bericht 35
Uiteindelijk ging alles zo snel en was ik op vrijdagmorgen helemaal klaar. Mieke bleef nog wat langer op haar vakantieadres, dus daar hoefde ik niet op te wachten. Ferry kwam om het grof vuil op te halen en had een thermoskan koffie met gebak bij zich om het afscheid te vieren. Hij had me eigenlijk voor de avond willen uitnodigen voor een galgenmaal (!) Maar het vogeltje wilde vliegen. Uitgezwaaid door Ferry en buurvrouw Marina reed ik dan weg uit Wilhelminaoord. Ferry reed tot Wapserveen achter me; nog even zwaaien en dat was het dan. Wel even een momentje, zoals hij later zei. Sleutels ingeleverd bij de woningstichting in Ruinen (waar ze nog eens heel moeilijk deden; ze wilden dat ik tot de 30e bleef, omdat dan de huur opgezegd was). Beetje getikt lijkt me.
Via Emmen, Oldenburg, Bremen, Hamburg, Flensburg Denemarken in en dan via de Kleine Belt, Grote Belt (tolbrug) en de Sont (tolbrug) Zweden in. Dat was even een emotioneel momentje hoor. Nu was ik echt geëmigreerd. Het was niet helemaal donker en de volle maan weerspiegelde in het water. Toen ik er met Alinda heen reed was het ook al zo mooi.
Wat me nog nooit overkomen is bij de honderden keren dat ik een grens overstak, werd ik nu gecontroleerd. Nooit had ik iets bij me, maar juist nu had ik de campervloer en de wc vol met planten (en die mag je niet invoeren). De meneer vroeg of ik een hond bij me had en of ik met vakantie kwam. Ik vertelde dat ik in Zweden kwam wonen. Nou toen werd het toch een leuk babbeltje en wenste hij me een fijne tijd. Pffff. Gelukkig keek hij niet achter me in de camper!
Om half 12 bij Landskrona ben ik gaan slapen en de volgende morgen om 7 uur weer gaan rijden.
Zowel de reis door Duitsland en Denemarken als die door Zweden verliep lekker rustig. Ik kon gestaag aan doorrijden, alleen bij Hamburg was er een half uurtje file.
Om 14.10 smste ik naar Alinda dat ik op de brug van Sunnemo was. Zij stond dus al voor de deur op me te wachten. Toen schoot ik helemaal vol. Ik was thuis!!! Want zo voelt het wel. Ook was ik erg blij weer bij AlindaIk ben helemaal bekaf van deze laatste weken. Wat heb ik gebuffeld zeg. Maar nu heb ik een week rust. Daar zal Alinda ook wel voor zorgen. Ik ga me lekker laten verwennen. Veel luieren.
Ze heeft al een aantal keren mijn voeten heerlijk gemasseerd. te zijn. Zij was zich ook al wel eenzaam gaan voelen en was ook blij dat ik er was.

We hebben wel de planten direkt uit de camper gehaald, in de schaduw neergezet en water gegeven. Zondags hebben we die geplant. We hebben 'zomerwater' dat is water dat uit het meer gepompt wordt en voor de tuin, de auto, e.d. gebruikt kan worden. Ongeveer 30 bewoners hebben dat zelf in handen. Een buurman zorgt voor afluiting in de herfst en aansluit
ing in het voorjaar en het onderhoud van de pomp. Dat kost elk huis 500 Kr. per jaar. We hebben de planten elke dag flink water gegeven, want het is erg warm. Benieuwd of ze het gaan redden. Alinda had een margrietplant gekocht met een blauw-geel mini meiboompje er in (het is hier net midzomerfeest) en blauwe en
gele ballonnen opgehangen. Daarmee wordt het lege huis toch heel gezellig.
Helemaal stilzitten kon ik toch ook niet als er veel te doen valt. Ik heb dus wel wat klusjes gedaan. Het gereedschap had ik meegenomen in de camper, dus ik kan wel aan de slag. Niet te veel; ik luier ook echt wel veel. Het is bovendien erg warm. Tegen de 30 graden. In Nederland is het op het ogenblik niet om te harden begrijp ik.
Ik ben ook nogal in de weer geweest om internet te krijgen. Dat is nog niet zo gemakkelijk, zo blijkt. Het komt er op neer dat ik mobiel blijf. Ik heb een dongel. Daar betaal ik ongeveer 30 euro per maand voor. Een vaste aansluiting is duurder, bovendien zijn de aansluitkosten nogal hoog. Voorlopig laten we het maar zo. De Zweedse mobiele telefoon kan ik nog niet gebruiken, want ik heb de code denk ik ingepakt in de verhuiswagen zitten. Geen idee hoe snel ik die weer vind.
Wel heb ik skype. Dat is wel een uitvinding zeg! Met beeld, gratis bellen.
Ik moet jullie zeggen dat we hier heel gelukkig zijn. Het is hier heel mooi. Als je de straat uit loopt (100 m) zit je meteen in het bos. Een kwartiertje over een bospaadje en je bent bij een mooie zwemplek in het meer. En dan de rust. We hebben buren, maar je hoort ze niet en je ziet ze ook bijna niet. De mensen zijn zo relaxt, nergens zie je haast. Ook niet in het verkeer (dat is er trouwens ook niet veel, zelfs niet op de E wegen). In de winkels nemen ze alle tijd voor je (ook als je domme vragen hebt over internet) en de andere klanten wachten gewoon rustig.
Ik ben intussen al weer lekker uitgerust, dus we zien vol verwachting de verhuisauto komen. Dan kunnen we aan de bak. Maar dan wel in een tempo dat ons beter past. We gaan ook echt van de zomer genieten hoor.
Vanuit Sunnemo een hartelijke groet van ons beiden en tot het volgende bericht.
Uiteindelijk ging alles zo snel en was ik op vrijdagmorgen helemaal klaar. Mieke bleef nog wat langer op haar vakantieadres, dus daar hoefde ik niet op te wachten. Ferry kwam om het grof vuil op te halen en had een thermoskan koffie met gebak bij zich om het afscheid te vieren. Hij had me eigenlijk voor de avond willen uitnodigen voor een galgenmaal (!) Maar het vogeltje wilde vliegen. Uitgezwaaid door Ferry en buurvrouw Marina reed ik dan weg uit Wilhelminaoord. Ferry reed tot Wapserveen achter me; nog even zwaaien en dat was het dan. Wel even een momentje, zoals hij later zei. Sleutels ingeleverd bij de woningstichting in Ruinen (waar ze nog eens heel moeilijk deden; ze wilden dat ik tot de 30e bleef, omdat dan de huur opgezegd was). Beetje getikt lijkt me.
Via Emmen, Oldenburg, Bremen, Hamburg, Flensburg Denemarken in en dan via de Kleine Belt, Grote Belt (tolbrug) en de Sont (tolbrug) Zweden in. Dat was even een emotioneel momentje hoor. Nu was ik echt geëmigreerd. Het was niet helemaal donker en de volle maan weerspiegelde in het water. Toen ik er met Alinda heen reed was het ook al zo mooi.
Wat me nog nooit overkomen is bij de honderden keren dat ik een grens overstak, werd ik nu gecontroleerd. Nooit had ik iets bij me, maar juist nu had ik de campervloer en de wc vol met planten (en die mag je niet invoeren). De meneer vroeg of ik een hond bij me had en of ik met vakantie kwam. Ik vertelde dat ik in Zweden kwam wonen. Nou toen werd het toch een leuk babbeltje en wenste hij me een fijne tijd. Pffff. Gelukkig keek hij niet achter me in de camper!
Om half 12 bij Landskrona ben ik gaan slapen en de volgende morgen om 7 uur weer gaan rijden.
Zowel de reis door Duitsland en Denemarken als die door Zweden verliep lekker rustig. Ik kon gestaag aan doorrijden, alleen bij Hamburg was er een half uurtje file.
Om 14.10 smste ik naar Alinda dat ik op de brug van Sunnemo was. Zij stond dus al voor de deur op me te wachten. Toen schoot ik helemaal vol. Ik was thuis!!! Want zo voelt het wel. Ook was ik erg blij weer bij AlindaIk ben helemaal bekaf van deze laatste weken. Wat heb ik gebuffeld zeg. Maar nu heb ik een week rust. Daar zal Alinda ook wel voor zorgen. Ik ga me lekker laten verwennen. Veel luieren.
Ze heeft al een aantal keren mijn voeten heerlijk gemasseerd. te zijn. Zij was zich ook al wel eenzaam gaan voelen en was ook blij dat ik er was.

We hebben wel de planten direkt uit de camper gehaald, in de schaduw neergezet en water gegeven. Zondags hebben we die geplant. We hebben 'zomerwater' dat is water dat uit het meer gepompt wordt en voor de tuin, de auto, e.d. gebruikt kan worden. Ongeveer 30 bewoners hebben dat zelf in handen. Een buurman zorgt voor afluiting in de herfst en aansluit


Helemaal stilzitten kon ik toch ook niet als er veel te doen valt. Ik heb dus wel wat klusjes gedaan. Het gereedschap had ik meegenomen in de camper, dus ik kan wel aan de slag. Niet te veel; ik luier ook echt wel veel. Het is bovendien erg warm. Tegen de 30 graden. In Nederland is het op het ogenblik niet om te harden begrijp ik.
Ik ben ook nogal in de weer geweest om internet te krijgen. Dat is nog niet zo gemakkelijk, zo blijkt. Het komt er op neer dat ik mobiel blijf. Ik heb een dongel. Daar betaal ik ongeveer 30 euro per maand voor. Een vaste aansluiting is duurder, bovendien zijn de aansluitkosten nogal hoog. Voorlopig laten we het maar zo. De Zweedse mobiele telefoon kan ik nog niet gebruiken, want ik heb de code denk ik ingepakt in de verhuiswagen zitten. Geen idee hoe snel ik die weer vind.

Wel heb ik skype. Dat is wel een uitvinding zeg! Met beeld, gratis bellen.
Ik moet jullie zeggen dat we hier heel gelukkig zijn. Het is hier heel mooi. Als je de straat uit loopt (100 m) zit je meteen in het bos. Een kwartiertje over een bospaadje en je bent bij een mooie zwemplek in het meer. En dan de rust. We hebben buren, maar je hoort ze niet en je ziet ze ook bijna niet. De mensen zijn zo relaxt, nergens zie je haast. Ook niet in het verkeer (dat is er trouwens ook niet veel, zelfs niet op de E wegen). In de winkels nemen ze alle tijd voor je (ook als je domme vragen hebt over internet) en de andere klanten wachten gewoon rustig.
Ik ben intussen al weer lekker uitgerust, dus we zien vol verwachting de verhuisauto komen. Dan kunnen we aan de bak. Maar dan wel in een tempo dat ons beter past. We gaan ook echt van de zomer genieten hoor.
Vanuit Sunnemo een hartelijke groet van ons beiden en tot het volgende bericht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten