bericht 57.

Zaterdag waren we naar Karlstad om wat te shoppen en merkten dat het daar stevig dooide en regende. Bah. Thuisgekomen vroor het nog en het sneeuwde. Alinda moest nog een keer aan de schep. Maar toch kon je zien dat mensen hier wel dooi verwachtten, want ze waren hier en daar al sneeuw van het dak aan het halen. Wij kunnen er niet bij, want dan moet je zo'n laddertje op het dak hebben.

Zondag ging het inderdaad ook in Sunnemo dooien. Direkt dikke bagger op straat en het werd glad. Maar de strooiauto kwam al snel om grof zand te strooien. Dat ligt ook altijd op de kruispunten en de trottoirs. Volgens mij het beste anti-slip-middel. Ook nog eens milieuvriendelijk. In het voorjaar wordt het zand dat dan nog op de wegen ligt gewoon weer opgeveegd, of verdwijnt in de berm. 's Avonds kwam de sneeuwschuiver om alle bagger aan de kant te schuiven, maar.........het begon ook al weer te vriezen en we weten al dat die rand die de schuiver voor de opritten legt heel kompakt en zwaar is en als dat zaakje ook nog eens extra bevriest, is het een flinke taak om die dikke rand weg te krijgen. Dus wij naar buiten met de scheppen. Niet gek bekeken, want alle buren begonnen ook te scheppen. Stel je voor dat je er niet meer uit kunt met de auto!

We ontdekten bij de buren aan het dak van het huis en het balkon enorme krullen sneeuw. De sneeuw van het dak gleed er af door de dooi, maar het is zo'n kompakte massa dat het heel blijft en als een krul naar beneden glijdt. Daarna zagen we dat wij ook zo'n mooie krul aan het afdak van het terras hadden. Als die dingen dan uiteindelijk afbreken en neerstorten geeft dat een enorm lawaai.

Zoals je merkt weet ik nu ook hoe je foto's in de blog kunt plaatsen. Ik heb van de week ook veel oude berichten van plaatjes voorzien. Dus wie zin heeft kan daar ook nog eens in kijken.

We hebben hier ook al twee keer Jehova's getuigen aan de deur gehad. Bij de eerste had ik gezegd dat ik joods was en geen interesse had. (ik weet dat ze daar niets van moeten hebben, dus dan ben je snel van ze af) Komen er deze week weer 2 mannen. Deze keer hadden ze zelfs de Wachttoren in het Nederlands bij zich. Of ze de bezoekjes ook plannen hè! Afijn, ik heb ze duidelijk te verstaan gegeven dat ze niet meer moeten komen. Maar eens zien......

Ook nog iets leuks; de 22e januari is er op mijn school een open dag en mijn leraar kwam me namens de rector vragen of wij dan met ons kaartenwinkeltje daar wel wilden komen staan. Bovendien heeft hij intussen kontakt gehad met de directeur van de volkshogeschool en daar mag ik komen laten zien wat we hebben. Nou ja!

Vandaag is het Tjugondedag (twintigste dag [na kerst]). Dan wordt voor het laatst een dans rond de kerstboom gemaakt en komt Tomte nogmaals een zak snoep bij de kinderen brengen. Daarna wordt gezamenlijk de kerstboom afgetuigd (wat klinkt dat raar) en alle versieringen, kerstgordijnen en kerstserviesgoed weer opgeborgen. Daarmee komt er een eind aan de wel zeer lange kerstperiode.

Het wordt ook wel Knutdag genoemd, de naamdag van Knut. Daar doen ze hier ook nog wel aan.

De 11e was bv. de naamdag van Jan en feliciteerde de leraar de beide Jannen in de klas. De 5e december is de naamdag van Sven (zo heet mijn oudste kleinzoon) en de 6e uiteraard van Nicolaas.

Deze week is de school ook weer begonnen; weer vroeg op en dat valt me niet altijd mee. Er is ook het een en ander veranderd, want de stagiaire is weg en nu moeten de twee docenten het weer samen doen. Ik zat ineens dus weer bij de beginners. Echt, sommigen kunnen nog niet eens lezen. Dus ik vroeg "moet dit zo verder?" De docent vroeg of ik liever naar de gevordendengroep wilde. Nou dat wil ik op z'n minst wel proberen. Dus daar zit ik nu. Daar wordt alleen maar Zweeds gesproken en dat is best moeilijk. De lerares spreekt nl. erg vlug. Maar wel duidelijk. Vanaf volgende week moet ik elke week een test gaan doen en eind februari de Nationale Proef (NP). Als ik dat haal kom ik in de hoogste groep. Zij denkt dat ik het wel kan, maar ik denk van niet. Het kan me trouwens ook niet schelen. Als ik 'blijf zitten' herhaal ik veel van wat ik nu erg moeilijk vind. We zien het wel. Als ik me in het Zweeds wat kan redden is het mij wel genoeg.

Nog iets wat opvalt: Hier hebben lang niet zo veel mensen een hond als in Nederland. Maar als ze er een hebben, loopt die nooit los. Ook niet in het bos. De hondeneigenaren hebben altijd plastic zakjes bij zich. We hebben zelfs midden in het bos gezien dat een drol werd opgeraapt. In Nederland zijn de hondendrollen een van de grootste ergernissen. Maar toch......één keer hebben we een drol gevonden. En dat midden in de witte sneeuw. Wel zie je in de sneeuw hier en daar knal oranje plekken.

Als ik tegen 12 uur thuis kom van school heeft Alinda al veel huishoudelijk werk gedaan en als het nodig is ook sneeuw geruimd. Daarnaast maakt ze elke dag een stuk of drie kaarten. Ze heeft echt zin in ons winkeltje. Ik hoop ook van harte dat het iets wordt.

De dooi heeft trouwens maar 2 dagen geduurd. Het was 1 á 2 graden boven nul. Intussen vriest het al weer tussen 10 en 15 graden. Er wordt opnieuw veel sneeuw verwacht.

Vanmorgen ben ik met de auto naar de APK-keuring geweest. Helemaal goed gekeurd gelukkig. De keuringsstations zijn onafhankeleijk. De keuring gebeurd nooit in een garage die ook wel repareert. Er wordt je dus nooit een vernieuwing van een onderdeel opgedrongen. Dat is me in Nederland best wel eens overkomen. Dan moest ik bv. een nieuwe tankdop kopen, omdat de mijne niet afgesloten kon worden. Je wordt dus gewoon getild. Voorlopig kunnen we dus weer een jaar vooruit.

Vanmorgen een indringend gesprek met een Thaise klasgenote gehad. (Ik wordt een beetje als de moeder van de klas gezien). Maar daar zal ik een volgende keer over vertellen. Ik moet het eerst zelf nog wat verwerken.

bericht 56
Vandaag is het "Trettondagen" (de 13e dag[na kerst]) en een officiële vrije dag. Ik geloof niet dat er iets bijzonders gebeurt vandaag.
De sneeuw wordt hier nu echt serieus!!! Dinsdag heeft het de hele dag gesneeuwd en hebben we 3 keer flink moeten schuiven en scheppen. Woensdagmorgen was de sneeuwploeg langs geweest en dan moeten we een hele dikke, geperste laag voor de oprit en de oploop scheppen. Dat is echt zwaar werk. De pas gevallen sneeuw is nog los en gaat wel aardig. Alleen worden de opgehoogde bulten zo hoog dat de schep aardig hoog opgetild moet worden. Vandaag (donderdag) valt het weer de hele dag en hebben we al weer een paar keer moeten ruimen. En het moet nog wel weer!De bulten zijn nu ook wat afgegraven, d.w.z. de sneeuw is meer naar achteren geduwd. Bovendien hebben we een doorgang naar de compostbult aan het eind van de tuin gegraven. Daar zitten de vogels graag te scharrelen. We strooien er ook wat zaad op.
De achterburen hebben 2 zwarte katten en die vinden het heerlijk om samen te ravotten in de sneeuw. Een genot om naar te kijken. Er zijn nog wel een paar katten in de buurt, maar die houden het voor gezien; we zien ze helemaal niet meer.
Opvallend is ook dat de koeien hier nog gewoon buiten staan. Ze hebben een afdak, waar het hooi onder wordt gelegd. Bovendien is er midden in de wei nog een plek waar hooi ligt. Je zou toch denken dat ze naar binnen moeten. Maar de boer zal wel weten wat hij doet. Ze zien er trouwens best uit.
Het verkeer gaat ondanks de sneeuw gewoon door. We hebben zicht op de hoofdweg aan de andere kant van het meer en daar rijdt het gewoon. Ook door het dorp rijden de auto's normaal. Wel zie je nu meer sneeuwscooters. Niet zo heel veel hoor. Het is meer een lol om door ongerepte sneeuw te crossen.
De overbuurman heeft zich een sneeuwblazer aangeschaft. Hij houdt, in tegenstelling tot de meeste Zweden, helemaal niet van de winter. Het is te koud; er ligt te veel sneeuw; het sneeuwruimen is te zwaar. Hij heeft altijd wel wat te klagen en snapt niet dat wij er van genieten. Veel mensen zie je wandelen, met of zonder nordicstokken. Sommigen al 's morgens als het nog donker is, voor het werk aan. Als wij opstaan wordt het net licht en komen ze terug van de wandeling. Wij zijn niet zo actief en lopen meestal rond 1 uur. Dan is er vaak een lekker zonnetje bij.
Alinda krijgt hoofdpijn van die felwitte wereld en draagt nu een zonnebril. Ook als ze voor het raam zit en naar buiten kijkt. Dan zijn mijn zelfkleurende glazen toch wel lekker.
In Hagfors en Eksharad (hier vlak bij) kun je alpineskiën en overal zijn langlaufloipes (al dan niet verlicht), dus wintersporten kan hier volop.
Volgende week zal een schoolgenoot van me mij leren hoe ik foto's in de blog kan zetten. Zelf krijg ik het maar niet klaar. Dan kunnen jullie ook 'zien' hoe het er hier uit ziet. Want we hebben intussen wel heel veel plaatjes geschoten.
We begrepen uit het nieuws dat Nederland weer lekker in de dooi zit. Nou sterkte er mee.

bericht 55

Om te beginnen wensen we alle lezers van deze blog een jaar toe waarin ze zich gelukkig zullen voelen met het leven.
Tja, 2010 ligt achter ons. Een wel heel bijzonder jaar voor ons door de emigratie naar Zweden.
Eerst het zoeken op internet naar huizen, dan twee weken in april in Zweden op zoek en nog direct slagen ook. Eind mei weer er naar toe om het koopcontract te tekenen. Terwijl Alinda daar al bleef, ging ik terug om alle zaken in Nederland af te handelen en de verhuizing te regelen. Eind juni ging ik dan ook definitief. Intussen zitten we hier al weer 7 en 6 maanden. En wat is het een goede keuze geweest !!! We voelen ons hier zo gelukkig. We genieten van de rust, van ons mooie huis, van de natuur en van elkaar.
We proberen middels de blog de familie en vrienden in Nederland zo goed mogelijk op de hoogte te houden van ons leventje hier en tegelijkertijd iets over Zweden te vertellen.
De jaarwisseling in Zweden: dat was lachen. De hele oudejaarsdag en avond stilte alom, zoals gewoonlijk. Omdat we geen tv hebben en toch wilden weten wanneer het 24.00 zou zijn hebben we de radio aan gedaan. Het jaar werd met poëzie uitgeluid, met een zeer gedragen plechtige stem. "Luidt klokken luidt uit het oude jaar en luidt klokken voor het nieuwe jaar". De laatste minuten werd elke 10 seconden de tijd gezegd en de laatste 10 werden hardop achteruit geteld.
Even later werd er hier en daar in het dorp vuurwerk afgeschoten (op welgeteld 5 plaatsen) en nog een paar pleken buiten het dorp. Het was allemaal mooi siervuurwerk en geen rotjes. Er kwamen wat mensen thuis met de auto van visite elders. Je zag verder niemand op straat en om half één was het voorbij, om kwart voor één waren de lichten uit en lag men in bed. Echt stom verbaasd waren we over zo'n rustige oudejaarsviering.
Dan lees je 's morgens de Wereldkrant en dan is het in Nederland rustig verlopen; slechts één dode, veel gewonden, waaronder politiemensen, en tientallen arrestaties. (Over de rest van Zweden weten we nog niets)
Vanmorgen schijnt er een stralende zon en het vriest maar 1 graadje. Lekker wandelen dus.

Nog even iets van de statistieken: December 2010 was de koudste decembermaand in Zweden in 110 jaar. En dat was nou onze eerste. Maar zoals eerder gezegd; we hebben er geen last van gehad. Alleen misschien later wel van de energierekening.
Op 19 november 2010 gebeurde het 6000e auto ongeluk met een eland. Er zijn er 300.000 en er mogen jaarlijks 100.000 afgeschoten worden.
In februari 2011 mogen er 20 wolven afgeschoten worden. Gezien het feit dat Zweden verzot zijn op jagen komen er weer duizenden jagers op af.

Het is hier nog steeds doodstil, prachtig zonnig weer, dus jassen aan en naar buiten. Misschien kunnen wij nog wat mooie plaatjes schieten.

bericht 54
Deze week zijn het hier de "mellan dagen" (tussen dagen). D.w.z. dat tussen kerst en nieuwjaar de winkels opruiming hebben. En alles gaat weg voor soms zelfs minder dan de helft van de prijs.
Het schijnt een enorme drukte in de stad te zijn. Gelukkig hebben wij niets nodig. Het zou ons ook veel te druk zijn.Wij zijn vorige week al naar Karlstad geweest; gewoon omdat we er zin in hadden. Alinda vindt het wel leuk om af en toe naar de stad te gaan. Het is hier gewoon minder druk, er jammert je geen muziek tegemoet en natuurlijk voelt ze zich ook beter. Zo kan ze hier dus veel meer aan. Er is een hobbywinkel in Karlstad, maar die verkopen niet wat wij zoeken voor de kaartenmakerij. Wel hebben we iets gekocht om leuke kerstpoppetjes te maken. Dat is weer iets wat niet in Nederland is. We hebben ook nog lekker gegeten in een wokrestaurant. Er zijn hier ontzettend veel restaurantjes waar je voor nog geen €10,- kunt eten. En ook nog erg lekker.
Nu het zo'n 10 à 15 graden warmer is zijn er ook meer mensen buiten te zien. Er rijden af en toe sneeuwscooters (dus toch eens lawaai in de straat, maar het is niet noemenswaard)en het langlaufen is begonnen. De piste hier vlak bij huis is nu ook aangelegd.
De Zweden zijn nagenoeg allemaal dol op de winter, behalve onze overbuurman, die klaagt steen en been en begrijpt helemaal niet dat wij altijd maar wandelen en het nog fijn vinden ook. Er zijn heel veel mensen die 's morgens als het nog donker is eerst gaan wandelen (al of niet nordic) voor ze aan de dagtaak beginnen. Nou zulke ochtendmensen zijn wij nu ook weer niet. Als het zonnetje 's middags schijnt gaan wij er op uit.
En nu maar op naar de jaarwisseling. We zijn benieuwd hoe dat hier verloopt. Jullie, lezers van de blog, in ieder geval prettige dagen. En .....je bent een rund als je met vuurwerk stunt !!!

bericht 53

Wat een eigenaardige kerstdagen waren dit ! We waren met ons tweetjes thuis in een besneeuwde wereld die alle geluiden dempt. We hebben hoegenaamd geen beweging gezien van mensen buiten. Wat een stilte. En wat heben we er van genoten. Lekker rustig zitten breien, kaarten gemaakt, Tora gestudeerd, sneeuw geruimd en een spelletje gedaan. En ons kerstdiner bestond uit.........spruitjes. Lekker joh.

De temperatuur was gisteren gestegen tot -13 en vandaag was het -7. Met het gevolg dat we weer sneeuw er bij hebben gekregen. De verwachting is dat er nog meer gaat komen.

Vorige week hadden we op school een knutseldag. Iedereen werd gevraagd z'n knutselarijtjes mee te nemen. Alleen een vrouw uit Lithouwen en de Thaise dames hadden iets meegenomen en ik had onze zelfgemaakte kaarten meegenomen. Ze vielen goed in de smaak en er zijn zelfs 24 verkocht. Ik had al gemerkt dat dat soort dingen hier helemaal niet worden gedaan. Terwijl op de kerstmarkten allerlei huisvlijt werd verkocht. Ik heb mijn docenten gevraagd of zij dachten dat het misschien geschikt zou zijn voor de verkoop hier in Zweden. Ze waren daar allebei zeer positief over. Mijn leraar is bevriend met de directeur van een volkshogeschool en hij gaat informeren of ik daar geen les kan komen geven in al die papiertechnieken. Dat is dan zo maar ineens een heel nieuwe gedachte, waar ik even aan moet wennen, maar het lijkt me wel erg leuk.

Een echtpaar uit St. Oedenrode, dat ook bij mij op school zit, heeft hun autoreparatiebedrijf daar verkocht en hun buurman was een groothandelaar in knutselpapier. Ik heb het adres gekregen en intussen een mooie bestelling geplaatst. Want wij houden van kaarten maken met alerlei technieken en als we daar op markten een centje mee zouden kunnen verdienen zou dat wel prachtig zijn.

Op school hadden we ook Julfest en we mochten onze gezinsleden meenemen. Alinda zag er erg tegenop om al die onbekenden te ontmoeten, maar ze is wel meegegaan. Achteraf heeft ze er toch erg van genoten. Ze kent nu de mensen, die ik dagelijks zie en waar ik over vertel. Ze deed het echt geweldig daar. 's Morgens hadden we eerst een leuke film (Zweeds gesproken en Zweeds ondertiteld, dat was heel goed te volgen voor ons allebei). Daarna was er een Julbord met een smörgasstorte en allerlei Russische en Thaise gerechten. Heerlijk allemaal. Tussendoor waren er zang en muzikale optredens van de klasgenoten.

Ik heb nog 2 weken kerstvakantie, tot 10 januari. Ik kan dus nog even flink aan het klussen. Er moet nl. nog best veel gebeuren.

Oja, ook vermeldenswaard: we hebben nog geen enkel rotje gehoord. In Wilhelminaoord was het eind oktober al vaak prijs.

bericht 52
Gisteren was het de kortste dag van het jaar. Dat betekent hier dat het om half negen pas licht is en dat het om vier uur al helemaal donker is. De winter is gisteren dus ook begonnen. Dat zou je niet zeggen als je de weerberichten van de hele wereld bekijkt. Overal te veel regen, met overstromingen. Zelfs in de Sahel (sic) hebben ze last van te veel regen; op Curacao zijn de stranden weggespoeld; in Europa heeft de winter vroeg en streng toegeslagen.
Ook hier in Zweden is het extreem. De koudste maand is meestal februari (vorig jaar 34 graden vorst, en dat was uitzonderlijk). Bovendien kan het hier met kerst zomaar sneeuwloos zijn.
Maar nu is er op 9 november al sneeuw gevallen, die ook nog eens is blijven liggen. Het heeft alleen maar bijgesneeuwd. Ook is er al wel een maand erg strenge vorst. Gisteravond om half elf vroor het al 27 graden en vanmorgen om half negen was het -29 !
Wat zal de energierekening gaan doen aan het eind van het seizoen?
Wij leven trouwens alleen op de bovenste verdieping, dan hoeven we beneden alleen de zaak maar vorstvrij te houden. We dragen thermo-ondergoed en warme kleding, dus we hebben geen last van de kou. Als het zo koud is, is de lucht heel helder en kan het dus niet sneeuwen. Zijn er wolken dan stijgt de temperatuur zomaar met 10 of 15 graden en krijgen we weer sneeuw.
Er was vannacht een prachtige volle maan, die heel dichtbij lijkt te staan. Vanmorgen ging hij roze onder. Dat schijnt te maken te hebben met de maansverduistering, die hier overigens niet te zien was.
Het is wel een prachtige wereld hier hoor.
Op 13 december hadden we het Lucia-feest. Lucia is de heilige die het nieuwe licht in de donkerste tijd komt brengen. Overal worden jonge meisjes als Lucia gekozen en zij mag dan in een witte jurk en met een kroon op haar hoofd waar kaarsen in branden het licht binnenbrengen.
Ook op mijn school was een (Thaise, Zweden is multi-culti) Lucia. Er is dan weer eens een gelegenheid om gebak te eten. Dat grijpen ze hier aan bij elke gelegenheid.
Op school zit ik samen met vluchtelingen uit Irak, Palestina, Somalië en Eritrea. Immigranten uit Nederland, Schotland, Duitsland en Roemenië. Een Philippijnse, die hier getrouwd is en met 10 Thaise dames. Daar kun je ze blijkbaar per dozijn kopen of ze geven kwantumkorting, want er zijn er hier heel veel. Ze zijn tussen de 20 en 35 jaar en trouwen met 60+ Zweden. Erg ongezond als je het mij vraagt. Maar het zijn erg aardige vrouwen, ik kan goed met ze opschieten.
De kersttijd is een langdurige geschiedenis. Het begint al in oktober en duurt tot de 13e kerstdag. Er wordt in elk huis en in elk restaurant een "Julbord" (kersttafel) gehouden. Dit in de vorm van een buffet. Typische Julgerechten zijn: Gekookte ham, vis en risgryntgröt (het smaakt zoals het klinkt). Rijstebrij dus met zoetigheid. Het heeft hier allemaal niet zo veel met de geboorte van Jezus te doen. Dat is meer een aangelegenheid in de kerk. Wat iedereen hier viert is "Jul". Joelfeest dus. Het feest van de zonnewende. Een overblijfsel uit de Germaanse tijd. Er was een goede kabouter "de Tomte", die bij de mensen aanklopte (klappar) en een stuk hout naar binnen gooide, zodat ze zich konden warmen. Hij had een grijs pakje aan met een grijze puntmuts. In de vorige eeuw heeft een sprookjestekenaar er een rood pakje van gemaakt en is hij gegroeid. In andere landen werd het toen de kerstman, maar hier is het nog steeds de Tomte en hij brengt op 24 december Julklapper (cadeautjes). Kerst is door de kerk op deze tijd ingesteld, om aan te sluiten bij het oorspronkelijke feest, maar het heeft hier echt niets met elkaar te maken. Het is een erg gezelige tijd. Mooie versieringen, veel lichtjes. Maar niet zo oubollig als in Nederland. Ze zijn hier ook nog heel traditioneel met veel rood/groen en goud/zilver. Ik dacht dat het veel te lang zou duren, maar het is eigenlijk wel heel gezellig zo.
Vandaag heb ik de hele dag besteed aan het schrijven van kerst en nieuwjaarsgroeten. Ik zat met de laptop op schoot voor het raam, met uitzicht op het dikke pak sneeuw in de tuin; het zonnetje dat er op scheen en de strakblauwe lucht erboven. Echt een sprookje. Ik ben nog niet helemaal klaar, morgen maar weer verder. Ik hoop dat ik niemand vergeten ben. Ik heb niet van iedereen een mailadres. (kan natuurlijk nog doorgegeven worden). Maar die mensen die geen mailtje hebben gekregen (excuus), wensen wij vanaf deze plek heel gezellige feestdagen toe en voor het nieuwe jaar 2011 alle goeds.
We hopen dat jullie in Nederland deze barre tijden goed doorkomen en dat de chaos (waarom toch?) niet al te groot zal blijven.
Weet je wat we heel erg gaan missen? Het live-verslag van de Elfstedentocht !

bericht 51
Vandaag had ik een dagje vrij van school, omdat de docenten een studiedag hadden. Wij hebben er dus maar een feestje van gemaakt.
Gisteravond allerlei eten en drinken klaargemaakt en vanmorgen om 6.30 uur opgestaan. Om 7.00 uur zijn we met de auto vertrokken onder een prachtige sterrenhemel en 20 graden vorst.
Na Hagfors hebben we eerst een kleine 100 km. over een onverharde weg naar het noorden gereden. (nou ja, door de vorst was die weg natuurlijk aardig verhard) We hebben het langzaam licht zien worden en om een uur of acht kwam de zon echt op en zette de bomen in een mooie rode gloed. Hoe verder we kwamen, hoe meer sneeuw er lag. Vanaf Malung hebben we de Dal-rivier gevolgd tot Sälen. Daar vroor het 22 graden in de zon. Toen de fjell op (fjell is gebergte boven de boomgrens). Wat een sneeuw!!! Er werd geskied en er stond een groep honden met sleeën aan de weg waar je een rit van een uur in kon maken á 750 Kr. p.p. Dat is ons toch echt te duur, maar we hopen het later nog eens te kunnen gaan doen. De natuur was zo allemachtig prachtig. Adembenemend gewoon. Alinda zat op een gegeven moment gewoon te huilen, omdat ze het zo mooi vond. Toen heb ik van de weeromstuit maar even meegedaan. We hebben een enorme cirkel door de fjell gemaakt en hebben onze soep gegeten bij het meertje waar we afgelopen zomer gekampeerd hadden. Wel even wat anders nu die bevroren was en er een dik pak sneeuw lag. Terug zijn we vanaf Malung over de bergen naar de Klar-rivier gereden en hebben we die gevolgd tot bijna bij Sunnemo. De zon zagen we ondergaan boven op de bergen; heel rood.
Later, toen we bijna thuis waren ging hij nog eens onder. Dat was een rare gewaarwording! We waren toen natuurlijk een heel stuk zuidelijker. Toen dachten we dat er over de heuvel iets in brand stond, omdat er een knalrode gloed hing. Maar op de top zagen we dat het de zon was.
We hadden gehoopt wat wild op de foto te zetten, een eland bijvoorbeeld, maar die heeft zich niet laten zien. Anders zien we nogal eens een vos, maar die liet vandaag ook verstek gaan. We hebben alleen twee reeën geschoten die vlak bij de weg stonden te grazen en toen even mooi gingen poseren voor ons.
Om half vier waren we weer thuis, net voor donker dus en het was toen 15 graden onder nul. Intussen was het wel bewolkt geworden en dan is het dus wat warmer.
De rivieren en meren zijn nagenoeg dicht gevroren. Alleen is het ijs nog niet betrouwbaar natuurlijk.
Het heeft de laatste dagen niet meer bijgesneeuwd. Het vriest een beetje weg. Er ligt misschien een cm. of 5.
Wat hebben we een heerlijke dag gehad. Het is hier zo mooi. Ik zou wel willen dat jullie het ook allemaal eens konden zien. Ons zie je niet meer naar Nederland verhuizen.