bericht 96.
Eindelijk maar weer eens aan de slag op de blog.
Zoals de laatste keer gemeld, zijn we 2 weken in Nederland geweest. Op 7 april vanuit Gotenburg met de nachtboot vertrokken en op 8 april (Alinda's 42e verjaardag) door Duitsland naar Münster gereisd, waar we een klasgenoot (hier uit Zweden) bezocht hebben en een lekker Paas-diner voorgeschoteld kregen. 's Avonds kwamen we aan op ons vertrouwde stekje, in de vakantiehut, bij de boerderij in Vorden.
Op de 2e Paasdag kwamen Werner en Minke net als wij bij Wilja en Marc om een beetje Alinda's verjaardag te vieren. Helaas was Elbrich ziek en moest thuis blijven. De zaterdag daarna zijn we verkast naar Noordwolde-Zuid, waar we een stacaravan hadden gehuurd. Dat was heerlijk rustig.
De hele twee weken waren vol met bezoekjes. Natuurlijk een aantal keren naar de kinderen, maar ook diverse vrienden hebben een bezoekje gehad. Druk, druk, druk, maar ook heel gezellig.
Deze keer was Sven aan de beurt om een dagje meer uit te gaan. En uiteraard koos hij voor de dierentuin; zijn grote passie. Hij weet ook werkelijk alles van dierentuinen in de hele wereld. Hij is net een wandelende encyclopedie. Aan het eind van de dag hebben we heerlijk Chinees gegeten. (Er zijn er immers toch genoeg :) )
Hoogtepunt was wel de musical-voorstelling van Meike (van haar school dan hè). Zingen is haar grote passie en ze heeft een geweldige stem. Ik ben zelfs 2 keer geweest.
Nog een keer uit eten geweest met mijn vriendin Mieke bij de Chinees. Erg gezellig.
Op 22 april hebben we de boot terug genomen en op de 23e kwamen we weer thuis aan.
In totaal heb ik 3980 km. gereden. (En dat met de benzine-prijzen van tegenwoordig. Nederland spant trouwens wel de kroon.)
In Duitsland en Nederland hebben we het voorjaar zien losbarsten. Alles werd groen en er ging al veel bloeien.
Pas drie weken later beleefden we het hier in Zweden nogmaals. Dan dan zitten we toch heel wat noordelijker. Maar hier is het al weer langer licht intussen.
Het is altijd even vervelend om afscheid te nemen, maar het dubbele is, dat we ook zo blij zijn om weer thuis te komen.
"Laat nu het voorjaar maar beginnen", dachten we. En dat deed het ook wel hoor. We hebben heerlijk zonnige dagen gehad, met soms tegen de 20 graden. Maar ook koele bewolkte dagen en soms een regendag. Het echte mooie weer wil nog niet komen. 
En dat terwijl mijn vingers jeuken om in de tuin aan de slag te gaan. We willen dit jaar een echte moestuin aanleggen. Wel zijn er zaden gezaaid in kweekbakjes. Die staan nu voor het raam in de zon. Een flink deel is intussen ook al opgekomen.
Op mooie dagen zijn we op zoek gegaan naar nieuwe wandelplekjes en we hebben er ook wel een paar gevonden. Heel mooie zelfs. Ook een leuke stek, waar je lekker kunt spelen met hangbrug en kabelbaan en zo. Daar waren bevers lekker te keer gegaan. Allemaal afgeknaagde boomstammen.
Ik had een oproep van het ziekenhuis in Karlstad gekregen voor een mammografie, dus hebben we daar ook maar een lekker winkeldagje van gemaakt; met uit eten natuurlijk. Op een van onze wandeldagen hebben we ook lekker ergens gegeten. Ja, ons leventje ziet er nog niet zo slecht uit.
Bovendien zagen we redelijk dichtbij een mooie vos. Ik kon lopend zelfs aardig dichtbij komen. Hij keek naar me en wachtte tot hij het dicht genoeg bij vond en keerde zich toen om om weg te gaan.
We zien op het ogenblik ook weer aardig wat kraanvogels. Reeën zien we het hele jaar door wel.
Elanden zien we wel, maar niet zo heel vaak. Een klasgenote van me heeft gisteren vanuit de auto een wolf gezien. Dat is pas heftig. Bij ons in het bos is ook al een beer gespot. Maar wolven en beren zijn zo bang voor mensen, dat je ze eigenlijk zelden te zien krijgt. Maar ik zou het wel heel leuk vinden.
Alinda is intussen al weer druk met het kaarten maken. Binnenkort maar weer eens wat markten proberen. 
Ik heb heel veel plezier met het keramiekschilderen. Een keer per week een avond naar les.
Dat is ook goed voor mijn Zweeds. Want nu ik niet meer naar school ga, oefen ik natuurlijk veel minder. Maar ik vind zelf dat ik me best goed kan redden. Gisteren mijn 'diploma' gekregen (maximale score). Leuk joh.
Het is voor ons allebei heel erg wennen nu ik niet meer elke morgen weg hoef. Het ritme is een beetje zoek. Toen ik van de week naar Hagfors ging voor wat boodschapjes, vond Alinda het zelfs heerlijk dat ik weg was. Kon ze even weer haar eigen ding doen.

In juni gaan we weer eens op een hond passen. Deze keer een ruigharige tekkel, Lotje, en ze komt bij ons logeren. 
In juni komen ook mijn achternicht en haar man om te klussen en vakantie te vieren. En een vroegere buurvrouw uit Wilhelminaoord, Tineke, komt met haar beide zoons, Sven en Lars, ook logeren en wat klussen.
We hadden in mei eigenlijk naar Lapland willen gaan, maar we hebben besloten het maar niet te doen. Het is er nog veel te koud om te kamperen. We zien wel wanneer we dat nog eens gaan doen. De zomer is te druk en zijn we bovendien ook graag gewoon thuis. Het is hier het hele jaar uiteindelijk vakantie.
Tot een volgende blog.

bericht 95.

Nou was het vorige bericht zo vol voorjaarsberichten.........hebben we intussen al weer nachtvorst en zelfs sneeuw gehad. Overdag is het maar een graad of 5. Een zwaluw maakt inderdaad nog geen zomer. Maar goed april is nog maar net begonnen.

Wel heb ik intussen de zomerbanden al weer onder de auto laten zetten; het moet dus niet meer te veel sneeuw gaan geven.

De eerste kraanvogels hebben we ook al weer gespot en ook kieviten. Overal zie je de vogels in de weer met sjansen en nestjes bouwen.

Ook komt de ree regelmatig in de tuin kijken en eten. Ik ben steeds bang dat hij ook eet van onze bomen en planten. We zien trouwens erg veel reeën.

We zijn intussen zelf alvast maar begonnen met het schilderwerk. Van één kozijn is de oude verflaag afgebrand en die is ook al geschuurd. Voor verven werd het te koud. Maar het begin is gemaakt. Dit wordt wel een meerjarenplan. Maar goed het houdt ons van de straat hè.

We kunnen ook al weer door de bossen struinen, de sneeuw en ijs is weg. Alleen is het hier en daar nog erg drassig. We hebben al weer een nieuw pad ontdekt. Bovendien hebben we weer wat detailkaarten gekocht. Van de zomer dus maar weer op zoek naar nieuwe routes.

Deze week nog een keer naar school om alles in te leveren en nog een keer naar de bibliotheek voor de boekbespreking. Dat is het echt afgelopen. (alleen nog naar feestjes, hahaha)

We zijn de koffers ook al aan het pakken. Altijd een heel gedoe om niets te vergeten.

Alinda staat nu weer in de keuken om een heerlijk Vietnamees gerecht te maken met vis. Het ruikt wel zo lekker!!!

Morgen de auto ook maar schoonmaken. Dat gebeurt in de winter eigenlijk niet. Te koud. En de autowasstraat is niet te betalen. Nu kan het dikste vuil er af met water en dan van binnen stofzuigen. In Nederland ga ik dan naar de wasstraat voor een goede onderwassing en waxbeurt.

Bestellen jullie daar in Nederland nog even een mooi zonnetje???

Bericht 94.

In een lentegroen kleurtje.

Wat weer een heerlijke dag!!! Lekker in de zon gezeten met blote armen en benen. Trouwens wel raar hoor, want de ijsvissers zitten nog midden op het meer te vissen en afgelopen woensdag viel er nog zo'n 5 cm sneeuw (die was trouwens met deze warmte wel heel snel weg).

Op mijn vraag in de vorige blog hebben we één positieve reactie gekregen. Mijn achternicht Bertha en haar man Rob zijn echte Zweden-liefhebbers en ze willen werken en vakantie-vieren wel graag combineren. Zij komen dus een week helpen. Ik ben er wel heel blij mee. Ik ga steeds meer last van mijn gewrichten krijgen, dus alle klussen gaan bij mij nu wel heel langzaam en het wordt ook pijnlijker. Ik ben heel blij met hun hulp.

Mocht er zich nog iemand willen melden: zie de vorige blog.

Overigens heeft Bertha (net zo oud als ik, maar een volle nicht van mijn vader) mij heel oude foto's opgestuurd. O.a. van mijn bet-over-grootmoeder. En van mijn over-grootouders. Helemaal geweldig natuurlijk.

Dan is er nog groot nieuws: Ik heb de cursus Zweeds afgesloten met weer een maximale score.

Nu gaat echt mijn pensionada's leven beginnen. Ik moet verder het Zweeds maar onder de knie krijgen in de praktijk en van de TV. Ik kan me genoeg redden en dat is het belangrijkste. Lukt het eens niet.......dan spreekt iedereen hier ook wel Engels, hahaha.

We hebben deze week een reisje naar Karlstad gemaakt om van alles voor een groentetuin te kopen: zaden, bonenstokken, kweekbakken, tunnenkasje en bemeste grond. Naast de vruchtenstruiken en bomen in de tuin en al het heerlijks in het wild, straks dus ook groenten zelf oogsten. En conserveren natuurlijk. Veel werk, maar ook heel dankbaar werk denken we.

De cursus keramiekschilderen gaat het hele jaar door. Ik heb er erg veel plezier in, dus ik blijf er voorlopig wel mee bezig. Intussen heb ik al weer een kabouter klaar en ben bezig met een paaskrans (alleen komt die niet klaar voor deze paas)

Het is echt voorjaar hier. De zon schijnt heerlijk, de bloembollen lopen uit, ganzen en zwanen strijken in grote groepen neer. Binnenkort denk ik dat de kraanvogels er ook weer zullen zijn (begin april). Nagenoeg alle sneeuw is weg, behalve op schaduwrijke plekken. Ook ligt er nog een dikke laag ijs op de meren. Maar voordat zo'n dikke laag weg is duurt wel even.

7 April vertrekken we voor 2 weken naar Nederland. Fijn naar de kinderen en kleinkinderen en wat vrienden bezoeken. We gaan dan ook naar een uitvoering van de musical van mijn kleindochter Meike. Intussen heeft ze ook al in een moderne opera gezongen. Helaas moesten we dat missen. O,o,o wat kan dat meissie mooi zingen.

We hebben intussen ook bedacht dat we eind mei/begin juni wel met de tent naar Lapland willen. Alinda is daar nog nooit geweest en ik vind het wel weer de moeite waard om een eind voor te rijden. Toch weer een heel andere natuur dan hier.

Op de foto's: Mijn kabouter. Alinda in de zon (23-03-'12). Mijn bet-over-grootmoeder. Mijn over-grootouders.

Bericht 93

Wie van onze bloglezers voelt er voor om deze zomer hier een werkvakantie te houden?

Het huis moet aan de buitenkant geschilderd worden; er moeten planken in de garage aan de wand gemonteerd worden; en we willen graag een plafond in onze douche getimmerd hebben. En dan zijn er waarschijnlijk nog wel wat kleinere klusjes.

Het is wellicht wat veel voor één persoon, dus misschien wil je een deel op je nemen. We kunnen alles overleggen natuurlijk.

Je hebt een mooie logeerkamer tot je beschikking met een geheel nieuwe douche/wc (zie vorige blogs). De zit/slaapkamer is groot en zonnig en heeft uitzicht op de grote tuin en de bergen aan de overkant van het meer.

Als je 4 uur per dag werkt heb je de rest vrij om een heerlijke vakantie in Zweden te vieren.

En dat tegen kost en inwoning.

Wie o wie voelt hier iets voor?

Bericht 92.

Een vreemde week gezien de berichten over de Nederlandse en Zweedse koninklijke families. Prins Friso, die waarschijnlijk niet meer uit zijn coma komt en hier de geboorte van prinses Estelle, de toekomstige koningin. Geluk en verdriet liggen zo dicht bij elkaar.

Ik heb de komende week 'Sportvakantie'. Het is de bedoeling dat je dan gaat wintersporten. Maar het voorjaar lijkt hier wel begonnen. Het dooit erg hard en dat is (al weer) extreem. Hoewel het lekker is om buiten in de zon te zitten, betekent het ook dat het klimaat erg aan het veranderen is. En dat is helemaal niet goed.

Door de dooi zijn de straten soms spiegelglad. De grote wegen zijn prima schoon, maar op de kleinere wordt de dikke laag sneeuw, die plat gereden is zo glad als een spiegel. Er wordt wel zand gestrooid hoor, maar bv. onze straat is niet zo snel aan de beurt.

Vanwege het mooie weer kregen we ook echt zin om er weer eens op uit te trekken. We hebben een autotocht gemaakt naar het Siljanmeer, in Dalarna. Erg mooi! Onderweg hebben we lekker in de zon gelegen op onze meegenomen ligstoelen en een vuurtje gestookt om worstjes te grillen. Ook op ons terras liggen we al geregeld in de zon.

We hebben nu eindelijk ook een TV-schotelantenne gekocht. We hebben toch nog wel veel moeite met het verstaan van de Zweden. We hopen door de TV dat meer te oefenen. Maar er zijn nagenoeg geen leuke programma's. We kijken nu wel elke avond naar het journaal en een actualiteitenrubriek, maar zelfs dat is maar heel summier. Je komt weinig te weten over wat er in de wereld gebeurt. Er was bv. helemaal geen nieuws over prins Friso. En het nieuws over het nieuwe prinsesje was ook maar heel weinig. We hebben gisteravond naar 'The Voice" gekeken.

Nou ja, we luisteren in ieder geval naar de Zweedse taal

De TV moest natuurlijk ook een plekje hebben, dus hebben we een paar kastjes wit geverfd en een paar planken, zodat we nu voor het raam langs een mooi TV-meubel hebben. Alleen was onze TV nog uit de oertijd. Er zat geen schotelaansluiting op. Dus hebben we ook nog een TV moeten kopen. We hebben nu in beide woonkamers een TV. Boven zitten we nl. voornamelijk in de winter en beneden in de zomer, omdat het daar dan heerlijk koel is. We stoken in de winter ook alleen maar boven, dat scheelt een hele boel energiekosten.

Op school heb ik mijn achterstand weer ingelopen en ik heb het boek uit. Op 7 maart hebben we het laatste proefwerk en 16 maart de Nationale Proef. Dan ben ik klaar. Maar we mogen nog wel het hele seizoen nog naar school. Dat doe ik ook maar, want veel praten en luisteren is helemaal niet verkeerd. Met een vrouw van de bibliotheek hebben we 1 keer per week boekbespreking. We lezen best een moeilijk boek en daar samen over praten is ook een goede oefening.

Ik ben begonnen met een cursus keramiek schilderen. Dat is een heel speciale techniek. Je koopt een wit keramiek-beeldje en die schilder je dan in heel veel laagjes. Het geeft een mooi effect. Op de eerste avond heb ik een hond gemaakt en ik vind dat het best geslaagd is voor een beginner. Het is leuk werk, heel rustgevend. De groep bestaat ook maar uit 7 leerlingen; heel gezellig ook.

Intussen zijn we al weer plannen aan het maken voor de reis naar Nederland in april. Deze keer gaan we met de boot van Gotenburg naar Kiel. We slapen dus een nachtje aan boord. We rijden daardoor veel minder kilometers en dat is met de extreem hoge benzine prijzen van dit moment goedkoper. De boot is al geboekt, zowel voor heen als voor terug.

Ik ben ook al bezig om afspraken te maken met familie en vrienden voor bezoekjes. Dat neemt altijd ook nogal wat tijd, dus vroeg beginnen is niet verkeerd.

Het gaat hier nog altijd erg goed met ons. Alinda heeft wel een soort winterdip gehad. Vooral ook omdat het niet altijd zulk mooi weer was en we er niet zo veel uit kwamen. Maar als de zon dan weer schijnt en we kunnen wandelen gaat het ook wel weer over. Af en toe naar Karlstad om wat boodschappen te doen en rond te neuzen is ook altijd wel leuk. Vanwege de verbouwing was het hier ook wel wat chaotisch en daar kan ze ook niet zo goed tegen.

Maar nu, met het prachtige voorjaarsweer gaat het weer goed. Er zit al een lekker kleurtje op onze wangen en de vogels zijn weer aan het zingen. Vanmorgen huppelde er een eekhoorntje door de tuin. Kleine dingen waar je echt blij van kunt worden.

Bericht 91

Zo, weer terug op onze stek na een leuk tripje naar Stockholm.

De reis ging per trein. Voor alles is een eerste keer, zo ook een treinreis in Zweden. Via internet koop je hier je "kaartje" en dan kun je ook maar het beste een plaats reserveren. Als je moet staan op een 3 uur durende reis is niet echt prettig. Je krijgt dan een mail, waarin de boeking bevestigd wordt met een boekingsnummer. Een etmaal van te voren krijg je dan een sms met een cijfercode. In de trein moet je die sms laten zien; dàt is dus je kaartje.

Wij vertrokken om 10.30 uur uit Karlstad. Maar eerst een uur rijden met de auto. We vonden, wonder boven wonder een gratis parkeerplaats.

De trein had verwarming langs de hele wand; je zit er dus tegenaan en dat was bloedheet. Zweden stoken overdreven hard, in huis, op de werkplek en dus ook in de trein. Het was niet lekker. Te meer omdat we thermo-ondergoed aan hadden, vanwege de erge kou buiten.

In Stockholm eerst maar het vandrehem (jeugdherberg) opgezocht, om de zware tassen kwijt te raken. Maar die was pas om 3 uur open, dus dan maar eerst naar de ambassade voor het paspoort. Want daarvoor was deze reis uiteindelijk voor bedoeld. Het vandrehem lag in de oude stad, achter het paleis. Alinda is met de bagage in een café gaan zitten terwijl ik naar de ambassade ging. Dat was lekker dichtbij en het verliep ook gladjes. Over 2 weken krijg ik hem thuisgestuurd.

Daarna naar het hotel. We hadden een eenvoudige maar prima kamer met gezamenlijke douches en wc's.

Daarna hebben we door de oude stad met de vele smalle, smallere en nog smallere straatjes gelopen. Het barst er van de kitch-souvenirs-winkeltjes. In de zomer kun je hier over de koppen lopen, maar nu was er bijna geen volk. Van de oude stad loop je, langs het paleis, over het 'binnenhof' van het parlementsgebouw naar het moderne winkelcentrum.

Overigens is Stockholm op eilandjes gebouwd, daarom heet het ook wel het Venetië van Scandinavië. Het koninklijk paleis is ontzettend groot; het grootste nog in gebruik zijnde paleis van Europa.

Aan het eind van de middag werd het wel bere-koud en wij waren behoorlijk moe. We waren dus al om 6 uur weer in onze kamer en zijn bijna direct in slaap gevallen (Gaan de tutten een keer naar de grote stad, zien ze niets van het avondleven). We hoorden ook nauwelijks verkeer. En dat midden in de stad!!!

De volgende dag was het overdag -11 graden en er stond een gure wind. Bovendien sneeuwde het van die fijne, koude sneeuw. We hadden langs het water naar Skansen en Djurgården willen lopen, maar vanwege de kou besloten we het op winkelen te houden. Dat is bepaald geen straf in Stockholm. Ongelooflijk, zo veel winkels als daar zijn. En een eethuizen!!!!! Uit alle delen van de wereld. We zagen zelfs een Mongools restaurant, die heb ik nog nooit ergens gezien.

We zijn op jacht geweest naar zomerkleren voor Alinda en we zijn bijzonder goedkoop en goed geslaagd. En natuurlijk vooral overal geneusd. Vanwege de kou hebben we vaak even ergens iets gebruikt en ook lekker gegeten.

We kregen wel steeds meer bagage en die werd aardig zwaar. Dus besloten we om een uur of 6 maar naar het station te gaan en lekker warm te gaan zitten. De trein ging pas om half 8.

Deze keer waren we echt blij met onze besproken plaatsen, want hij was hartstikke vol.

Om 22.10 uur kwamen we in Karlstad aan. We hoefden gelukkig geen ijs van de autoruit te krabben (dat heb je als het hard vriest) en waren een uur later weer thuis; moe en zeer voldaan.

We gaan in de zomer zeker wel weer een paar dagen naar Stockholm, want er is nog zo ontzettend veel te zien (en te winkelen).

We horen uit Nederland veel verhalen over de winter, die daar nu toch ook toegeslagen heeft. De een klaagt steen en been, de ander geniet van de sneeuw en het schaatsen. Hoe verschillend kunnen mensen zijn. Maar dit lijkt me aardig beter dan dat natte herfstweer dat maar niet voorbij ging. In ieder geval veel gezonder.

Hier vriest het nu overdag ook 20 graden; dat is niet extreem. De zon schijnt er lekker bij en de wereld is zooo schoon.

Hier zie je de oude en de nieuwe situaties.

(overigens is die grote witte kast naast de boiler een kast waar je natte winterkleding in kunt drogen. We gebruiken hem niet, want hij vreet stroom, maar bezems e.d. passen er erg goed in)

Bericht 90

Het is al weer even geleden sinds het laatste bericht en er is veel gebeurd intussen. Vooral met de verbouwing.

De boiler bleek toch niet in orde te zijn, dus weer de loodgieter laten komen. Dat was nog knap lastig; ik moest er een paar keer achteraan. Uit eindelijk kwam hij, om binnen 5 minuten te vertellen dat de boiler kapot was en niet gerepareerd kon worden. Hij belde een elektrozaak (zonder eerst met mij te overleggen). Die kwam en zei 'natuurlijk' hetzelfde. Dus maar een nieuwe besteld, dat moest immers toch. Na twee dagen kwam die en is geïnstalleerd. We hadden er eentje van 300 liter, maar nu is het een kleinere, 200 liter, geworden. Groot genoeg voor ons.

Alleen zitten we nu met een stuk lelijke muur. Afijn, daar plakken we dan maar wat behang overheen.

Daarna hebben Bert en Simone de rest afgemaakt. Ook dat viel allemaal tegen, want de loodgieter had de zaak zo veranderd, dat de buizen die zij al klaar hadden niet meer pasten. Dus qua uurloon waren zij ook weer een stuk duurder dan waar we op gerekend hadden. Al met al zijn de badkamers dus duizenden kronen duurder geworden dan we hadden gedacht.

Tot overmaat van ramp ging intussen de broodmachine ook nog kapot. Dus ook maar een nieuwe gekocht.

Maar uiteindelijk is het allemaal erg mooi geworden en daar zijn we wel blij mee. De tegenslag gaan we snel vergeten.

De douche beneden moet nog een nieuw plafond hebben, maar dat laten we voorlopig maar zitten. Eerst maar weer sparen.

Overigens heb ik de loodgieter een klachtenbrief gestuurd, maar hij reageert helemaal niet. Intussen kan hij dus mooi wachten op zijn geld. Wordt vervolgd.

Het is hier intussen wel winter geworden. Het vriest goed en er ligt een leuk pak sneeuw. Lang niet zo als vorig jaar. Maar dat was dan ook extreem.

We horen uit Nederland allemaal verhalen over de vreselijk lange herfst die daar is, met regen, storm, hagel en onweer. Zielig hoor.

Die kou hier is echt niet erg. Lekker droog en erg gezond. Ik ben nu al voor de derde keer op rij verkouden teruggekomen van een vakantie in Nederland. Dat zegt ook genoeg.

Op school heb ik wel veel gemist in die verbouwingstijd. Intussen ben ik weer begonnen en moest direct een toets maken over 4 hoofdstukken waar ik niets aan gedaan had. Ik heb het nog niet terug, maar het is geloof ik best goed gegaan. Ik zal die gemiste stof nog proberen in te halen en intussen met de klas mee verder met de volgende hoofdstukken.

Het verstaan van Zweden is nog steeds erg lastig. Maar dat oefen ik ook te weinig. We moeten toch maar een TV-antenne gaan kopen (als het schip met geld is gekomen), dan kunnen we dat ook gaan oefenen. Lezen en praten gaat eigenlijk heel goed, vind ik zelf.

Alinda heeft al die drukte best goed doorstaan al was het soms best zwaar.

We zijn er allebei erg moe van geworden, ook van de toestanden natuurlijk.

Nu komt er weer een leukere tijd; 13 febr. ga ik met school lekker naar de bowlingbaan (die is in onze school, jaja) en as. woensdag gaan Alinda en ik naar Stockholm met de trein. We blijven een nachtje in een hostel en gaan donderdag weer terug. Ik moet mijn paspoort verlengen en daarvoor moet je dan naar de ambassade. We maken er dus maar een kleine vakantie van.

Ik heb de treinreis en het hostel via internet geboekt (evenals laatst de vliegreis en eerder de bootreis). Ja, Oma wordt steeds handiger met dit soort zaken. Maar eerlijk gezegd is het een hele klus om uit te vinden hoe het werkt hoor. Gelukkig hebben we Jan in de buurt, die in noodgevallen komt helpen. Hij heeft ook een lekkende leiding gerepareerd. Dan hoefden we ook niet weer iemand te laten komen. Die jongen is goud waard voor ons.

Dus de volgende blog zal gaan over ons verblijf in Stockholm. Tot dan dus.