bericht 68

Intussen is het hier nu toch echt aan het dooien. Er hangen mooie ijspegels aan de dakranden en je hoort overal water stromen. De zon schijnt in een mooie blauwe lucht.

Vannacht heeft het voor het eerst niet gevroren.

Dan hebben we hier toch wel dik winter gehad gedurende viereneenhalve maand.

Nu het zo ver is verlangt iedereen toch wel naar de lente. Die schijnt heel mooi te worden. We wachten dus maar af.

In ieder geval kunnen de zomerbanden volgende week onder de auto.

Het was wel even schrikken van de energierekening. Over dec.jan.febr. €1500,- Maar we hadden er ook al wel rekening mee gehouden. De energie is hier stukken duurder dan in Nederland.

Onze buurvrouw in Wilhelminaoord stuurde een bericht dat ons huis ontruimd werd. De politie had de deur ingetrapt en alle inboedel naar buiten gegooid. Ook van boven, hupplakee uit het raam. De meterkast werd eveneens gesloopt. Bleek er een wietkwekerij op zolder te zitten. Het was ook allemaal al heel raar. Ten eerste heeft die vent mij nooit die €450,- betaald voor de overgenomen spullen en vervolgens werd het huis steeds niet bewoond en zat alles altijd dicht.

De buurvrouw stuurde wat actiefoto's op. (zagen we hoe onze diepvrieskist werd afgevoerd) Dat was wel even heel raar hoor! Het schijnt er een enorme bende geweest te zijn. Er heeft lange tijd een hond opgesloten gezeten in de keuken, dus dat rook niet bepaald fijn. De buren hebben lang lopen klagen voor er eindelijk iets gebeurde. Achter het huis en in de bijkeuken was het een vuilnisbelt. Dus de buurt is blij dat het nu opgeruimd is.

Onze business begint al aardig vorm te krijgen. We hebben al zo'n 500 kaarten klaar. Bovendien zijn er ook al aardig wat andere dingen gefröbelt. Zie foto's.

Ik ga deze week en volgende week nog naar school en dan stop ik tot oktober. Er is veel te veel te doen in de zomer en we gaan nog eens 2 keer naar Nederland. Ik kan me gewoon een poosje uitschrijven en in oktober weer inschrijven; dat is dus wel gemakkelijk.

We verlangen er naar om in Nederland onze geliefden weer in levende lijve te zien. Dan is een half jaar best lang hoor!

bericht 67

Nou willen we altijd heel graag een eland zien...............en er zijn er genoeg. Maar na dat eerste vrouwtje met kalf hebben we nog niets gezien.

Op het ogenblik sterven er elanden van de honger vanwege de lange winter. Ze komen, zoals ik al meldde, heel dicht bij woningen om voedsel te zoeken.

Wij hebben achter in de tuin een compostbult en Alinda heeft er een pad naar toe gegraven.

Nu is er een eland vanaf de compostbult, over dat pad en door de sneeuw, over de trap langs Alinda's slaapkamerraam gelopen.

EN WIJ SLIEPEN. !!!

(en ik vergis me niet, want er stond een grote hoefafdruk in de sneeuw)

Alinda zit de laatste dagen steeds een poosje op het terras in de zon; naast het nog steeds dikke pak sneeuw.

Het is nu al wel flink aan het dooien hoor. Hoewel het 's nachts nog vriest.

De meeste wegen zijn nu flink gepekeld en dus schoon. Over twee weken zomerbanden???

Het roodwild staat soms midden op de weg het zout op te likken. Daar hebben ze nu ook gebrek aan.

Toen ik vorige week uit school kwam moest ik stoppen voor 6 reeën, die niet weg gingen en gewoon bleven staan. Het is erg gevaarlijk voor automoblisten.

Wat een beangstigende situatie in Japan ! We keken nooit naar het NOS-journaal, maar nu wel (via uitzending gemist). Nu missen we dus toch even de televisie. En we willen wel graag op de hoogte blijven. Het Zweedse nieuws kunnen we ook wel volgen op de radio, maar we willen graag wat beelden er bij.

Laten we hopen dat ze de kernramp weten te beperken. De aardbeving en tsunami waren erg genoeg.

bericht 66

Nu lijkt het er dan toch op dat de dooi gaat doorzetten. Overdag dooit het en 's nachts vriest het maar een paar graden. Maar het gaat niet hard. Het is ook zo'n dikke compacte laag! Eigenlijk zie je het aan de daken het beste. Buiten zou je een heleboel bagger verwachten, maar dat hebben we nog niet gezien. Wel wordt in de steden veel sneeuw, dat in de bermen ligt, afgevoerd en er worden goten in de berm gegraven, waar dan het water langs weg kan stromen. Omdat het landschap nergens plat is loopt het water ook wel gemakkelijk weg. Voor de winter waren er al diepe greppels langs de wegen gegraven, waar dan de sneeuw in geschoven kon worden. Vanaf eind september was men al bezig met voorbereidingen. Toen werden er ook al lange stokken in de bermen gestoken, zodat je ten allen tijde de weg zou kunnen terugvinden. Geen overbodige luxe.
Het sneeuwt trouwens ook nog bijna elke dag.
De dagen worden heel snel langer. Ik weet niet precies hoe laat het licht wordt (dan slaap ik nog), maar om kwart voor zes was het gisteren al licht. 's Avonds gaat het om half zeven schemeren. Het is wel grappig dat wij vanuit de huiskamer kunnen zien waar de zon opkomt en ook waar hij ondergaat. Die plaatsen verschuiven per dag.
Doordat hij ook nog eens de hele dag naar binnen schijnt kan de kachel overdag vaak uit. En dat terwijl het buiten nog best koud is. Dat scheelt dus een slok op een borrel.
Het wordt wel spannend of we voor 1 april weer de zomerbanden op de auto kunnen zetten. Zo niet dan hebben we een probleem, want dan kunnen we niet naar Nederland. Buiten Zweden zijn de spijkerbanden namelijk verboden.
De winter is wel extreem geweest. Er gaan intussen elanden dood van de honger en alle wild komt dicht bij de huizen op zoek naar voedsel.
Onze business krijgt ook steeds meer vorm. We hebben al bijna 450 kaarten klaar en een mooi aantal haakwerkjes. We hebben nog veel meer ideetjes, maar eerst een flinke voorraad kaarten klaar zien te krijgen, zodat een kraam ook gevuld lijkt.
Langzaam vordert ook het klussen.
En intussen maken we lijstjes met wat er mee moet naar Nederland en wat we in Nederland moeten kopen. Ook zijn de meeste afspraken voor bezoekjes intussen gemaakt. Wat een planning!!!
Nog maar drie weken..............
Vandaag hebben we aan de nieuwsberichten gekluisterd gezeten, vanwege de ramp in Japan. En wat gaat er nog achteraan komen......? Griezelig hoor. Wat een vreselijke beelden daarvandaan.
En wat een menselijk leed!

Bericht 65

lekker kleurtje na de wandeling

Nou van het klussen is niet veel gekomen. Ik begon met het wisselen van een boortje. Bij het losdraaien kreeg ik zo veel pijn aan mijn pols, dat ik het verder wel kon schudden. De pols zit weer in de brace en de pijn wil nog niet zakken. Wat dat moet worden met mijn gewrichten.....?

Maar goed, we worden al aardig Zweeds en hebben geen haast. Wel heb ik nog wat gordijnen ingekort en we hebben samen rails opgehangen, zodat die voor een

deel nu hangen. Nu de slaapkamers nog.

lang haar al hè.

Ik heb me ook op het beantwoorden van brieven en mails gestort en heb geprobeerd zo veel mogelijk afspraken te maken voor als we in Nederland zijn.

Vorige week dachten we dat er een dooiaanval aan zat te komen, maar dat is niet gebeurd. Wel veel zon gehad en overdag rond nul graden of iets er boven, maar 's nachts vriest het zo hard dat er van dooi nog geen sprake is.

Mijn kursus kaarten maken gaat niet door. Er zijn geen aanmeldingen. In het najaar willen ze het weer proberen. We zien het wel. Het voorjaar is meestal geen goede tijd om een cursus te beginnen; mensen willen naar buiten. En hier is het volop wintersport.

Omdat ik niet veel kon doen heb ik me nogal vermaakt op de computer. Facebook, Hyves en zo. Ik wordt er aardig handig in. Zo heb ik ook contact gekregen met een vriendje van de kleuterschool. Hij is nu een gepensioneerd onderwijzer. Grappig hoor.

Je moet wel oppassen dat je niet te veel in die sites doet, want het ene antwoord lokt het andere uit en voor je het weet ben je verslaafd. Dus na de vakantie is het wel weer afgelopen.

(En dat is morgen al)

Gisteren was het zulk prachtig zonnig weer, dat we besloten een toertje met de auto te maken langs onverharde wegen en ergens in de zon te gaan picknicken. Goed en wel onderweg kwamen er wolken en even later was het zwaarbewolkt. Dus maar weer naar huis. We hebben wel weer mooie plekjes ontdekt. We kwamen op een plek die dichtgewaaid was met stuifsneeuw. Toch er maar doorgereden en het lukte net. Spannend hoor! (er liggen een schop en rijplaten in de kofferbak dus ik durf wel aardig)

Eenmaal thuis ging het hard waaien en sneeuwen. Aan het eind van de middag was er weer volop zon en zaten de buren buiten te eten.

Vanmorgen weer zulk mooi weer. Dus nu zijn we maar wat vroeger weggegaan. Een andere (nieuwe) route genomen en op een mooi plekje

aan een onverharde weg lekker in de zon gaan zitten met koffie.

Alinda is nog druk aan het fietsen en steppen en heeft me overgehaald om ook elke dag Tai-Chi met haar te gaan doen. Ze moet maar niet fanatieker gaan worden :). Ik ben best lui.

De reeën lopen hier in de tuin; zelfs op het overdekte terras. Maar dat doen ze 's nachts, dus we hebben het nog niet gezien. Je ziet trouwens overal heel veel sporen in de sneeuw.

Aan het eind van de maand moeten de zomerbanden weer onder onze auto. Ik kan het me haast niet voorstellen dat dat dan al weer kan. Maar het moet, anders kunnen we niet naar Nederland. We verlangen er wel naar om alle geliefden weer in levende lijve te zien hoor!

bericht 64.

Zaterdag en zondag overdag 0 graden. Hartstikke warm dus! In de nacht vriest het nog wel aardig hoor. Dus dooien doet het niet. Er wordt ook wel weer sneeuw verwacht. Er ligt nu al zo'n vier maanden sneeuw en er komt ook steeds maar weer wat bij. Dat wat er ligt is zo langzamerhand goed ingeklonken en is dus zo maar nog niet weg. Het is me toch een pak!!! Afgelopen week hadden we 's nachts trouwens nog -30 ook.

Deze week heb ik Sportvakantie. Zo heet hier de voorjaarsvakantie. Heel Zweden gaat dan Skiën, Langlaufen, Schaatsen, Sledehond rijden, Sneeuwscooteren of Wandelen. Wij houden het maar op wandelen. Als het seizoen straks voorbij is gaan we proberen om in de uitverkoop langlaufski's te kopen. Uiteindelijk barst het hier van de loipes; we kunnen bij huis al opstappen. Voor alpineski moeten we een stukje met de auto, maar om dat op de oude dag nog te gaan leren????

De dagen lengen ook al aardig. Het is 's morgens om half zeven al helemaal licht en 's avonds begint het om half zes donker te worden. Wel prettig om niet in het donker weg te hoeven.

We krijgen veel vragen over onze B&B. Welnu; half Nederland zit hier met een B&B en ze verdienen geen van allen een cent. Die er een bestaan mee wilden opbouwen gaan zelfs soms weer terug. Wij wilden het er een beetje bij doen. En dat blijft ook zo. We hebben 2 gastenkamers voor elk 2 personen. Alleen hebben we tot nu toe nog geen geld genoeg gehad om de douche die er bij hoort op te knappen. Dus als jullie willen komen moet je onze eigen douche, die goed is, gebruiken. We willen daarom ook geen geld steken in de promotie, zoals een website of inschrijving bij het toeristenbureau. Maar wie weet wat we later nog doen. In ieder geval zijn jullie wel welkom.

We krijgen het door de slechte stand van de Euro wel moeilijker. In september betaalde ik voor 15.000 Kr. nog €1637,93 en nu in februari €1724,73. Dat moet niet gekker worden.

Het krantenartikel en de affiches
Enkele voorbeelden

En er was ook een vraag of we ons brood wel kunnen verdienen met de kaarten, e.d. Nou dat denken we niet. Maar we hebben natuurlijk ons vaste inkomen. We willen alleen graag wat extra verdienen, snappie.De professional

Zondag zijn we even naar de Loppis in Hagfors geweest (een Lopp is een vlo; een vlooienmarkt dus). Iedereen mag als hij daar zin in heeft thuis of samen met anderen een Loppis houden. Je ziet dan ook bijna om de kilometer wel een bordje staan met "Loppis". Er wordt ook heel veel gebruik van gemaakt. En ook al koop je niets, het is wel leuk om te neuzen.

Ik ga deze week maar eens lekker aan het klussen. Daar komt bijna niets van en nu heb ik even lekker de tijd. Er moet nog best veel gebeuren.

Ik kreeg ook vorige week de belastingformulieren ook toegestuurd. Pffffffff, daar had ik nou net veel zin in om die in te vullen.

Vorige week was de binnenverlichting van de auto blijven branden. Lege accu dus. Ik ben maar even naar de overbuurman gegaan. Met zijn auto en mijn startkabels was het zo weer gepiept. De andere buurman was er ook al snel bij. Ze barstten allebei van de adviezen natuurlijk. Heerlijk toch om zo'n oude buurvrouw te kunnen helpen. Ze adviseerden om toch de moterwarmer maar te gebruiken; dus heb ik een kabeltje en een tijdschakelaar gekocht. Alleen is het me nog niet gelukt om die schakelaar juist in te stellen. Ze zullen me vast wel weer willen helpen.

De auto heeft in het begin een bom extra duiten gekost, maar hij doet het nu echt heel goed. Zelfs zonder motorverwarming startte hij altijd in één keer. (afkloppen!!)

Verder ga ik deze week een heleboel brieven beantwoorden die veel te lang zijn blijven liggen. (Nu het beloofd is zit ik er dus ook aan vast)

En natuurlijk elke dag weer genieten van alle pracht hier. Wij zijn de winter nog lang niet zat!!!

Bericht 63


Vorige week zaterdag vroor het 's morgens 26 graden. Ik dacht "waar beginnen we aan. De hele dag op het ijs te gaan staan!" Maar de zon scheen zo stralend en de lucht was zo mooi blauw, dat het toch wel lokte. En inderdaad we hebben een heerlijke dag gehad. Het vroor in de zon uiteindelijk nog maar een graad of 14.
Het was wel 3 uur rijden heen en ook weer 3 uur terug, maar je rijdt door zo'n prachtige omgeving met zo veel sneeuw, dat je dat helemaal niet in de gaten hebt. De Nederlandse marathongroep reed op het Runn-meer bij Falun. Daar was de Runn-winter-week. Vele Zweden waren op het ijs te vinden op schaatsen, op langlaufskies, op sleden en op een voor ons onbekende soort schaats. Laag en lang (wel van Zandstra overigens) en ze wandelen er eigenlijk op met nordicstokken in de handen. Lijkt wel leuk ontspannen te gaan. De Zweden keken wel af en toe even naar die gekke hardrijdende Nederlanders, maar waren duidelijk niet geïnteresseerd. Er was een Nederlandse speaker, die het verslag en de info in het Nederlands en in het Engels gaf en een Zweed die het weer vertaalde in het Zweeds. Ze hadden een soort 2-man-show voor 2 personen, want Jan en ik waren de enige toeschouwers. Grappig dat we alle 3 talen konden verstaan.

We hebben het geen moment koud gehad. We waren uiteraard goed aangekleed en we stonden met de laarzen in een dikke laag sneeuw en dat isoleerde goed.

Het bestelde pakket met kaartmateriaal is ook aangekomen, dus we zijn lekker kaarten aan het maken. Alinda heeft er zo veel plezier in. Ze vindt het het leukste beroep dat je je kunt bedenken. De advertentie voor mijn cursus heeft intussen ook in de krant gestaan en er hangen affiches. Het zal beginnen op 9 maart. Ik ben heel benieuwd of er genoeg aanmeldingen zullen komen.

Het zakelijke verhaal met de Thaise dames is als volgt: Er is een overheidsplan om nieuwkomers aan de slag te helpen. Als we dus een handeltje willen beginnen kunnen we de onkosten van het startmateriaal terugkrijgen. De winst is dus gewoon voor de deelnemers zelf. Nu denken we er over om samen (6 Thai en ik) op markten te gaan staan en in onze camper en in de massagesalon van een van de dames een winkeltje in te richten. We willen dan allerlei zelfgemaakte produkten gaan verkopen. Dat waren wij zelf ook al van plan, dus waarom niet samen. Ieder verkoopt dan dus haar eigengemaakte dingen, alleen organiseren we het samen en hoef je ook niet altijd zelf op de markt te gaan staan.

Ons vakantiegevoel wil maar niet overgaan. Het vriest 's nachts een graadje of 25-30; overdag tussen 10 en 20. De zon schijnt bijna altijd. Het is gewoon heerlijk. Elke dag is weer een feestje. De sneeuw is nog steeds een dikke laag, waar af en toe zelfs nog een beetje bij komt. (week 6 is altijd de week waarin de meeste sneeuw valt. Dat klopte ook nog. We moesten ons aardig uitgraven!)

De vorige keer schreef ik al dat de reeën en elanden om het dorp lopen; maar nu lopen de sporen zelfs al IN het dorp. Maar ja, ze komen 's nachts, dus we hebben ze nog niet gezien.

De auto had de afgelopen week een lege accu. Twee buurmannen hebben me weer op gang geholpen met startkabels. 's Nachts heeft hij aan de oplader gestaan en nu is het weer ok. Maar van vaak koud starten wordt de accu niet beter en de motor ook niet. De buren adviseerden me om toch maar een kabel voor de moterverwarming te kopen met een tijdschakelaar, zodat die zo'n 2 uur voor ik wegga aanslaat en ik niet een koude moter hoef te starten. We hebben ook meteen maar een acculader gekocht. Een losse cabine verwarming adviseerden zij ook, dan is de auto niet meer zo koud als je weggaat. Maar we hebben stoelverwarming, dus we hebben het nooit koud.

Morgen is het Modersdaldag (Moedertaaldag) en hebben alle nieuwkomers en andere buitenlanders in de school een kraam met dingen uit hun land. Wij zijn met 4 Nederlanders in de klas en nemen mee wat we aan Nederlands spul hebben. Ook is weer gevraagd of ik met de kaarten wil komen opdraven. Alinda heeft een heleboel kaarten gemaakt met tulpen, draaiorgel, haringkar, e.d. Zo houden ze ons, en de bevolking, wel aardig bezig.
En nu maar hopen dat de auto morgenochtend start.................

bericht 62.
Hihihi; ik heb een baantje!
Vanmorgen werd ik allerhartelijkst ontvangen door twee dames van de Volkshogeschool in Ekshärat. Ze vielen onmiddellijk voor onze kaarten en origamiwerkstukjes. Ze wilden meteen een afspraak maken om mij les te laten geven.
Zelf dacht ik in september te beginnen.
Ten eerst om nog wat beter Zweeds te leren. Maar ze vonden mijn Zweeds al heel goed.
Ten tweede, omdat we in april naar Nederland gaan en het daarna bijna zomer is en er dan denk ik geen cursussen zullen zijn.
De kalender werd er bij gepakt en zij vinden dat ik nog best 4 lessen kan geven voor april.
Dus: volgende week komt er een advertentie in de krant; dan hebben mensen 2 weken de tijd om zich op te geven. (er zit nl. nog een week voorjaarsvakantie in die tijd en dan gaat iedereen skiën)
Ze hebben verschillende lokaties tot hun beschikking.
Ik zal beginnen in Gräs, hier vlak bij, of Lakheden, een kilometer of 8 hiervandaan.
Zij regelen alles. Ik krijg per avond 360 kr. bruto. Daar gaat dan 30 procent belasting af. Geen sociale lasten, omdat het hobbywerk is.
Het benodigde materiaal kan ik per lesavond zelf verkopen. Dus dat is nog een klein handeltje.
Ik krijg affiches om hier in de buurt op te hangen.
Als het aanslaat kan ik zelfs 450 kr. verdienen.
Ze vonden het een heel goed idee om onze spullen thuis of op markten te gaan verkopen. De dames kochten nu zelf ook al een paar kaarten.
Het is wel lachen hoor; op uitnodiging een baantje krijgen.
Ik heb ooit een echte baan gehad voor ik kinderen kreeg en daarvoor heb ik ook al niet gesolliciteerd. Toen ik van school kwam ging ik me melden bij het arbeidsbureau en die hebben me toen zelf aangenomen. Ik heb dus geen enkele sollicitatie-ervaring.
Wie weet wat er nog allemaal in het verschiet ligt. We rekenen nergens op, maar het is wel heel leuk als we er iets mee zouden kunnen verdienen.