Hier zie je de oude en de nieuwe situaties.

(overigens is die grote witte kast naast de boiler een kast waar je natte winterkleding in kunt drogen. We gebruiken hem niet, want hij vreet stroom, maar bezems e.d. passen er erg goed in)

Bericht 90

Het is al weer even geleden sinds het laatste bericht en er is veel gebeurd intussen. Vooral met de verbouwing.

De boiler bleek toch niet in orde te zijn, dus weer de loodgieter laten komen. Dat was nog knap lastig; ik moest er een paar keer achteraan. Uit eindelijk kwam hij, om binnen 5 minuten te vertellen dat de boiler kapot was en niet gerepareerd kon worden. Hij belde een elektrozaak (zonder eerst met mij te overleggen). Die kwam en zei 'natuurlijk' hetzelfde. Dus maar een nieuwe besteld, dat moest immers toch. Na twee dagen kwam die en is geïnstalleerd. We hadden er eentje van 300 liter, maar nu is het een kleinere, 200 liter, geworden. Groot genoeg voor ons.

Alleen zitten we nu met een stuk lelijke muur. Afijn, daar plakken we dan maar wat behang overheen.

Daarna hebben Bert en Simone de rest afgemaakt. Ook dat viel allemaal tegen, want de loodgieter had de zaak zo veranderd, dat de buizen die zij al klaar hadden niet meer pasten. Dus qua uurloon waren zij ook weer een stuk duurder dan waar we op gerekend hadden. Al met al zijn de badkamers dus duizenden kronen duurder geworden dan we hadden gedacht.

Tot overmaat van ramp ging intussen de broodmachine ook nog kapot. Dus ook maar een nieuwe gekocht.

Maar uiteindelijk is het allemaal erg mooi geworden en daar zijn we wel blij mee. De tegenslag gaan we snel vergeten.

De douche beneden moet nog een nieuw plafond hebben, maar dat laten we voorlopig maar zitten. Eerst maar weer sparen.

Overigens heb ik de loodgieter een klachtenbrief gestuurd, maar hij reageert helemaal niet. Intussen kan hij dus mooi wachten op zijn geld. Wordt vervolgd.

Het is hier intussen wel winter geworden. Het vriest goed en er ligt een leuk pak sneeuw. Lang niet zo als vorig jaar. Maar dat was dan ook extreem.

We horen uit Nederland allemaal verhalen over de vreselijk lange herfst die daar is, met regen, storm, hagel en onweer. Zielig hoor.

Die kou hier is echt niet erg. Lekker droog en erg gezond. Ik ben nu al voor de derde keer op rij verkouden teruggekomen van een vakantie in Nederland. Dat zegt ook genoeg.

Op school heb ik wel veel gemist in die verbouwingstijd. Intussen ben ik weer begonnen en moest direct een toets maken over 4 hoofdstukken waar ik niets aan gedaan had. Ik heb het nog niet terug, maar het is geloof ik best goed gegaan. Ik zal die gemiste stof nog proberen in te halen en intussen met de klas mee verder met de volgende hoofdstukken.

Het verstaan van Zweden is nog steeds erg lastig. Maar dat oefen ik ook te weinig. We moeten toch maar een TV-antenne gaan kopen (als het schip met geld is gekomen), dan kunnen we dat ook gaan oefenen. Lezen en praten gaat eigenlijk heel goed, vind ik zelf.

Alinda heeft al die drukte best goed doorstaan al was het soms best zwaar.

We zijn er allebei erg moe van geworden, ook van de toestanden natuurlijk.

Nu komt er weer een leukere tijd; 13 febr. ga ik met school lekker naar de bowlingbaan (die is in onze school, jaja) en as. woensdag gaan Alinda en ik naar Stockholm met de trein. We blijven een nachtje in een hostel en gaan donderdag weer terug. Ik moet mijn paspoort verlengen en daarvoor moet je dan naar de ambassade. We maken er dus maar een kleine vakantie van.

Ik heb de treinreis en het hostel via internet geboekt (evenals laatst de vliegreis en eerder de bootreis). Ja, Oma wordt steeds handiger met dit soort zaken. Maar eerlijk gezegd is het een hele klus om uit te vinden hoe het werkt hoor. Gelukkig hebben we Jan in de buurt, die in noodgevallen komt helpen. Hij heeft ook een lekkende leiding gerepareerd. Dan hoefden we ook niet weer iemand te laten komen. Die jongen is goud waard voor ons.

Dus de volgende blog zal gaan over ons verblijf in Stockholm. Tot dan dus.

Bericht 89.

Heerlijk een week in Nederland bij de kinderen en kleinkinderen geweest.

We hebben bij Wilja en Marc gelogeerd, waar die lieve Sjors ons zijn kamer had afgestaan.

Natuurlijk hebben we het heel gezellig gehad, lekker gegeten en ook nog activiteiten ondernomen.

We zijn naar het Openluchtmuseum geweest, waar Wilja, Sven en Sjors nog geschaatst hebben en Sjors en Meike stokbrood hebben gebakken.

Wilja, Meike en ik hebben nog even lekker in Arnhem de kledingzaken onveilig gemaakt.

Sven is met Wilja en mij naar Burgers-Zoo geweest. Daar hadden we een kijkje achter de schermen bij de olifanten, giraffes en het aquarium. Heel interessant. Bovendien weet Sven alles van dierentuinen in de hele wereld; dat is net een lopende encyclopedie. Handig om bij je te hebben. Er was een Pasar Malam, dus hebben we ook nog eens lekker gegeten.

Met de kleinkinderen hebben we pepparkakor en Kaiserschmarren gebakken. En dat na die lekkere oliebollen en appelflappen, waar Wilja voor gezorgd had met de jaarwisseling.

We zijn een hele dag met de trein naar Amsterdam geweest, naar Werner en Elbrich. Overigens wordt het knap lastig voor buitenlanders om met het openbaar vervoer te reizen in Nederland. Wilja en Werner fungeerden als taxichauffeur van en naar het station.

Werner wil stoppen met zijn werk en heeft hele mooie plannen voor iets nieuws. Spannend hoor!

Daarover meer als het wat concreter is. Minke is een lekker eigenwijs grietje aan het worden. We gingen met haar winkelen en ze mocht iets uitkiezen. Nou ze wist precies wat ze wou. Geen kleren, geen snoep, maar papieren bordjes, bekertjes en ballonnen voor haar verjaardag (die pas over een paar maanden is). Lachen hoor; ze liep de kledingwinkels pertinent voorbij.

Deze keer hebben we gevlogen met Ryanair. Vanaf Stockholm-Skavsta naar Düsseldorf-Weeze. Dat duurde maar 1 uur en 40 minuten. Maar de autorit van huis naar het vliegveld duurde viereneenhalf uur. Bovendien hadden we een mail van Ryanair gekregen dat we 4 uur van te voren er moesten zijn. Wat achteraf niet nodig was geweest. Dus we zijn al om 5.15 uur vertrokken, terwijl het vliegtuig pas om 14.00 ging. Ryanair is wel lekker goedkoop, maar ze proberen tijdens de vlucht van alles te verkopen, tot krasloten aan toe. En dat allemaal in 3 talen, dus de microfoon schettert de hele reis. Ze zijn ook erg vervelend met de maat van de handbagage en proberen op die manier je een eigen koffer te verkopen. Volgende keer maar weer lekker met de auto, of een andere vliegmaatschappij.

Wilja haalde en bracht ons naar Weeze; 1 uur rijden vanaf Westervoort.

Na alle regen en storm, was het een leuke bijkomstigheid dat er een beetje sneeuw lag toen we in Zweden landden. De dagen erna thuis is er nog bij gesneeuwd en is het tussen 10 en 15 graden gaan vriezen. Eindelijk weer winter dus. Lekker hoor.

Het verhaal van de badkamers gaat ook weer verder, maar dat komt wel weer in de volgende blog. Morgen zal de laatste dag zijn dat de klussers komen werken, dus dat verslag komt al snel.

Bericht 88.

Verder met het vervolgverhaal:

Vandaag zijn de wanden bekleed met de plastmatten. Één stuk van 2 meter hoog langs de wand en daarna nog een smalle strook daar bovenop. En weer alles netjes afgekit. Het ziet er gelikt uit. En we zijn heel tevreden. Witte wanden, lila plafond en paarse vloer.

Een ander verhaal is; dat we sinds dinsdag, na de loodgieter, geen warm water meer hadden. Bellen dus, maar komen ho maar. Wel kregen we een rekening die extreem hoog was. Hij rekent veel te veel uren en het materiaal is ook veel te duur. (Ook volgens onze Nederlandse klussers en de plastmattenzaak) . Die betaal ik voorlopig dus niet. Dat ga ik hem schrijven, met een reeks aan klachten over dat figuur dat hier gewerkt heeft. Zelden heb ik zo'n lomperik gezien. Vanmorgen zijn de plastmattenmensen ook nog aan het bellen geweest. Uiteindelijk heeft die plastman het opgelost, en de loodgieter afgebeld. Die is dus nog helemaal niet klaar met mij.

Daarnet heb ik eerst maar eens lekker gedoucht. Wat een genot!!!

Intussen hebben we besloten dat het werk voorlopig maar even stil komt te liggen. Dit in overleg met Bert en Simone, de klussers.

Het was zo enerverend en vermoeiend, dat het beter lijkt om even goed uit te rusten voor we 30 december voor een week naar Nederland vliegen. Anders hebben we er daar niets aan, en de kinderen ook niet.

9 Januari gaat het werk aan de badkamer dus verder. Er komt dan ook wel weer een verslag.

Gelukkig hebben we fijne buren, die op ons huis passen als we weg zijn en de post uit de brievenbus halen. Ze hebben zelfs het dekzeil van de camper al eens opgeruimd toen het erg gestormd had. Een goede buur is nooit weg.

Hier is het gaan regenen. En dat op een laag sneeuw. Dat geeft dus een smerige bagger. De gemeente heeft wel zand gestrooid, maar het blijft toch wel glibberig.

Gisternacht werd ik wakker van enorm veel lawaai. Ik dacht aan een aardbeving of zo. Maar het was de sneeuwschuiver die het verijste sneeuw probeerde weg te schuiven. (3 uur) Half vriezen half dooien, dat is niet prettig.

Langs deze weg willen we de lezers van onze blog ook alvast heel gezellige kerstdagen en jaarwisseling toewensen.

In het nieuwe jaar hopen we weer van ons te laten horen.

Bericht 86.

Vanmorgen lag er al weer 15 cm. extra sneeuw. Dus was ik om 7 uur al weer aan het schuiven. Want de plastmattenmensen zouden om half acht komen. Nou kun je nooit rekenen op afspraken met Zweden, dus kwamen ze om kwart over acht pas. Maar afijn, de vloer ligt er in en het is heel mooi geworden. Ze maken die mat met een grote föhn warm om te kunnen verwerken. In de hoeken wordt met een plastic koordje in dezelfde kleur als de mat de naadjes dicht gesoldeerd. De vloer is paars en heeft antislipnoppen. Maandag komen ze weer voor de muren. Het plafond heb ik lila geverfd en de wanden worden wit.

De rekeningen van de bouwvakkers en de loodgieter zijn ook gekomen. Dat is wel even slikken. Samen SEK 16.503 (ongeveer delen door 9 om euro's te krijgen). Daar zal voor de plastmatten nog eens zo veel bijkomen. En dan nog de rekening van het Nederlandse echtpaar dat de rest van het werk doet. Plus al het materiaal dat we al gekocht hebben. Dat wordt voortaan dus chique douchen.

En intussen sneeuwt het de hele dag maar door. We zijn blij met de grote sneeuwschuiver.

Bericht 85

De badkamer beneden ziet er eigenlijk heel acceptabel uit. Alleen het kastje boven de wastafel hebben we vervangen door een mooie houten. Maar als je naar boven keek zag je alle afvoerbuizen van de bovenverdieping. Dus we hebben besloten dat er een verlaagd plafond in zou komen om die buizen aan het gezicht te onttrekken. Wat een geluk dat dat nog niet klaar was. Want ze bleken behoorlijk te lekken.

Boven moest er een nieuw afvoerputje komen, zowel in de nieuwe badkamer als in de hal bij de boiler. Doordat er water door gegoten werd, ontdekten we de lekkage. Dus de aannemer is in het beton gaan boren en de loodgieter kwam nieuwe buizen aanleggen. Er zaten dus 5 gaten in de vloer. Er ligt nu zo veel betonstof in huis dat we nog dagen bezig zijn om alles weer stofvrij te krijgen.

Je kunt hier maanden wachten op handwerksmannen, maar als ze elkaar nodig zijn kunnen ze blijkbaar direct komen. Het betekent vast wel dat er ergens anders iemand weer langer moet wachten. Maar wij zijn gered.

Vandaag dus zitten wachten op de plastmatten, maar niemand gezien. Wie weet komen ze morgen of anders................................ je weet het hier maar nooit.

Vanmorgen bleek er zo'n 15 cm. sneeuw te liggen. Dus ik was om half acht al aan het sneeuw ruimen. En het bleef maar doorsneeuwen. Alinda is halverwege de morgen ook nog een keer bezig geweest.

We hebben een grote sneeuwslee gekocht. Daarmee kunnen we sneller en lichter veel meer sneeuw tegelijk wegschuiven. We schuiven nu alles naast de schuur, een eind de tuin in. Dan hoeven we het niet zo hoog op te scheppen en kunnen we een mooi poosje vooruit.

We zijn blij dat de winter nu echt is begonnen. Die mist en regen is maar niks. Het ziet er weer zo mooi uit buiten.

We melden ons wel weer als de badkamer echt klaar is en laten het resultaat dan ook weer zien.

Bericht 84.

De verbouwing van de badkamers valt een beetje tegen. Gelukkig is de wasruimte beneden klaar en daarbij waren er geen tegenvallers. Boven dachten we alleen nieuw sanitair en een glasblokkenwandje te plaatsen. Maar bij het strippen bleek dat de "plastmatten", een soort vinyl op de wand en de vloer, zo beschadigd en vies te zijn dat we besloten dat ook te vernieuwen. Tegels is geen optie in een houten huis, want als het hout gaat werken knappen de tegels los. De plastmatten bestaan uit één lap op de vloer en tegen de wanden komt een lap die uit één geheel bestaat. En dan begint het: Plastmatten leggen is een spesialistisch vak. Dus de plastmattenman besteld. Dan gaat het op z'n Zweeds. Ze komen wel maar weten niet wanneer. En weer een half jaar wachten hadden we geen zin in. Dus ik stond ruim een week bijna elke dag bij hem op de stoep in Hagfors om te vragen of hij al een datum wist. Afijn, afgelopen maandag kwamen ze. Toen bleek dat er een buis van de boiler lekte en een stuk muur nat was. Zo konden zij niet werken. Ook de afvoer was te oud en moest vernieuwd worden. Gelukkig hebben ze goed geholpen en hebben een loodgieter en een bouwbedrijf gebeld. En wat blijkt; ze kunnen direct komen. Gisteren is het lek dus gedicht. Maar toen kwam het volgende verhaal. Doordat er na jaren weer water door die afvoer liep, bleek dat ook te lekken in de douche beneden. Toen vanmorgen dan de bouwvakkers kwamen, heb ik met hen overlegd wat te doen. Zij adviseerden om al die buizen te vervangen. Ze bleken zelfs al hier en daar gelijmd te zijn. Zij hebben ook weer een loodgieter gebeld en die was er ook om half 11. Dus 3 man over de vloer. Kijk als ze elkaar bellen kan het wel snel dus. Een geluk bij een ongeluk. De bouwvakkers boren de afvoer uit de betonnen vloer (wat een mist aan stof in huis oplevert) en de loodgieter gaat nieuwe buizen aanleggen. Hier zitten de buizen gelukkig niet achter de wanden maar hangen zichtbaar aan het plafond. Dat is niet mooi. Daarom waren we van plan om onze Nederlandse klussers er een verlaagd plafond in te laten maken. Wat een geluk dat dat nog niet gebeurd is!!! We hopen dus dat de plastmattenman morgen weer kan komen en zijn werk afmaken. Hij heeft al wel de muren egaal gemaakt en er twee keer een goedje opgesmeerd. Morgen hoop ik meer nieuws te melden.

Bericht 83.

Zoals beloofd laten we nu zien hoe de eerste badkamer is geworden. In de oude situatie in de langwerpige smalle badkamer zat er een douche boven de wasmachine. Hij kon niet eens aan de muur vast. De wastafel had een gebarsten kraan en was erg vies. De wc lekte en stonk nogal. We hebben alleen het kastje onder de wastafel hergebruikt. Dus nu is het een heerlijke was/werkruimte, waar alle schoonmaakspullen kunnen worden opgeruimd en waar een fijne wasbak is voor handwasjes e.d.

Een ander fijn nieuwtje is; dat het vanmorgen heeft gesneeuwd! We hopen dat er nu een eind is gekomen aan die nattigheid met mist en regen. Een stevige winter is wel veel lekkerder hoor.

Aanstaande maandag wordt begonnen met de badkamer boven, naast de logeerkamers. Dat viel een beetje tegen, want toen alles er uit gesloopt was bleek de muur toch wel erg beschadigd en vies. Dus is er besloten dat er een nieuwe wand in moest. Hier wordt niet getegeld, want in een houten huis zit te veel werking en zouden de tegels los kunnen knappen. Er zit een soort vinyl in de badkamers. Een stuk op de vloer en op de wanden zit één stuk. Het wordt geplakt door een specialistisch bedrijf. Die komt dus maandag. Dat duurt 3 dagen, waarna donderdag ons klussen- bedrijf weer komt. Dat is een echtpaar uit Nederland. We hebben zelf het oude vinyl er uit gehaald. Dat was best zwaar. Eerst overal met een stanleymes in snijden en het dan aan repen er uit trekken. Het is stug spul en het zat goed vast gelijmd. Maar goed, dat klusje hebben we weer zelf verdiend.

Ik heb een paar keer op kerstmarkten gestaan met wisselend succes. Maar gisteren, hier in het dorp, ging het goed. We hebben nu al ons aangeschafte materiaal terugverdiend. We hebben ook nog een grote voorraad, dus nu kunnen we aan winst gaan denken.

Vorige week hebben we nog een mooi autotochtje naar de provincie Dalarna gemaakt en ook nog 2 elanden gezien.

Vanmorgen zaten er twee "domherren" (goudvinken) op het dak van ons terras. Net onder het raam waar we zaten. Prachtig die knalrode borsten. Ze zitten wel veel vaker in de tuin, maar meestal niet zo vlak voor het raam. Onze tuin is trouwens een waar vogelparadijs.

Zie hier het resultaat van de eerste verbouwing. Mooi hè!