woensdag 22 december 2010

bericht 52
Gisteren was het de kortste dag van het jaar. Dat betekent hier dat het om half negen pas licht is en dat het om vier uur al helemaal donker is. De winter is gisteren dus ook begonnen. Dat zou je niet zeggen als je de weerberichten van de hele wereld bekijkt. Overal te veel regen, met overstromingen. Zelfs in de Sahel (sic) hebben ze last van te veel regen; op Curacao zijn de stranden weggespoeld; in Europa heeft de winter vroeg en streng toegeslagen.
Ook hier in Zweden is het extreem. De koudste maand is meestal februari (vorig jaar 34 graden vorst, en dat was uitzonderlijk). Bovendien kan het hier met kerst zomaar sneeuwloos zijn.
Maar nu is er op 9 november al sneeuw gevallen, die ook nog eens is blijven liggen. Het heeft alleen maar bijgesneeuwd. Ook is er al wel een maand erg strenge vorst. Gisteravond om half elf vroor het al 27 graden en vanmorgen om half negen was het -29 !
Wat zal de energierekening gaan doen aan het eind van het seizoen?
Wij leven trouwens alleen op de bovenste verdieping, dan hoeven we beneden alleen de zaak maar vorstvrij te houden. We dragen thermo-ondergoed en warme kleding, dus we hebben geen last van de kou. Als het zo koud is, is de lucht heel helder en kan het dus niet sneeuwen. Zijn er wolken dan stijgt de temperatuur zomaar met 10 of 15 graden en krijgen we weer sneeuw.
Er was vannacht een prachtige volle maan, die heel dichtbij lijkt te staan. Vanmorgen ging hij roze onder. Dat schijnt te maken te hebben met de maansverduistering, die hier overigens niet te zien was.
Het is wel een prachtige wereld hier hoor.
Op 13 december hadden we het Lucia-feest. Lucia is de heilige die het nieuwe licht in de donkerste tijd komt brengen. Overal worden jonge meisjes als Lucia gekozen en zij mag dan in een witte jurk en met een kroon op haar hoofd waar kaarsen in branden het licht binnenbrengen.
Ook op mijn school was een (Thaise, Zweden is multi-culti) Lucia. Er is dan weer eens een gelegenheid om gebak te eten. Dat grijpen ze hier aan bij elke gelegenheid.
Op school zit ik samen met vluchtelingen uit Irak, Palestina, Somalië en Eritrea. Immigranten uit Nederland, Schotland, Duitsland en Roemenië. Een Philippijnse, die hier getrouwd is en met 10 Thaise dames. Daar kun je ze blijkbaar per dozijn kopen of ze geven kwantumkorting, want er zijn er hier heel veel. Ze zijn tussen de 20 en 35 jaar en trouwen met 60+ Zweden. Erg ongezond als je het mij vraagt. Maar het zijn erg aardige vrouwen, ik kan goed met ze opschieten.
De kersttijd is een langdurige geschiedenis. Het begint al in oktober en duurt tot de 13e kerstdag. Er wordt in elk huis en in elk restaurant een "Julbord" (kersttafel) gehouden. Dit in de vorm van een buffet. Typische Julgerechten zijn: Gekookte ham, vis en risgryntgröt (het smaakt zoals het klinkt). Rijstebrij dus met zoetigheid. Het heeft hier allemaal niet zo veel met de geboorte van Jezus te doen. Dat is meer een aangelegenheid in de kerk. Wat iedereen hier viert is "Jul". Joelfeest dus. Het feest van de zonnewende. Een overblijfsel uit de Germaanse tijd. Er was een goede kabouter "de Tomte", die bij de mensen aanklopte (klappar) en een stuk hout naar binnen gooide, zodat ze zich konden warmen. Hij had een grijs pakje aan met een grijze puntmuts. In de vorige eeuw heeft een sprookjestekenaar er een rood pakje van gemaakt en is hij gegroeid. In andere landen werd het toen de kerstman, maar hier is het nog steeds de Tomte en hij brengt op 24 december Julklapper (cadeautjes). Kerst is door de kerk op deze tijd ingesteld, om aan te sluiten bij het oorspronkelijke feest, maar het heeft hier echt niets met elkaar te maken. Het is een erg gezelige tijd. Mooie versieringen, veel lichtjes. Maar niet zo oubollig als in Nederland. Ze zijn hier ook nog heel traditioneel met veel rood/groen en goud/zilver. Ik dacht dat het veel te lang zou duren, maar het is eigenlijk wel heel gezellig zo.
Vandaag heb ik de hele dag besteed aan het schrijven van kerst en nieuwjaarsgroeten. Ik zat met de laptop op schoot voor het raam, met uitzicht op het dikke pak sneeuw in de tuin; het zonnetje dat er op scheen en de strakblauwe lucht erboven. Echt een sprookje. Ik ben nog niet helemaal klaar, morgen maar weer verder. Ik hoop dat ik niemand vergeten ben. Ik heb niet van iedereen een mailadres. (kan natuurlijk nog doorgegeven worden). Maar die mensen die geen mailtje hebben gekregen (excuus), wensen wij vanaf deze plek heel gezellige feestdagen toe en voor het nieuwe jaar 2011 alle goeds.
We hopen dat jullie in Nederland deze barre tijden goed doorkomen en dat de chaos (waarom toch?) niet al te groot zal blijven.
Weet je wat we heel erg gaan missen? Het live-verslag van de Elfstedentocht !

Geen opmerkingen:

Een reactie posten