bericht 58.
Zonsopgang boven het zomerhuisje(!) van onze Nederlandse overburen,
Ik had beloofd nog iets over mijn gesprek met mijn Thaise klasgenoot te vertellen. Welnu, zo langzamerhand lijk ik een soort moederfiguur in de klas te worden voor diverse klasgenoten. Ik ben een soort praatpaal aan het worden en ik weet niet of ik dat wel altijd even leuk vind. Maar wat doe je daar nu aan. Mensen vertrouwen je en willen hun verhaal graag kwijt.
Die Thaise: Ze is 37 jaar en woont hier samen met een Zweedse man van 57, die nog nooit eerder een vrouw heeft gehad. Zij is de op één na oudste Thaise van de klas en heeft de bijna jongste man. Je staat er versteld van hoeveel Thaise, Philippijnse en Laotiaanse vrouwen hier zijn. En allemaal wonen ze samen of zijn getrouwd met een oudere man. Soms al heel oud zelfs. Nah-Li vertelde me hoe het zit.
In Thailand kent men geen officieel huwelijk. Mannen gaan met een vrouw samenwonen, maar als ze geen zin meer hebben kunnen ze ook zo weer vertrekken. Vaak blijft zo'n vrouw dan met kinderen zitten. Het land kent geen honger. Iedereen kan gemakkelijk zijn eigen groenten en rijst verbouwen in het uiterst vruchtbare land. Maar er is wel een schrijnende armoede. Vooral op het platteland. Jonge mensen trekken naar de stad in de hoop wat geld voor thuis te kunnen verdienen. School moet betaald worden en daar hebben de meeste mensen geen geld voor. Als ze geluk hebben kunnen ze tot hun 12e jaar naar een staatsschool, maar daarna is het afgelopen en moeten de kinderen helpen op het land of een dienstje nemen. In de stad en aan de mooie stranden barst het van de Amerikaanse en Europese toeristen. Dus daar is iets te verdienen. De meeste meisjes, maar ook jongens komen dus in de toeristenindustrie terecht. En gek genoeg reizen er naar Thailand vooral alleenstaande mannen (!) Het is vrij normaal dat vrouwen zich hier beschikbaar stellen voor mannen. Een soort van service. In Japan heet dat dan een gheisha.
Ze worden dan wel betaald voor hun diensten zonder dat ze dat prostitutie noemen. Die zijn er nl. ook. Vooral mannen prostitueren zich. Of heel jonge meisjes worden ingezet door hun 'eigenaren', want er is veel vraag naar kinderen.
Deze vrouw werkte in een bar om cocktails te maken. Meestal 's nachts en het verdiende goed. Bovendien was er regelmatig wel een man, die haar wat extra's liet verdienen. Ze denken dat die mannen echt iets om ze geven en dat ze stuk voor stuk rijk zijn. Zo ontstaat er het idee, dat als je zo'n man aan de haak kan slaan en hij neemt je mee naar zijn land, hij dan met je trouwt en je dan gebakken zit. Zo is er de situatie ontstaan dat de vrouwen er daadwerkelijk op uit zijn om een man uit het westen te trouwen. Er zijn er dus veel die dat ook lukt en die man neemt vaak de kinderen er ook bij. Appeltje-eitje zou je zeggen. Het gaat in veel gevallen ook wel heel goed. Maar wat voor soort man gaat er nu naar Thailand in zijn uppie en komt terug met een vrouw? Precies; iemand die het hier niet maakt. Echt hoor, als je ze bekijkt zijn het niet de fraaiste portretten. Maar de Thaise vrouw is, als ze een man heeft, volkomen trouw en dienstbaar. De oudere leeftijd zitten ze helemaal niet mee en ze zijn ontzettend lief voor die kerels. Echter: Nah-Li heeft het niet getroffen. Haar vent trouwt haar niet. Ze is eigenlijk zijn gevangene, want ze mag niets. Zelfs niet alleen boodschappen doen of naar vriendinnen. Ze heeft geen geld tot haar beschikking; ze mag alleen telefoneren waar hij bij is en internetten mag helemaal niet. Hij controleert zelfs of ze wel naar school is.
Afijn, bij mij heeft ze flink uitgehuild. Ze kan ook eigenlijk geen kant op. Als je in Zweden niet getrouwd bent is er ook niets geregeld wat betreft erven of alimentatie. Ongehuwd samenwonen is hier dan ook niet zo aan de orde van de dag. Tenzij een vrouw een goeie eigen carriëre heeft. Dus als zo'n ouwe vent sterft heeft dat meissie helemaal niets.
Die Thaisen hebben het samen wel heel gezellig en ze zoeken elkaar ook veel op. De meesten hebben het denk ik wel naar hun zin. Er is er ook een die analfabeet is; dus met heel veel moeite wat Zweeds leert, maar ook geen Engels spreekt. Ze is getrouwd met een behoorlijk ouwe kerel en heeft dus geen communicatie met hem. Toch lijkt ze best gelukkig.
Er zijn ook twee Somalische vrouwen die alleen gevlucht zijn. De mannen zijn nog in Somalië; eentje weet niet eens of hij nog leeft (zij is pas 24 jaar). Ook die twee willen me graag vertellen dat ze het moeilijk hebben.
Dan is er nog een 52 jarige vrouw uit Eritrea, die 12 kinderen heeft gebaard, waarvan er nog 10 in leven zijn. Ze is gevlucht met haar man (waarvan ze zegt dat hij alcoholist is en tengevolge daarvan invalide is door een hersenbloeding) en vijf kinderen. De andere vijf zijn nog in Eritrea. Ze beschouwd mij als haar zuster. Terwijl ik nauwelijks met haar kan praten. Maar ze is wel slim en leert ook wel wat Zweeds.
Vervolgens is er een vrouw uit Lithouwen. Zij was al lang weduwe en had een eigen zaak. Maar ze ontmoette een Zweedse zakenman, werd verliefd, heeft haar zaak verkocht en is nu in Zweden bij hem. Maar dat blijkt ook zo'n tiran. Ze werkt 3 dagen per week in zijn fabriek (in de montage van weefgetouwen) en mag 2 dagen naar school. Hij praat nauwelijks met haar. (Ze spreekt goed Engels) Ook die heeft bij me zitten uithuilen en wil graag vrienschap sluiten.
Ik wil best naar ze luisteren en ze mijn schouder bieden, maar ik heb geen zin om dat allemaal mee te zeulen. Dus ik moet maar wat afstand blijven houden.
Verder heb ik een hartstikke leuke school en kan met alle mensen goed opschieten. Het is heel internationaal en interreligieus, alle kleuren zijn vertegenwoordigd.
Hoe het met mij verder gaat op school vertel ik in een volgende blog wel.
We zitten hier nog midden in de winter. Het heeft wel een paar dagen gedooid, maar dat heeft alleen de dikke sneeuwlaag maar wat vaster gemaakt. Goed om te sneeuwscooteren en te langlaufen. Dat zie je dan ook heel veel gebeuren. Ook kun je hier in de omgeving aar
dig skiën al zijn de bergen niet zo heel hoog. Schaatsen zien we niet. Het meer zit wel dicht en je kunt er zelfs op rijden, maar er was te snel sneeuw, dus het is waardeloos om te schaatsen. IJsvissen wordt wel veel gedaan. Het vriest nu meestal tussen 1 en 10 graden
. Soms overdag even boven nul. Soms is er een sombere, bewolkte dag, maar vaak schijnt ook de zon. Na een paar bewolkte dagen zei Alinda dat ze in een winterdip zat. Zo snel ben je daar op uitgekeken!!! Vandaag was ik thuis en zou gaan klussen. Maar de lucht is helderblauw, de zon schijnt; dus we zijn lekker in het bos gaan wandelen en hebben een tijdje aan een meertje is de zon zitten bakken. (Weer niet geklust dus, maar daar zitten we niet mee)
Die Thaise: Ze is 37 jaar en woont hier samen met een Zweedse man van 57, die nog nooit eerder een vrouw heeft gehad. Zij is de op één na oudste Thaise van de klas en heeft de bijna jongste man. Je staat er versteld van hoeveel Thaise, Philippijnse en Laotiaanse vrouwen hier zijn. En allemaal wonen ze samen of zijn getrouwd met een oudere man. Soms al heel oud zelfs. Nah-Li vertelde me hoe het zit.
In Thailand kent men geen officieel huwelijk. Mannen gaan met een vrouw samenwonen, maar als ze geen zin meer hebben kunnen ze ook zo weer vertrekken. Vaak blijft zo'n vrouw dan met kinderen zitten. Het land kent geen honger. Iedereen kan gemakkelijk zijn eigen groenten en rijst verbouwen in het uiterst vruchtbare land. Maar er is wel een schrijnende armoede. Vooral op het platteland. Jonge mensen trekken naar de stad in de hoop wat geld voor thuis te kunnen verdienen. School moet betaald worden en daar hebben de meeste mensen geen geld voor. Als ze geluk hebben kunnen ze tot hun 12e jaar naar een staatsschool, maar daarna is het afgelopen en moeten de kinderen helpen op het land of een dienstje nemen. In de stad en aan de mooie stranden barst het van de Amerikaanse en Europese toeristen. Dus daar is iets te verdienen. De meeste meisjes, maar ook jongens komen dus in de toeristenindustrie terecht. En gek genoeg reizen er naar Thailand vooral alleenstaande mannen (!) Het is vrij normaal dat vrouwen zich hier beschikbaar stellen voor mannen. Een soort van service. In Japan heet dat dan een gheisha.
Ze worden dan wel betaald voor hun diensten zonder dat ze dat prostitutie noemen. Die zijn er nl. ook. Vooral mannen prostitueren zich. Of heel jonge meisjes worden ingezet door hun 'eigenaren', want er is veel vraag naar kinderen.
Deze vrouw werkte in een bar om cocktails te maken. Meestal 's nachts en het verdiende goed. Bovendien was er regelmatig wel een man, die haar wat extra's liet verdienen. Ze denken dat die mannen echt iets om ze geven en dat ze stuk voor stuk rijk zijn. Zo ontstaat er het idee, dat als je zo'n man aan de haak kan slaan en hij neemt je mee naar zijn land, hij dan met je trouwt en je dan gebakken zit. Zo is er de situatie ontstaan dat de vrouwen er daadwerkelijk op uit zijn om een man uit het westen te trouwen. Er zijn er dus veel die dat ook lukt en die man neemt vaak de kinderen er ook bij. Appeltje-eitje zou je zeggen. Het gaat in veel gevallen ook wel heel goed. Maar wat voor soort man gaat er nu naar Thailand in zijn uppie en komt terug met een vrouw? Precies; iemand die het hier niet maakt. Echt hoor, als je ze bekijkt zijn het niet de fraaiste portretten. Maar de Thaise vrouw is, als ze een man heeft, volkomen trouw en dienstbaar. De oudere leeftijd zitten ze helemaal niet mee en ze zijn ontzettend lief voor die kerels. Echter: Nah-Li heeft het niet getroffen. Haar vent trouwt haar niet. Ze is eigenlijk zijn gevangene, want ze mag niets. Zelfs niet alleen boodschappen doen of naar vriendinnen. Ze heeft geen geld tot haar beschikking; ze mag alleen telefoneren waar hij bij is en internetten mag helemaal niet. Hij controleert zelfs of ze wel naar school is.
Afijn, bij mij heeft ze flink uitgehuild. Ze kan ook eigenlijk geen kant op. Als je in Zweden niet getrouwd bent is er ook niets geregeld wat betreft erven of alimentatie. Ongehuwd samenwonen is hier dan ook niet zo aan de orde van de dag. Tenzij een vrouw een goeie eigen carriëre heeft. Dus als zo'n ouwe vent sterft heeft dat meissie helemaal niets.
Die Thaisen hebben het samen wel heel gezellig en ze zoeken elkaar ook veel op. De meesten hebben het denk ik wel naar hun zin. Er is er ook een die analfabeet is; dus met heel veel moeite wat Zweeds leert, maar ook geen Engels spreekt. Ze is getrouwd met een behoorlijk ouwe kerel en heeft dus geen communicatie met hem. Toch lijkt ze best gelukkig.
Er zijn ook twee Somalische vrouwen die alleen gevlucht zijn. De mannen zijn nog in Somalië; eentje weet niet eens of hij nog leeft (zij is pas 24 jaar). Ook die twee willen me graag vertellen dat ze het moeilijk hebben.
Dan is er nog een 52 jarige vrouw uit Eritrea, die 12 kinderen heeft gebaard, waarvan er nog 10 in leven zijn. Ze is gevlucht met haar man (waarvan ze zegt dat hij alcoholist is en tengevolge daarvan invalide is door een hersenbloeding) en vijf kinderen. De andere vijf zijn nog in Eritrea. Ze beschouwd mij als haar zuster. Terwijl ik nauwelijks met haar kan praten. Maar ze is wel slim en leert ook wel wat Zweeds.
Vervolgens is er een vrouw uit Lithouwen. Zij was al lang weduwe en had een eigen zaak. Maar ze ontmoette een Zweedse zakenman, werd verliefd, heeft haar zaak verkocht en is nu in Zweden bij hem. Maar dat blijkt ook zo'n tiran. Ze werkt 3 dagen per week in zijn fabriek (in de montage van weefgetouwen) en mag 2 dagen naar school. Hij praat nauwelijks met haar. (Ze spreekt goed Engels) Ook die heeft bij me zitten uithuilen en wil graag vrienschap sluiten.
Ik wil best naar ze luisteren en ze mijn schouder bieden, maar ik heb geen zin om dat allemaal mee te zeulen. Dus ik moet maar wat afstand blijven houden.
Verder heb ik een hartstikke leuke school en kan met alle mensen goed opschieten. Het is heel internationaal en interreligieus, alle kleuren zijn vertegenwoordigd.
Hoe het met mij verder gaat op school vertel ik in een volgende blog wel.
We zitten hier nog midden in de winter. Het heeft wel een paar dagen gedooid, maar dat heeft alleen de dikke sneeuwlaag maar wat vaster gemaakt. Goed om te sneeuwscooteren en te langlaufen. Dat zie je dan ook heel veel gebeuren. Ook kun je hier in de omgeving aar
dig skiën al zijn de bergen niet zo heel hoog. Schaatsen zien we niet. Het meer zit wel dicht en je kunt er zelfs op rijden, maar er was te snel sneeuw, dus het is waardeloos om te schaatsen. IJsvissen wordt wel veel gedaan. Het vriest nu meestal tussen 1 en 10 graden
. Soms overdag even boven nul. Soms is er een sombere, bewolkte dag, maar vaak schijnt ook de zon. Na een paar bewolkte dagen zei Alinda dat ze in een winterdip zat. Zo snel ben je daar op uitgekeken!!! Vandaag was ik thuis en zou gaan klussen. Maar de lucht is helderblauw, de zon schijnt; dus we zijn lekker in het bos gaan wandelen en hebben een tijdje aan een meertje is de zon zitten bakken. (Weer niet geklust dus, maar daar zitten we niet mee)Zo, lang genoeg voor vandaag. Tot de volgende blog (want ik raak niet uitverteld)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten