverdiend. We hebben ook nog een grote voorraad, dus nu kunnen we aan winst gaan denken.

Vorige week hebben we nog een mooi autotochtje naar de provincie Dalarna gemaakt en ook nog 2 elanden gezien.

Vanmorgen zaten er twee "domherren" (goudvinken) op het dak van ons terras. Net onder het raam waar we zaten. Prachtig die knalrode borsten. Ze zitten wel veel vaker in de tuin, maar meestal niet zo vlak voor het raam. Onze tuin is trouwens een waar vogelparadijs.

Zie hier het resultaat van de eerste verbouwing. Mooi hè!

Bericht 82

Nou, wij hebben hier al een paar weken Nederlands weer. Veel mist en somberheid. Daar krijgt een mens wel snel genoeg van hoor. Vorig jaar hadden we half oktober al een pak sneeuw, die tot half april bleef liggen. Dit jaar is er zelfs in Lapland nog geen sneeuw gevallen. Dat is volgens de Zweedse KNMI ook zeer extreem. Terwijl Kreta wel sneeuw heeft!!!

Een ander nieuwsbericht over Zweden: Het is het enige land in de EU dat een begrotingsoverschot heeft. De kroon wordt steeds sterker; leuk voor de Zweden, maar wij krijgen elke maand weer minder Kronen voor onze Euro's. Dat bovenop de bezuinigingsdrift van het huidige kabinet, maakt het wel allemaal heel onzeker. Maar goed, nu is het nog te doen.

Ik wil ook nog graag terugkomen op de verhuizing met Fa. De Jong uit Woudsend.

Het leek eerst helemaal goed; heel aardige mensen, heel vriendschappelijk.

We zouden de spullen in gedeelten krijgen op het nieuwe adres, maar wel in die zomer van 2010.

De 2e lading kwam pas in oktober. Alla, je moet niet overal over zeuren.

Maar er bleek nogal wat kapot te zijn en er ontbrak het een en ander. Toen ik daarover mailde kreeg ik een snibbig antwoord, dat dat niet kon. Toen flipte ik wel een beetje. Afijn er kwamen excuses voor dat botte antwoord en ze wilden er alles aan doen om het goed te maken., want ze wilden vooral vrienden blijven en een bakkie komen doen als ze in Zweden kwamen. En ik was akkoord. Ik moest maar de schade opgeven. Dat heb ik ook vlot betaald gekregen. De laatste spullen die ze nog thuis hadden zouden ze in het voorjaar komen brengen. Drie keer raden; niets gezien. Ik heb ze gemaild met de vraag welk voorjaar ze eigenlijk bedoelden, want het is nu al weer november. Niets gehoord. Dus nu plaats ik maar even een anti-reclame.

Als we wandelen hier om het dorp zien we bijna dagelijks 3 reeën lopen. Vanmorgen liepen er 2 in onze tuin en waren helemaal niet bang. Ze gingen door alle tuinen op hun gemakkie rond kijkend.

De renovatie van de badkamers is maandag ook begonnen. Maar daar schrijf ik in een volgende blog wel over.

Ik zit nu op www.netlog24.com , een site waar je heel gemakkelijk foto's met elkaar kunt uitwisselen en berichtjes kunt sturen. Ik heb er al veel foto's op staan. Ik nodig hierbij alle familie en vrienden uit om ook mee te doen. Het is fijn als we ook van jullie leventje op de hoogte blijven. (geef bij 'instellingen' wel even aan dat je alleen voor vrienden zichtbaar wilt zijn, want anders heb je zo maar erg veel 'vrienden'.)

Ook weer een smörgasstorte gemaakt. LEKKER !!!

Voor de liefhebbers doe ik er maar weer het recept bij; hoewel niet alles in Nederland te koop is.

4 rechthoekige tunbröden (te koop bij IKEA)

2 1/2 dl kesella (een soort dikke yoghurt)

2 dl gehakte rucola

100 gr. gerookt rendiervlees of bv. hamburger.

geraspte mierikswortel naar smaak

peper

lingon ter versiering (of een ander fruitje)

Meng kesella, rucola, kleine stukjes vlees, mierikswortel en peper door elkaar.
Snij de 4 broden in de lengte in 4 repen, nadat ze besmeerd zijn met het mengsel.Rol ze één voor één op een rol. (De boom die wordt hoe langer hoe dikker)

Versier met blaadjes rucola en vruchtjes.

Zo liggen wij 's avonds al op tijd in het warme waterbed om dvd's te kijken. Thee en iets lekkers mee en het is reuze gezellig. De kachels kunnen uit dus dat spaart heel veel energie. WELTERUSTEN !!!

Bericht 81

Nu wordt het toch echt wel weer tijd voor een berichtje. Het is al weer 2 maanden geleden sinds ik schreef.

De vakantie in Nederland is prima verlopen. Vaak de kinderen en kleinkinderen gezien. We hebben met ons allen een hele dag in Vorden en Ruurlo doorgebracht en aan het eind van de dag lekker pannenkoeken gegeten. Het is zo heerlijk om elkaar te ontmoeten. Ook heb ik veel vrienden bezocht. Elke dag was ik wel op pad ergens heen in Nederland en ik heb dan ook wel veel kilometers afgelegd. De caravan in Uffelte was niet zo'n succes. Hij stond te dicht bij de provinciale weg met veel verkeer (ook 's nachts). Het weer viel ook niet mee; veel regen en de voortent is tijdens een stormachtige nacht ook nog eens kapot gewaaid. Ons vertrouwde plekje in Vorden was wel weer een klein feestje.

Op de laatste dag had ik nog een reünie van mijn middelbare school in het Militair Luchtvaart Museum in Soesterberg. Er waren na een halve eeuw zelfs nog twee leraren bij. Dit was trouwens al de derde reünie. Heel leuk om elkaar na zo veel tijd weer te ontmoeten. Het is net of die jaren ertussen er helemaal niet zijn geweest. Maar helaas zitten we ook op een leeftijd dat we mensen moeten gaan missen. Afgelopen week kreeg ik nog een overlijdensbericht.

De reis met de boot van Malmö naar Travemünde is niet zo goed bevallen. Je bent veel tijd kwijt met wachten, omdat je 2 of 3 uur voor vertrek al moet inchecken. Bovendien hebben we op de heenreis niet kunnen slapen omdat de motor zo stampte. Terug was dat gelukkig beter. De dagafstanden zijn wel korter, maar ik had niet zo veel problemen met één dag rijden. Wel kun je onderweg vaker stoppen als je meer tijd hebt. We hebben dan ook op de heen- en terugweg diverse winkels bezocht.

Toen we terug kwamen stond het gras hier en daar toch nog wel zo'n 20 cm hoog. We hebben dan ook 2 keer moeten maaien; eerst op een hoge stand en later kort.

We hebben ook nog wat fruitbomen en struiken geplant. Wie weet wat we volgend jaar allemaal kunnen oogsten uit eigen tuin.

De herfst was hier toch al wat verder gevorderd dan in Nederland. De bomen hadden veel meer kleur en op 22 september hadden we al de eerste nachtvorst. Verder was het weer een mooie herfst. We hadden best veel zon en niet zo veel regen. Hoewel het in begin oktober twee hele dagen heeft geregend. Dat is behoorlijk abnormaal voor Zweden. Het leek warempel wel Nederland. De laatste paar dagen miezert en mist het nogal. Daar ben je dan ook wel snel helemaal flauw van. Maar wel een mooie gelegenheid om eens wat achterstallig brievenschrijven in te halen en in de blog te schrijven.

Vannacht is de wintertijd weer ingegaan. Het wordt nu al om een uur of vier donker.

Wat ons betreft mag de winter wel weer komen. En dan maar weer streng, met veel zon. Een dikke trui en jas aan is niet erg. De spijkerbanden zitten al weer onder de auto, de camper zit weer onder het zeil, het gras is voor de laatste keer gemaaid, alle ramen zijn gelapt aan 4 kanten en van tochtband voorzien, dus wij zijn er klaar voor.

In Nederland hadden we een receptenboekje voor sappen gekocht en hier in Zweden een juicer. Alinda is elke dag bezig om een lekker goenten/fruit-sapje te maken. Ze hebben de meest exotische namen. Maar het belangrijkste is wel dat ze overheerlijk zijn. En natuurlijk ook nog eens heel gezond. Alinda weet ook precies welk sapje waar goed voor is.

Op 3 oktober ben ik ook weer begonnen met de Zweedse les. Ik zit nu in het hoogste niveau. Praten en lezen gaat best heel goed, maar verstaan blijf ik moeilijk vinden. Maar ook dat wordt steeds beter. We hebben al 2 keer weer een roosterwijziging gehad. Maar nu lijkt het dan toch vast te liggen. Ik neem maandags vrij en ga dinsdagmiddag van 13.00 tot 15.30 uur, woensdag- en vrijdagmorgen van 10.15 tot 11.45 uur en donderdagmorgen van 8.15 tot 11.15. Minder uren in de week dus en maar één keer om 7 uur op. (Dat is wel het fijnste van dit rooster)

We hebben nog steeds geen TV-antenne gekocht, maar als we goede ontvangst hebben kunnen we wel op de computer de Zweedse TV bekijken. Ik kan ook een Zweedse krant met geluid lezen, dus ik kan het luisteren wel oefenen. Bovendien hebben we al een mooie voorraad aan Zweedse films op DVD. Gisteravond lekker samen in het warme waterbed deel 1 van de milenniumtriologie bekeken. Maar het was maar goed dat het Zweeds ondertiteld was, want we verstonden er niet veel van.

Ik heb nu herfstvakantie, maar moet wel een boek van Selma Lagerlöf lezen en een uittreksel maken. Na de vakantie hebben we dan klassikaal boekbespreking.

Oud en nieuw gaan we in Nederland vieren. We hebben retour-vliegtickets geboekt bij Ryanair voor maar €115,- p.p. We hebben dan alleen handbagage mee. We moeten dan wel naar Nyköping rijden (400 km) om vervolgens naar Weeze (bij Düsseldorf) te vliegen. En dat is vlak bij Wilja. Voor dat geld kunnen we echt niet rijden. En zo wordt de lange tijd tot april even onderbroken.

Op 8 oktober ben ik 65 jaar geworden. Een hele mijlpaal!!! We hadden uiteraard geen bezoek, maar ontzettend veel telefoon, post, facebook- en hyvesberichten, en skypegesprekjes. Alinda en ik zijn lekker uit eten geweest en de zondag erna ben ik met 4 kennissen van school uit eten geweest. Alinda kwam 's morgens al zingend bij mijn bed met een lekker ontbijtje op een dienblad met een mooie kaart, een bos rozen en een lekker geurtje. Ik ben dus echt wel verwend.

Nu heb ik dus AOW en een half pensioen. Ik voel me hartstikke rijk!

We gaan het ook meteen uitgeven, want we gaan de badkamers renoveren (alle 3, hoe decadent kan het zijn). Op 14 november komt een Nederlands stel het uitvoeren. We zullen t.z.t. de foto's wel laten zien.

Intussen is hier ook de jaarlijkse elandenjacht weer geweest. Dat voelt als een vervelende tijd. Ja, er moeten veel worden afgeschoten, dat snapt iedereen wel. Maar dat er zo ontzettend veel jagers zijn die daaraan mee doen, zelfs heel veel uit Duitsland, en dat die daar dan zo'n plezier aan beleven is onbegrijpelijk.

Overigens kreeg ik een heel leuke foto te pakken van de twee Zweedse iconen: De Volvo en de eland. Het is me niet helemaal duidelijk of hij gefotoshopt is, maar mooi is het in ieder geval wel.

Als het niet regent lopen we nog steeds elke dag. En we ontdekken ook nog steeds weer nieuwe paadjes in het bos. Bijna elke dag zien we drie reeën hier net buiten het dorp. Ook genieten we van de vele vogels in onze eigen tuin.

Deze week heb ik een plaatsje besteld op drie verschillende kerstmarkten. Maar eens zien of we daar wat kaarten kunnen verkopen. De kersttijd is hier al weer begonnen. Te gek eigenlijk. Maar eerst is er nog Haloween, waar ook wel veel aan gedaan wordt en Allerzielen op de eerste zaterdag na 1 november.

Tot het volgende blogbericht. (ik zal niet weer 2 maanden wachten)

Bericht 80.
(helaas weer zo uit elkaar getrokken)

Eerst maar eens het weer.......zoals te doen gebruikelijk bij Nederlanders.

Wij lezen in de Wereldkrant elke morgen hoe het in Nederland is en op facebook e.d. ook de niet fraaie benamingen daarvoor. Nu lees ik net dat het de natste zomer sinds 1906 was. 't Is toch zonde.

Wij hebben het dan toch maar heel mooi gehad hier. Hoewel de laatste week ook hier wel de klad er in gekomen is hoor. De ochtend begon de laatste tijd met behoorlijke mist, maar in de loop van de dag kwam toch de zon er wel weer door. En af en toe een buitje. De laatste paar dagen hebben we behoorlijk wat buien gehad en een flinke onweersbui. Maar gelukkig was het gisteren weer droog en kon ik lingon gaan plukken en Alinda het gras maaien. Stel je voor dat dat de komende 3 weken niet gebeurde. Bovendien was het al 12 dagen geleden dat ze het voor het laatst gedaan had. Dan zou het niet meer te overzien zijn natuurlijk.

Op de buienradar las ik dat het weer in Nederland goed zal zijn de komende dagen met zelfs zomerse temperaturen. Ook hier komt de zomer terug met 24 graden. Maar ja, wij gaan weg.

Op dit moment (half acht) staan we in Malmö te wachten op de veerboot naar Travemünde. Die gaat pas om half twee vannacht, dus hebben we mooi tijd om de blog te schrijven en als de batterij nog niet leeg is nog wat mails.

We zijn 3 weken in Nederland. Eerst een week in een caravan in Uffelte op een boerencamping en dan weer naar ons vertrouwde plekje in Vorden. We gaan weer veel familie en vrienden zien. Helaas kunnen we niet iedereen bezoeken die we wel zouden willen zien, maar de tijd ontbreekt daarvoor.

Ik heb de laatste tijd nog drie dagen op een markt gestaan. Het ging wel goed, maar eigenlijk sta je er de hele dag om het marktgeld te verdienen en dat is toch eigenlijk niet de bedoeling. Daar stoppen we dus mee. We willen wel in het najaar wat kerstmarkten proberen. We hebben veel kerstkaarten gemaakt. Hopen maar dat dat wel wat oplevert.

Gisteren ben ik met de auto naar een bos gereden, toen anderhalve kilometer gelopen over een wildpad; klimmen en dalen. Daar heb ik 2 emmers lingon geplukt. Op veel andere plaatsen is de boel al leeggeplukt door professionele plukkers uit het Oostblok. Maar........wij weten waar je moet zijn. Deze keer heb ik met de bessenplukker geplukt. Dat is een soort kam met een opvangbak er aan. Dat gaat wel sneller, maar je hebt dan ook veel blad, takjes en lelijke bessen in je emmer. En moet je thuis aan het schoonmaken. Dat is een vervelend en langdurig werkje. Tja en toen moest ik dat hele eind terug met die 2 emmers. ZWAAR. Thuisgekomen bleek dat ik elfeneenhalve kilo had.

Onderweg vandaag hebben we een bessenzeef gekocht. Dat moet het werk aardig lichter maken.

We hebben niet zo veel regen gehad dit jaar, maar als er dan een bui is schijnt ook de zon er bij. Dus hebben we vaak een regenboog. Als dit geen gelukkig huis is..............
















Overigens zie ik er nu zo uit, met wat langer haar. Nog net niet lang genoeg om er iets leuks mee te doen. Maar ik heb al ruim een jaar geduld gehad, dus ik hou het nog wel even vol.














Het volgende bericht zal denk ik wel komen als we weer terug in Zweden zijn.

Bericht 79.

Op verzoek het recept voor een Smörgasstorte:

Ingrediënten:
Pak zwarte bonen (400 gr)
10 zongedroogde tomaten
1/2 dl. ontpitte zwarte olijven
1 uitgeperst knoflookteentje
250 gr. kwark
200 gr. feta
2 dl. grofgehakte ricola (of ander groen)
ontkorst wit casinobrood
2 dl. crème fraiche

Laat de bonen uitlekken.
Mix de bonen, tomaten, olijven, knoflook en 1 dl. kwark met de staafmixer. Breng op smaak met zout en peper.
Mix de feta en de rest van de kwark met rucola.
Leg een laag witbrood neer en besmeer het met de bonenvulling.
Leg er een laag brood op en besmeer dit met de fetavulling.
Dek af met weer een laag brood.
Bedek de taart en de zijkanten met crème fraiche.
Versier het geheel verder naar eigen smaak met allerlei (worst, ei, zalm, garnalen,tomaten,druiven,...........)

EET SMAKELIJK!!!

De tip heeft gewerkt Ieko. Bedankt! En blijven schrijven hoor.

Bericht 78.

Bedankt voor de tip Ieko. Ik zal er eens mee aan het proberen. (We gaan naar Nederland met vakantie, omdat er nog kinderen, kleinkinderen en vrienden wonen, die we graag willen zien. Maar om iets anders hoef je echt niet naar Nederland te gaan. Je hebt helemaal gelijk).

Afgelopen dinsdag heeft het de hele dag geregend!!! Dat hadden we hier nog niet meegemaakt. Het blijft meestal bij een bui. Soms een langere, maar nooit een hele dag. Het leek wel Nederland. Bah. Verder is het gewoon weer een lekker zomers weertje.

Voor de eerste week in Nederland zullen we de tent gaan gebruiken en op een kleine camping gaan staan. Het is niet gelukt om een hut te huren. De tweede week kunnen we gelukkig weer in onze vertrouwde hut in Vorden. De afspraken voor bezoekjes zijn nu ook rond. Dat is altijd maar weer een hele klus.

Intussen is mijn AOW en pensioen ook toegezegd. Het pensioen had ik al moeten hebben, maar daar is het een en ander fout gegaan. Maar nu is het geregeld en krijg ik het met terugwerkende kracht. Ik krijg wel 2% minder AOW, omdat ik het laatste jaar in het buitenland heb gewoond. Rare regeling, omdat je de premie wel moet betalen. Maar zo zijn er meer onterechte kortingen of uitsluitingen van allerlei Nederlandse voorzieningen, waar je wel voor moet betalen. Gelukkig zit ik in Zweden, waar ik kan rekenen op medische zorg, maar in andere landen heb je dus wel een probleem.

Maandag zijn Richtje en Pim Mulder hier gekomen met hun camper en hebben op ons terrein gestaan. Met Richtje heb ik jarenlang in Vluchtelingenwerk samengewerkt. We hebben het reuze gezellig gehad en ook samen van alles ondernomen. Vrijdagmorgen naar ze weer verder Zweden in gereisd.

Op de foto zie je ze, tijdens een heerlijke wandeling, die we met ons drieën gemaakt hebben.

We hebben samen 5 1/2 uur lingon geplukt.
(dat zijn de Zweedse cranberries, je weet wel; van IKEA)
En we hebben toch een voorraad!!!!!! Nu maar jam maken: lekker met gember of dadels. Leuk om als cadeautje mee naar Nederland te nemen. [in het ronde witte bakje zit 2 kilo, dus gok maar hoeveel kilo's we hebben]

Na het plukken lekker een duik in een nabijgelegen meer genomen.

Inderdaad onze vakantie wil maar niet voorbij, zoals Alinda zegt.

Bericht 77

Paars vanwege de 11 kilo bosbessen die er al geplukt zijn!!!

[Sinds ik foto's toevoeg aan de blog wordt de tekst erg uit elkaar getrokken en ik weet niet wat ik er aan kan doen. Tips zijn dus welkom]

Ik zei het al; de volgende blog zou over de oogst gaan.

Toen de kinderen hier waren heben we op onze wandeltochten al veel wilde aardbeitjes, bosbessen en frambozen geplukt. Lekker tegen de dorst ook.
Na hun vertrek zijn we eerst de kersenboom in gegaan. Helaas konden we alleen maar de onderste helft leegplukken, want het is een hoge boom. Vorig jaar zaten er maar een paar aan en die zijn door de vogels opgegeten. Nu hebben de vogels zich ook wel tegoed gedaan, maar er was nog heel veel voor ons over. We hebben er heerlijke kersensaus van gemaakt. (heerlijk op de kwark bv.)

Daarna een aantal dagen in het bos aan het eind van onze straat bosbessen geplukt. Ook nog een paar kilo frambozen. Bosbessen samen met frambozen in de jam heet hier koninginnejam.

En we zijn nog lang niet klaar, want we willen veel in de vriezer doen om de hele winter lekkere smoothy's te kunnen maken.
De moestuin gaat ook goed. We hebben al eigen boontjes, bietjes en courgette gegeten. Ook daarvan gaat het een en ander in de vriezer. Een aantal courgettes laten we lekker groot worden om soep met gerookte zalm van te maken voor van de winter (MMMMMMM) We hebben ook worteltjes, prei en Chineese kool, maar of dat wat wordt???Van het voorjaar hadden we al raapsteeltjes, radijsjes en pluksla.
Dit was een eerste probeersel. Volgend jaar willen we nog wat meer gaan kweken.De kersenboom heeft nog steeds aantrekkingskracht en speciaal voor een bonte specht. Die komt elke dag een paar kersen eten en trekt zich er niets van aan dat wij onder die boom in de schaduw zitten. Wel een leuk gezicht dat rode mutsje tussen de rode kersen.
En intussen zijn in het bosbessenbos ook de cranberries (lingon) al lekker rood aan het worden, dus volgende week ook daar maar achteraan om lingonjam te maken. Daarvan nemen we ook een aantal potten mee naar Nederland om uit te delen.

Het weer is hier fantastisch!!! Al wekenlang heel stabiel zonnig weer en een graadje of 20-25. De afgelopen week is het tussen 25 en 30 graden. In de avond valt af en toe een buitje. Goed voor de tuin en de natuur. Gelukkig zijn er altijd wel wat wolkjes en een briesje. Helemaal perfect dus. Wie wil er nou naar de Costa's of een Grieks eiland als je een privé meer met strand op 12 kilometer van je huis hebt. (Daar hebben we ook gegrild met de kinderen) We gaan daar heerlijk in de stilte zitten en zwemmen een beetje, zonnen of zitten in de schaduw, lezen of borduren. Je hoort alleen het water en de vogels en af en toe maakt een vis een sprongetje. En thuis in de tuin is het ook heerlijk stil. De buren zijn er wel, maar je hoort ze niet. Intussen zijn we onze vakantie in Nederland aan het plannen. We willen een hut op een camping in Uffelte huren (maar ik heb nog geen antwoord op mijn mail) en we hopen weer terecht te kunnen in de hut in Vorden. Het is een hele planning om de bezoekjes te regelen en helaas is het niet mogelijk om alle bekenden op te zoeken. Volgende keer weer anderen.

Bericht 76.

Op maandag 18 juli was het dan groot feest omdat onze logees kwamen. Ze hebben een goede reis gehad. Zondag naar Kiel gereden en daar de Ferry naar Gotenburg genomen. Ze hadden een hut en hebben goed geslapen. En natuurlijk 's avonds en 's morgens van een Scandinavisch buffet genoten. Van Gothenburg lekker rustig naar Sunnemo gereden. Overigens viel de smörgasstorte goed in de smaak.

Het werden drukke, maar heel gezellige dagen. Elke dag hebben we iets ondernomen en vanwege het goede weer was het extra prettig.

De Wijnhoventjes zijn van vrijdag t/m maandag nog naar Stockholm geweest en hebben in een hut op een camping overnacht. Ja, wie naar Zweden komt moet eigenlijk wel Stockholm zien. Een hele mooie stad met leuke, mooie, gezellige, maar ook wel dure winkels. De stad is op eilanden gebouwd. Vooral de oude stad is erg leuk om door te slenteren.

We denken dat Sjors zijn bril daar ergens kwijt is geraakt. We konden hem tenminste nergens meer vinden.

Wat doe je nou als je in Zweden bent? Natuurlijk op alle mogelijke manieren genieten van de natuur. En dat kan het beste lopend. We hebben dan ook een aantal keren gewandeld. Rondom ons dorp Sunnemo natuurlijk, maar ook verder weg. De tocht die wij vorig jaar gelopen hebben op de Fulufjell hebben we ook weer gedaan. Dat was een verre reis, maar wel de moeite waard. (550 km.) Het pad daar is enigszins geëffend, wat voor Marc wel handig is. Daar is ook de hoogste waterval van Zweden. Aan het begin van de tocht ligt een houten beer, die erg geschikt is voor foto's. De beer komt hier in onze provincie Värmland behoorlijk veel voor.

Een andere keer gingen we de tocht in Munkfors lopen. Die, waar wij zelf al eens verdwaald zijn. Hier was het wel wat lastiger voor Marc, maar die is voor geen kleintje vervaard. Maar Sjors kreeg last van zijn enkel, die nogal doorgezakt is, dus we gingen na een paar kilometer maar weer terug en hebben toen lekker in een meer gezwommen.

De volgende dag zijn we naar Karlstad gegaan om nieuwe schoenen voor hem te kopen. Alleen zijn we niet geslaagd. Meike daarentegen heeft voor een habbekrats een broek en een shirt gekocht. Zij vind het hier wel leuk winkelen. Zij vindt winkelen überhaupt altijd leuk.

Hier is het Allemansrecht. Iedereen mag vrij in de natuur van alles doen. O.a. een vuurtje stoken. Maar je mag ook overal komen, ook op een andermans terrein. Je moet dan wel het nodige respect voor de medemens en de natuur betonen. Zolang je maar niets verstoort of vernielt. Bessen en paddestoelen plukken is een nationale hobby. Intusen ook voor ons. Je begrijpt dat fikkie stoken een feestje was. We hebben het verscheidene keren gedaan. Onderweg (waar zelfs vuurplaatsen zijn aangelegd), aan een meer, of gewoon in onze eigen tuin. Want ook daar hebben we een vuurplaats gemaakt. Lekker grillen en marshmellows roosteren. Eerst hout sprokkelen natuurlijk. En iedereen helpt mee.

Natuurlijk hebben we ook gezwommen: Bij de steiger bij Sunnemo, waar het net begon te regenen en we met z'n allen onder de boot zijn gaan staan; Aan het eind van 'ons' meer, waar een mooie steiger en een strand met pick-nicktafels zijn. Of na een wandeling in een meer. Die zijn er immers plenty.

In Ekshärad hebben we gezellig minigolf gespeeld.












Maar eerst .............

LEKKER GEGETEN!!! Je kunt hier in Zweden lunchen voor 8 á 10 Euro. En dat is dan heel uitgebreid.

Ook waren we in het openluchtmuseumpje. Helaas waren de gebouwen dicht. Er was wel nog een handverksgata (een kunstnijverheidsstraat, waar alleen huisvlijt getoond en verkocht wordt). Daar willen wij volgend jaar ook gaan staan, het is voor 6 weken. Er zijn 6 kleine huisjes op een rij.

Op onze lange autotoer naar Fulufjell hebben we heel wat van Zwedens wild gezien: 2 kraanvogels, 2 vossen, 2 reeën, 1 das en er sprong plotseling een eland voor de auto, die naar zijn vriendje aan de overkant wilde. Dat was dus even een noodstop. Maar beiden bleven mooi staan op een paar meter van de weg en lieten zich goed bekijken en fotograferen. Deze dag kon dus niet meer stuk!!! (zie de foto bovenaan dit bericht)

Helaas moesten ze op donderdag 28 juli al weer vertrekken. Ze gingen nog een week naar Noorwegen. Vrijdag wilden ze bij een vriendin op bezoek, die aan het meer woont waarin Utoya ligt. De camping die ze gepland hadden lieten ze nu maar liggen en hebben er een gezocht, die iets verderop lag.

We hebbeb een heerlijke tijd gehad met ons zevenen. Het weer was heerlijk. Veel zon en enkele wolken, maar wel steeds boven de 20 graden, waardoor we lekker buiten actief konden zijn. een enkel buitje was er om de aarde niet uit te laten drogen zullen we maar zeggen. Perfect allemaal dus. We hopen dat ze nog vaak bij ons vakantie willen komen vieren.

Intussen heeft ons leventje weer zijn gewone loop genomen. Het is oogsttijd! Daarover in de volgende blog.