bericht 62.
Hihihi; ik heb een baantje!
Vanmorgen werd ik allerhartelijkst ontvangen door twee dames van de Volkshogeschool in Ekshärat. Ze vielen onmiddellijk voor onze kaarten en origamiwerkstukjes. Ze wilden meteen een afspraak maken om mij les te laten geven.
Zelf dacht ik in september te beginnen.
Ten eerst om nog wat beter Zweeds te leren. Maar ze vonden mijn Zweeds al heel goed.
Ten tweede, omdat we in april naar Nederland gaan en het daarna bijna zomer is en er dan denk ik geen cursussen zullen zijn.
De kalender werd er bij gepakt en zij vinden dat ik nog best 4 lessen kan geven voor april.
Dus: volgende week komt er een advertentie in de krant; dan hebben mensen 2 weken de tijd om zich op te geven. (er zit nl. nog een week voorjaarsvakantie in die tijd en dan gaat iedereen skiën)
Ze hebben verschillende lokaties tot hun beschikking.
Ik zal beginnen in Gräs, hier vlak bij, of Lakheden, een kilometer of 8 hiervandaan.
Zij regelen alles. Ik krijg per avond 360 kr. bruto. Daar gaat dan 30 procent belasting af. Geen sociale lasten, omdat het hobbywerk is.
Het benodigde materiaal kan ik per lesavond zelf verkopen. Dus dat is nog een klein handeltje.
Ik krijg affiches om hier in de buurt op te hangen.
Als het aanslaat kan ik zelfs 450 kr. verdienen.
Ze vonden het een heel goed idee om onze spullen thuis of op markten te gaan verkopen. De dames kochten nu zelf ook al een paar kaarten.
Het is wel lachen hoor; op uitnodiging een baantje krijgen.
Ik heb ooit een echte baan gehad voor ik kinderen kreeg en daarvoor heb ik ook al niet gesolliciteerd. Toen ik van school kwam ging ik me melden bij het arbeidsbureau en die hebben me toen zelf aangenomen. Ik heb dus geen enkele sollicitatie-ervaring.
Wie weet wat er nog allemaal in het verschiet ligt. We rekenen nergens op, maar het is wel heel leuk als we er iets mee zouden kunnen verdienen.